تجمع اعتراضی در عراق در محکومیت قتل زنان و مخالفت با اصلاح قانون احوال شخصیه
شرکت‌کنندگان در تجمع اعتراضی در میدان تحریر بغداد تأکید کردند: «ما در کشوری زندگی می‌کنیم که از قوانین حمایتی برای زنان بی‌بهره است و اگر سکوت کنیم، جرایم قتل زنان افزایش خواهد یافت. باید در کنار هم بایستیم و از این مسئله دفاع کنیم تا حقیقت آشکار شود.»
نور مرسومی
بغداد - روز شنبه ٢۵ مردادماه، تجمع اعتراضی‌ای در میدان تحریر بغداد برگزار شد که شمار زیادی از زنان و مردان حامی حقوق زنان در آن شرکت کردند. این گردهمایی با هدف اعلام مخالفت قاطع با اصلاح قانون احوال شخصیه و محکومیت خشونت‌های پیوسته علیه زنان، به‌ویژه قتل دکتر بان طارق که جامعه عراق را شوکه کرد، برگزار شد.
معترضان همزمان با سر دادن شعارهایی در مطالبه عدالت برای دکتر بان زیاد طارق، زنی که جانش به‌ناحق گرفته شد، اعتراض خود را از سکوت نهادهای حکومتی در رابطه با قتل این دکتر اعلام کردند و تأکید کردند این تجمع صرفاً یک گردهمایی ساده نیست، بلکه فریادی از خشم علیه نظامی است که شأن و حقوق زن را نادیده می‌گیرد.
با وجود فشارها و ممانعت‌های نیروهای امنیتی به بهانه نداشتن مجوز رسمی، معترضان بر حق خود برای بیان اعتراض پافشاری کردند. هرچند نیروهای امنیتی اعلام کردند که معترضان تنها یک ساعت حق تجمع دارند، اما معترضان با صراحت به آنان گفتند: «چرا از ما خواسته می‌شود به زمان پایبند باشیم، در حالی‌که دولت به مسئولیت‌های خود در قبال زنان عراق پایبند نیست؟» تجمع در نهایت دو ساعت ادامه یافت و خشم عمومی را بیشتر برانگیخت.
مطالبات برای محاکمه عامل جنایت
دکتر شذی جمعه، یکی از شرکت‌کنندگان در تجمع، گفت: «آنها ادعا می‌کنند که از ما محافظت می‌کنند؛ اما این چه نوع محافظتی است وقتی زندگی و رویاهای ما را می‌گیرند؟ حتی وطن‌مان را از ما دزدیده‌اند.»
اخلاص حمید، یکی دیگر از شرکت‌کنندگان در این تجمع اظهار داشت: «امروز در این تجمع شرکت کردیم تا عدالت برای همه جنایات انسانی که قربانیان آن زنان بوده‌اند، محقق شود. قتل دکتر بان نخستین مورد نیست. ما خواستار تحقیق و مجازات عامل این جنایت هستیم.»
انتصار جبار، فعال مدنی، نیز توضیح داد: «این تجمع پس از قتل دکتر بان زیاد طارق برگزار شد. ما خواهان محاکمه عامل قتل هستیم، صرف‌نظر از دلایلی که ممکن است برای ارتکاب آن مطرح شود. اگر او محاکمه نشود، قتل زنان تکرار خواهد شد و خطر بزرگی زندگی زنان عراقی را تهدید خواهد کرد.»
به گفته سلوى یونس، فعال آموزشی: «از لحظه شنیدن خبر درگذشت دکتر بان، در شوک و اندوه عمیقی فرو رفته‌ایم. با وجود تعهدم به فعالیت‌های آموزشی، امروز در این تجمع حاضر شدم، زیرا باور دارم دفاع از حقوق زنان یک وظیفه انسانی است. با وجود وضعیت جسمی نامناسب که بیرون آمدن برایم دشوار بود، اصرار داشتم شرکت کنم تا برای حق دکتر بان و حقوق زنان فریاد بزنم.»
کشوری بدون قانون حمایتی برای زنان
برکه العانی، فعال مدنی از استان انبار، نیز که در این تجمع اعتراضی حضور دارد، گفت: «حضور من در اینجا برای دفاع از پرونده دکتر بان است. این موضوع فقط به پزشکان یا زنان بصره مربوط نمی‌شود، بلکه به همه زنان عراق تعلق دارد. ما در کشوری زندگی می‌کنیم که هیچ قانونی برای حمایت از زنان ندارد. اگر سکوت کنیم، جنایات قتل زنان افزایش خواهد یافت. ما باید متحد بایستیم و از این موضوع دفاع کنیم تا حقیقت آشکار شود و عامل جنایت محاکمه گردد.»
دکتر تقی عبدالسلام حدیثی، دندان‌پزشک، نیز گفت: «ما امروز به دلیل افشاگری‌ها و تحقیقات مربوط به پرونده دکتر بان که برخی آن را به‌عنوان خودکشی معرفی می‌کنند، اینجا هستیم. اما حقیقت برای همه روشن است، چه بزرگ و چه کوچک؛ این یک قتل عمد کامل است. شواهد تصویری و ویدئویی این موضوع را به‌وضوح ثابت می‌کند. اگر این پرونده به‌عنوان خودکشی بسته شود، معنایش سرپوش‌گذاشتن بر جنایت و توجیه قتل است. این امر بسیار خطرناک است، چرا که راه را برای مشروعیت‌بخشی به قتل تحت عناوینی چون «مسئله ناموسی» یا «خودکشی» باز می‌کند. ما به‌عنوان مردم عراق در شوک بزرگی هستیم، چراکه مرگ او یک حادثه عادی نبود.»
«اصلاح اخیر قانون ۱۸۸ نباید به گذشته سرایت کند»
غزل خزاعلی، فعال مدنی، نیز تأکید کرد: «من امروز اینجا هستم تا برای حق دکتر بان و حقوق تمام زنانی که زیر سایه عرف‌های عشایری، سیاست‌های سرکوب‌گر یا قوانینی که مجلس تصویب کرده و به ضرر زنان و کودکان است، کشته می‌شوند، فریاد بزنم»
ما از دولت عراق می‌خواهیم حقیقت قتل دکتر بان و سایر زنان را روشن کند و قانونی برای حمایت از زن و کودک تصویب شود. همچنین از مجلس و قوه قضاییه عالی کشور می‌خواهیم درباره اظهارات سیاسی که در تلاش برای پنهان کردن این پرونده‌اند تحقیق کنند. ما هرگز در برابر این مطالبه سکوت نمی‌کنیم، چون در غیر این صورت خود ما و فرزندان‌مان قربانیان بعدی خواهیم بود. همچنین خواستاریم اصلاحات اخیر قانون ۱۸۸ به گذشته اعمال نشود و به کودک حق داده شود که انتخاب کند نزد کدام یک از والدین زندگی کند.»
شهد عبدالقادر، فعال اجتماعی، توضیح داد: «حضور من در این تجمع اعتراضی برای رد کردن سلب حق حضانت از مادر است. هیچ‌کس مهربان‌تر و دلسوزتر از مادر برای کودک نیست. ما خواستار اصلاح قانون احوال شخصیه هستیم تا حضانت کودک به مادر سپرده شود، زیرا مادر پناه واقعی فرزند است. مثال‌های دردناکی داریم؛ کودکی که مادرش را از دست داد و هیچ‌یک از اقوام او را نپذیرفتند و سرانجام سر از خیابان درآورد. مادر و کودک خط قرمز هستند و نباید از آنها عبور شود.»
نور مرسومی
بغداد - روز شنبه ٢۵ مردادماه، تجمع اعتراضی‌ای در میدان تحریر بغداد برگزار شد که شمار زیادی از زنان و مردان حامی حقوق زنان در آن شرکت کردند. این گردهمایی با هدف اعلام مخالفت قاطع با اصلاح قانون احوال شخصیه و محکومیت خشونت‌های پیوسته علیه زنان، به‌ویژه قتل دکتر بان طارق که جامعه عراق را شوکه کرد، برگزار شد.
معترضان همزمان با سر دادن شعارهایی در مطالبه عدالت برای دکتر بان زیاد طارق، زنی که جانش به‌ناحق گرفته شد، اعتراض خود را از سکوت نهادهای حکومتی در رابطه با قتل این دکتر اعلام کردند و تأکید کردند این تجمع صرفاً یک گردهمایی ساده نیست، بلکه فریادی از خشم علیه نظامی است که شأن و حقوق زن را نادیده می‌گیرد.
با وجود فشارها و ممانعت‌های نیروهای امنیتی به بهانه نداشتن مجوز رسمی، معترضان بر حق خود برای بیان اعتراض پافشاری کردند. هرچند نیروهای امنیتی اعلام کردند که معترضان تنها یک ساعت حق تجمع دارند، اما معترضان با صراحت به آنان گفتند: «چرا از ما خواسته می‌شود به زمان پایبند باشیم، در حالی‌که دولت به مسئولیت‌های خود در قبال زنان عراق پایبند نیست؟» تجمع در نهایت دو ساعت ادامه یافت و خشم عمومی را بیشتر برانگیخت.
مطالبات برای محاکمه عامل جنایت
دکتر شذی جمعه، یکی از شرکت‌کنندگان در تجمع، گفت: «آنها ادعا می‌کنند که از ما محافظت می‌کنند؛ اما این چه نوع محافظتی است وقتی زندگی و رویاهای ما را می‌گیرند؟ حتی وطن‌مان را از ما دزدیده‌اند.»
اخلاص حمید، یکی دیگر از شرکت‌کنندگان در این تجمع اظهار داشت: «امروز در این تجمع شرکت کردیم تا عدالت برای همه جنایات انسانی که قربانیان آن زنان بوده‌اند، محقق شود. قتل دکتر بان نخستین مورد نیست. ما خواستار تحقیق و مجازات عامل این جنایت هستیم.»
انتصار جبار، فعال مدنی، نیز توضیح داد: «این تجمع پس از قتل دکتر بان زیاد طارق برگزار شد. ما خواهان محاکمه عامل قتل هستیم، صرف‌نظر از دلایلی که ممکن است برای ارتکاب آن مطرح شود. اگر او محاکمه نشود، قتل زنان تکرار خواهد شد و خطر بزرگی زندگی زنان عراقی را تهدید خواهد کرد.»
به گفته سلوى یونس، فعال آموزشی: «از لحظه شنیدن خبر درگذشت دکتر بان، در شوک و اندوه عمیقی فرو رفته‌ایم. با وجود تعهدم به فعالیت‌های آموزشی، امروز در این تجمع حاضر شدم، زیرا باور دارم دفاع از حقوق زنان یک وظیفه انسانی است. با وجود وضعیت جسمی نامناسب که بیرون آمدن برایم دشوار بود، اصرار داشتم شرکت کنم تا برای حق دکتر بان و حقوق زنان فریاد بزنم.»
کشوری بدون قانون حمایتی برای زنان
برکه العانی، فعال مدنی از استان انبار، نیز که در این تجمع اعتراضی حضور دارد، گفت: «حضور من در اینجا برای دفاع از پرونده دکتر بان است. این موضوع فقط به پزشکان یا زنان بصره مربوط نمی‌شود، بلکه به همه زنان عراق تعلق دارد. ما در کشوری زندگی می‌کنیم که هیچ قانونی برای حمایت از زنان ندارد. اگر سکوت کنیم، جنایات قتل زنان افزایش خواهد یافت. ما باید متحد بایستیم و از این موضوع دفاع کنیم تا حقیقت آشکار شود و عامل جنایت محاکمه گردد.»
دکتر تقی عبدالسلام حدیثی، دندان‌پزشک، نیز گفت: «ما امروز به دلیل افشاگری‌ها و تحقیقات مربوط به پرونده دکتر بان که برخی آن را به‌عنوان خودکشی معرفی می‌کنند، اینجا هستیم. اما حقیقت برای همه روشن است، چه بزرگ و چه کوچک؛ این یک قتل عمد کامل است. شواهد تصویری و ویدئویی این موضوع را به‌وضوح ثابت می‌کند. اگر این پرونده به‌عنوان خودکشی بسته شود، معنایش سرپوش‌گذاشتن بر جنایت و توجیه قتل است. این امر بسیار خطرناک است، چرا که راه را برای مشروعیت‌بخشی به قتل تحت عناوینی چون «مسئله ناموسی» یا «خودکشی» باز می‌کند. ما به‌عنوان مردم عراق در شوک بزرگی هستیم، چراکه مرگ او یک حادثه عادی نبود.»
«اصلاح اخیر قانون ۱۸۸ نباید به گذشته سرایت کند»
غزل خزاعلی، فعال مدنی، نیز تأکید کرد: «من امروز اینجا هستم تا برای حق دکتر بان و حقوق تمام زنانی که زیر سایه عرف‌های عشایری، سیاست‌های سرکوب‌گر یا قوانینی که مجلس تصویب کرده و به ضرر زنان و کودکان است، کشته می‌شوند، فریاد بزنم»
ما از دولت عراق می‌خواهیم حقیقت قتل دکتر بان و سایر زنان را روشن کند و قانونی برای حمایت از زن و کودک تصویب شود. همچنین از مجلس و قوه قضاییه عالی کشور می‌خواهیم درباره اظهارات سیاسی که در تلاش برای پنهان کردن این پرونده‌اند تحقیق کنند. ما هرگز در برابر این مطالبه سکوت نمی‌کنیم، چون در غیر این صورت خود ما و فرزندان‌مان قربانیان بعدی خواهیم بود. همچنین خواستاریم اصلاحات اخیر قانون ۱۸۸ به گذشته اعمال نشود و به کودک حق داده شود که انتخاب کند نزد کدام یک از والدین زندگی کند.»
شهد عبدالقادر، فعال اجتماعی، توضیح داد: «حضور من در این تجمع اعتراضی برای رد کردن سلب حق حضانت از مادر است. هیچ‌کس مهربان‌تر و دلسوزتر از مادر برای کودک نیست. ما خواستار اصلاح قانون احوال شخصیه هستیم تا حضانت کودک به مادر سپرده شود، زیرا مادر پناه واقعی فرزند است. مثال‌های دردناکی داریم؛ کودکی که مادرش را از دست داد و هیچ‌یک از اقوام او را نپذیرفتند و سرانجام سر از خیابان درآورد. مادر و کودک خط قرمز هستند و نباید از آنها عبور شود.»
نور مرسومی
بغداد - روز شنبه ٢۵ مردادماه، تجمع اعتراضی‌ای در میدان تحریر بغداد برگزار شد که شمار زیادی از زنان و مردان حامی حقوق زنان در آن شرکت کردند. این گردهمایی با هدف اعلام مخالفت قاطع با اصلاح قانون احوال شخصیه و محکومیت خشونت‌های پیوسته علیه زنان، به‌ویژه قتل دکتر بان طارق که جامعه عراق را شوکه کرد، برگزار شد.
معترضان همزمان با سر دادن شعارهایی در مطالبه عدالت برای دکتر بان زیاد طارق، زنی که جانش به‌ناحق گرفته شد، اعتراض خود را از سکوت نهادهای حکومتی در رابطه با قتل این دکتر اعلام کردند و تأکید کردند این تجمع صرفاً یک گردهمایی ساده نیست، بلکه فریادی از خشم علیه نظامی است که شأن و حقوق زن را نادیده می‌گیرد.
با وجود فشارها و ممانعت‌های نیروهای امنیتی به بهانه نداشتن مجوز رسمی، معترضان بر حق خود برای بیان اعتراض پافشاری کردند. هرچند نیروهای امنیتی اعلام کردند که معترضان تنها یک ساعت حق تجمع دارند، اما معترضان با صراحت به آنان گفتند: «چرا از ما خواسته می‌شود به زمان پایبند باشیم، در حالی‌که دولت به مسئولیت‌های خود در قبال زنان عراق پایبند نیست؟» تجمع در نهایت دو ساعت ادامه یافت و خشم عمومی را بیشتر برانگیخت.
مطالبات برای محاکمه عامل جنایت
دکتر شذی جمعه، یکی از شرکت‌کنندگان در تجمع، گفت: «آنها ادعا می‌کنند که از ما محافظت می‌کنند؛ اما این چه نوع محافظتی است وقتی زندگی و رویاهای ما را می‌گیرند؟ حتی وطن‌مان را از ما دزدیده‌اند.»
اخلاص حمید، یکی دیگر از شرکت‌کنندگان در این تجمع اظهار داشت: «امروز در این تجمع شرکت کردیم تا عدالت برای همه جنایات انسانی که قربانیان آن زنان بوده‌اند، محقق شود. قتل دکتر بان نخستین مورد نیست. ما خواستار تحقیق و مجازات عامل این جنایت هستیم.»
انتصار جبار، فعال مدنی، نیز توضیح داد: «این تجمع پس از قتل دکتر بان زیاد طارق برگزار شد. ما خواهان محاکمه عامل قتل هستیم، صرف‌نظر از دلایلی که ممکن است برای ارتکاب آن مطرح شود. اگر او محاکمه نشود، قتل زنان تکرار خواهد شد و خطر بزرگی زندگی زنان عراقی را تهدید خواهد کرد.»
به گفته سلوى یونس، فعال آموزشی: «از لحظه شنیدن خبر درگذشت دکتر بان، در شوک و اندوه عمیقی فرو رفته‌ایم. با وجود تعهدم به فعالیت‌های آموزشی، امروز در این تجمع حاضر شدم، زیرا باور دارم دفاع از حقوق زنان یک وظیفه انسانی است. با وجود وضعیت جسمی نامناسب که بیرون آمدن برایم دشوار بود، اصرار داشتم شرکت کنم تا برای حق دکتر بان و حقوق زنان فریاد بزنم.»
کشوری بدون قانون حمایتی برای زنان
برکه العانی، فعال مدنی از استان انبار، نیز که در این تجمع اعتراضی حضور دارد، گفت: «حضور من در اینجا برای دفاع از پرونده دکتر بان است. این موضوع فقط به پزشکان یا زنان بصره مربوط نمی‌شود، بلکه به همه زنان عراق تعلق دارد. ما در کشوری زندگی می‌کنیم که هیچ قانونی برای حمایت از زنان ندارد. اگر سکوت کنیم، جنایات قتل زنان افزایش خواهد یافت. ما باید متحد بایستیم و از این موضوع دفاع کنیم تا حقیقت آشکار شود و عامل جنایت محاکمه گردد.»
دکتر تقی عبدالسلام حدیثی، دندان‌پزشک، نیز گفت: «ما امروز به دلیل افشاگری‌ها و تحقیقات مربوط به پرونده دکتر بان که برخی آن را به‌عنوان خودکشی معرفی می‌کنند، اینجا هستیم. اما حقیقت برای همه روشن است، چه بزرگ و چه کوچک؛ این یک قتل عمد کامل است. شواهد تصویری و ویدئویی این موضوع را به‌وضوح ثابت می‌کند. اگر این پرونده به‌عنوان خودکشی بسته شود، معنایش سرپوش‌گذاشتن بر جنایت و توجیه قتل است. این امر بسیار خطرناک است، چرا که راه را برای مشروعیت‌بخشی به قتل تحت عناوینی چون «مسئله ناموسی» یا «خودکشی» باز می‌کند. ما به‌عنوان مردم عراق در شوک بزرگی هستیم، چراکه مرگ او یک حادثه عادی نبود.»
«اصلاح اخیر قانون ۱۸۸ نباید به گذشته سرایت کند»
غزل خزاعلی، فعال مدنی، نیز تأکید کرد: «من امروز اینجا هستم تا برای حق دکتر بان و حقوق تمام زنانی که زیر سایه عرف‌های عشایری، سیاست‌های سرکوب‌گر یا قوانینی که مجلس تصویب کرده و به ضرر زنان و کودکان است، کشته می‌شوند، فریاد بزنم»
ما از دولت عراق می‌خواهیم حقیقت قتل دکتر بان و سایر زنان را روشن کند و قانونی برای حمایت از زن و کودک تصویب شود. همچنین از مجلس و قوه قضاییه عالی کشور می‌خواهیم درباره اظهارات سیاسی که در تلاش برای پنهان کردن این پرونده‌اند تحقیق کنند. ما هرگز در برابر این مطالبه سکوت نمی‌کنیم، چون در غیر این صورت خود ما و فرزندان‌مان قربانیان بعدی خواهیم بود. همچنین خواستاریم اصلاحات اخیر قانون ۱۸۸ به گذشته اعمال نشود و به کودک حق داده شود که انتخاب کند نزد کدام یک از والدین زندگی کند.»
شهد عبدالقادر، فعال اجتماعی، توضیح داد: «حضور من در این تجمع اعتراضی برای رد کردن سلب حق حضانت از مادر است. هیچ‌کس مهربان‌تر و دلسوزتر از مادر برای کودک نیست. ما خواستار اصلاح قانون احوال شخصیه هستیم تا حضانت کودک به مادر سپرده شود، زیرا مادر پناه واقعی فرزند است. مثال‌های دردناکی داریم؛ کودکی که مادرش را از دست داد و هیچ‌یک از اقوام او را نپذیرفتند و سرانجام سر از خیابان درآورد. مادر و کودک خط قرمز هستند و نباید از آنها عبور شود.»