مرکز خبر- نرگس منصوری، کنشگر و زندانی سیاسی، عضو سندیکای کارگران شرکت واحد، از امضاکنندگان بیانیه‌ی ۱۴ با انتشار پیامی از زندان، به افشای بخشی از آنچه در مدت بازداشت و زندان بر او گذشته پرداخته است. این زندانی سیاسی در پیام خود اعلام کرده که از زمان بازداشت خود در مرداد ۱۳۹۸ تاکنون، بارها و به ویژه در بند امنیتی ۲۰۹ تا پای مرگ پیش رفته است.

نرگس منصوری در پیام خود با اشاره به اینکه در زمان بازداشت تحت شکنجه‌ی شدید قرار گرفته است، نوشت: از آن زمان تاکنون، خسارات مالی و جانی بسیاری بر من و خانواده‌ام وارد شده است. در جریان بازجویی‌ها، بارها با تهدید به اعدام مواجه شدم. در دادگاهی که به جای هیئت منصفه، اعضای تیم بازجویی و از جمله بازجو در آن حضور داشتند، در آبان ۹۸ محاکمه شدم.

در همان دادگاه، وقتی به قاضی اعلام کردم که تحت شکنجه قرار گرفته‌ام و با تهدید به اعدام مواجه شده‌ام، بازجو و سر بازجو به من و خانواده‌ام حمله کرده و مرا تهدید به اتهامات جدید کردند؛ اتهاماتی که نتیجه پرونده‌سازی‌ بود.

به گفته این زندانی سیاسی، تمامی این فشارها تنها به دلیل نامه‌ای است که او در مرداد ۱۳۹۸ به همراه ۱۲ زن دیگر نوشته و امضاء کرده و در آن درخواست استعفای علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی را مطرح کرده است.

نرگس منصوری با تشریح فشارها و شکنجه‌هایی که متحمل شده نوشته است: در سال ۱۴۰۱، هنگام تهدید دخترم و درگیری با بازجوها، مهره‌های گردنم آسیب دید و حتی تا مرز خفه شدن پیش رفتم. در این مدت، متحمل خسارات جانی و مالی بسیاری شده‌ام.

این زندانی افزوده است: در یکی از این دوره‌ها، یک ماه کامل را در سرمای پاییز در حیاط زندان اوین گذراندم و در این مدت اعتصاب غذا کردم که وضعیت سلامتی‌ام را وخیم‌تر کرد. در نهایت، زمانی که به بیمارستان منتقل شدم، پزشکان اعلام کردند که نزدیک به کما بوده‌ام. پیش از انتقال به بیمارستان، به من وعده دادند که پس از درمان، اقدامات لازم برای مرخصی‌ام انجام خواهد شد؛ اما هیچ‌یک از این وعده‌ها عملی نشد.

نرگس منصوری درباره وضعیت فعلی خود گفته است: در ماه‌های اخیر، با وجود درد شدید قلبی، ساعت‌ها منتظر ماندم تا مرا به بهداری ببرند. با اینکه نیاز به نوار قلب داشتم، به جای رسیدگی پزشکی، تنها یک آمپول آرام‌بخش به من تزریق کردند. حملات پیاپی ماموران و برخی افراد اجیرشده در داخل زندان همچنان ادامه دارد.

این زندانی سیاسی با هشدار نسبت به عدم امنیت جانی در زندان اوین تاکید کرده: اگر اتفاقی برای من رخ دهد، مسئولیت آن مستقیما بر عهده زندان اوین، دستگاه قضایی، حاکمیت و علی خامنه‌ای است.