مرکز خبر- زینب جلالیان، زندانی سیاسی کورد محکوم به حبس ابد که هم اکنون هفدهمین سال از دوران محکومیت خود را بدون رعایت اصل تفکیک جرایم و در تبعید در زندان یزد سپری می‌کند، علیرغم حال نامساعد جسمانی، با دستور وزارت اطلاعات همچنان از حق دسترسی به خدمات پزشکی مناسب و ملاقات با خانواده محروم مانده است.

زینب جلالیان علیرغم ابتلا به بیماری‌های گوارشی، کلیوی و چشمی، با کارشکنی مسئولین ذیربط از درمان تخصصی پزشکی و مداوم محروم مانده است. وی همچنین از اول مهرماه سال جاری تاکنون، به دستور وزارت اطلاعات از ملاقات با خانواده محروم است.

باید اشاره کرد که اواخر خرداد ماه سال جاری تیمی از بازجویان وزارت اطلاعات دو بار در دفتر حفاظت زندان مرکزی یزد با وی ملاقات کرده و از او خواسته‌اند «توبه‌نامه‌ای» که متن آن از سوی وزارت اطلاعات آماده شده را امضا کند. ماموران امنیتی اعلام کرده‌اند که در صورت امضای این توبه‌نامه، مسئله درمان و حتی آزادی مشروط وی در اسرع وقت مورد بررسی خواهد گرفت، زینب جلالیان با رد امضای این نامه، دسترسی به خدمات درمانی به عنوان یک زندانی را حق قانونی خود دانست.

همچنین پیشتر نیز در آبان ۱۴۰۲ این زندانی سیاسی با دستبند و پابند توسط یک تیم از بازجویان وزارت اطلاعات مورد بازجویی قرار گرفته و تهدید شده بود تا زمانی که ابراز ندامت نکند از همه حقوق اولیه یک زندانی از جمله دسترسی به خدمات پزشکی محروم خواهد بود. وی کلیه خواسته‌های بازجویان امنیتی مبنی بر ابراز ندامت را رد کرده و بازجویی خود با دستبند و پابند را مصداق شکنجه دانسته بود.

گفتنی است که زینب جلالیان در تاریخ ۸ اردیبهشت ۹۹ در حالی که دوران محکومیت خود را در زندان خوی سپری می‌کرد به دلایل نامشخصی از این زندان خارج و نهایتا در تاریخ ۱۳ اردیبهشت به بند قرنطینه زندان قرچک ورامین منتقل شد، همچنین مجدداً وی را در تاریخ ۵ تیر از زندان قرچک ورامین به زندان کرمان تبعید کردند. بازهم پس از ۳ ماه نگهداری در اتاق کوچکی در قرنطینه زندان کرمان به زندان دیزل آباد کرماشان منتقلش کردند و در نهایت آبانماه ۹۹ در چهارمین انتقال خود به زندان یزد تبعید شد.

گفتنی است که زینب جلالیان از ۴ سال پیش که به زندان یزد منتقل شده است، تا کنون تنها یک بار توانسته است با خانواده ملاقات داشته باشد.

زینب جلالیان در سال ۱۳۸۶ بازداشت شد. وی را به اتهام خروج غیر قانونی از کشور در سال ۱۳۸۸به یک سال حبس تعزیری و به اتهام «محاربه از طریق عضویت در گروه‌های مخالف نظام» به اعدام محکوم کردند؛ حکم اعدام زینب جلالیان در دادگاه تجدیدنظر و دیوان عالی ایران تایید اما با یک درجه تخفیف، به حبس ابد تغییر یافت.

زینب جلالیان بارها اعلام کرده بود که در زمان بازداشت به شیوه‌هایی چون شلاق زدن به کف پا، مشت به شکم، کوبیدن سر به دیوار و تهدید به تجاوز، مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.