چرا زنان سومالیایی مرز‌شکن هدف نفرت قرار می‌گیرند؟
زنان سومالیایی که مرزها را می‌شکنند و برای آزادی و حقوق خود مبارزه می‌کنند، با موجی از نفرت و دشمنی روبه‌رو می‌شوند.
رسانه‌های اجتماعی به زنان سومالیایی این فضا را داده تا آزاد باشند، خود را سازماندهی کنند، تغییرات مثبت ایجاد کنند و با خواهران خود ارتباط برقرار کنند. با اینحال، متأسفانه، این آزادی تازه‌یافته بهای سنگینی دارد و زنان بیشتر از همتایان مرد خود در معرض آزار و اذیت آنلاین قرار می‌گیرند.
از سال ۲۰۰۹، زمانی که برای اولین بار یک حساب توئیتر ایجاد کردم، بالا و پایبن سخنان نفرت‌آلود، آزار و اذیت و قلدری سومالیایی‌ها علیه زنان را دنبال می‌کردم.
علاوه بر این، من مسئله‌ی دیگری را نیز دیدم که لازم به ذکر است: پیامدهای نامتناسب این رفتارها برای مردان و زنان. اغلب، اصطلاحات و عباراتی که برای انتقاد از حضور فعال زنان سومالیایی در فضای مجازی استفاده می‌شود، بیشتر از مردان تحقیرآمیز، توهین‌آمیز، و مخرب هستند.
این ترول‌ها تمایل دارند با کندوکاو در زندگی خصوصی زنان، دیدگاه‌های زن‌ستیزانه‌ی خود را منتشر کنند. آنها از زبانی استفاده می‌کنند که مضر، به شدت جنسی و عمیقاً شخصی است.
کسانی که شجاعانه صحبت کردند و تجربیات خود را تحت عنوان به اشتراک گذاشتند، دیگر آنلاین نیستند
بسیاری از زنان سومالیایی در نهایت بار سنگین اخبار جعلی و شایعاتی را تحمل می‌کنند که مردان در تلاش برای لکه‌دارکردن حضور آنلاین خود منتشر می‌کنند. تصاویر برهنه‌ی جعلی با بدن آنها ایجاد می‌شود و به آنها اسامی تحقیرآمیز مانند «عوضی»، «فاحشه غربی» و مانند آن می‌گویند. زنان سومالیایی به دلیل بیان آنچه به آن اعتقاد دارند یا به خاطر آنچه در فضای مجازی به اشتراک می‌گذارند، شیطانی می‌شوند. برعکس در مورد مردان صادق است.
بسیاری از زنانی که من می‌شناسم به نوعی با سخنان تنفرآمیز سایبری جنسیتی روبرو شده‌اند. فرقی نمی‌کند که محجبه باشید یا نه، وقتی «مرز را رد کنید»، مورد تنفر قرار می‌گیرید.
اگر عکس‌های شخصی یا خانوادگی‌تان دستکاری شده و به صورت آنلاین در معرض دید قرار گیرند، چه می‌کنید؟ چقدر به نظرتان حق دارید پیش بروید؟ زنان سومالیایی چقدر در فضای مجازی مجاز هستند پیش بروند؟ کمپین‌ها تا چه حد می‌توانند علیه سخنان مشوق عداوت و تنفر مفید باشند؟
متأسفانه، این مرز برای اکثر زنان سومالیایی رد شده است. بسیاری شروع به به حداقل رساندن حضور آنلاین خود کرده‌اند یا رسانه‌های اجتماعی را به طور کامل ترک کرده‌اند. تعداد معدودی که به این موضوع توجه کرده‌اند، مجبور شده‌اند هویت خود را پنهان کنند و پشت پروفایل‌های جعلی با آزادی بسیار محدود پنهان شوند. در این میان هم کسانی که شجاعانه صحبت کرده‌اند و تجربیات خود را تحت عنوان «#من_هم_سومالیا» به اشتراک گذاشته‌اند، دیگر آنلاین نیستند.
بارها و بارها، کمپین‌های متفاوتی حق ابراز وجود زنان در سومالی را هدف قرار داده‌اند، حقی که بسیاری از زنان سومالیایی فاقد آن هستند.
زنان سومالیایی با حضور فعال در رسانه‌های اجتماعی «تصویر» و «شهرت» خود را به خطر انداخته‌اند. برخی از مطالبی که زنان پست می‌کنند یا به اشتراک می‌گذارند ناشایست و غیراخلاقی محسوب می‌شود. هنجارهای اجتماعی در جامعه‌ی سومالی، که در فضای آنلاین نیز وجود دارند، به زنان دیکته می‌کنند که چگونه صحبت کنند، رفتار کنند و لباس بپوشند.
اگر زنان به گونه‌ای رفتار کنند که شایسته تلقی نشود، این موضوع به خانواده‌‌ی آنها منعکس می‌شود و مسائلی چون «شرافت» به منصه ظهور می‌رسند.
به زنان گفته می‌شود که از اینترنت خودداری کنند یا به رفتار نامناسب متهم می‌شوند. زنان اینچنینی به اندازه‌ای قابل‌احترام تلقی نمی‌شوند که بتوانند زنان یا همسران خوبی باشند و همین تهمت‌ها آنها را از ابراز وجود در فضای آنلاین بازمی‌دارد.
اما برخی از زنان سومالیایی، حتی با وجود این مشکلات روز به روز در فضای مجازی رساتر و بی‌تعارف‌تر می‌شوند. بسیاری از آنها فالوورهای زیادی دارند که گاهی اوقات به صدها هزار نفر می‌رسد.
چه وبلاگ‌نویسی باشد، چه کپشن‌نویسی یا توییت، زنان سومالیایی همبستگی خود را در سراسر تقسیمات جغرافیایی با یکدیگر ابراز می‌کنند. امروزه زنان بیشتری را می‌بینیم که در کنار زنان دیاسپورا برای سازماندهی رویدادهای آنلاین، ابتکارات جمع‌آوری کمک مالی و کنفرانس‌های برگزارشده در پلتفرم‌های آنلاین، برای برجسته‌کردن و شناخت یکدیگر و علل مشکلات خود کار می‌کنند.
استفاده از رسانه‌های اجتماعی راه را برای فرهنگ جدید همبستگی، اجتماع و خوداتکایی برای زنان سومالیایی، در هر کجا که زندگی می‌کنند، هموار کرده است.
با اینحال، هنجارهای اجتماعی همچنان تا حد زیادی بر نحوه‌ی رفتار آنلاین آنها تأثیر می‌گذارد. اما قطعا افزایش آگاهی در مورد آزار و اذیت سایبری و رسیدگی به آسیب‌های روحی و روانی ناشی از آن منجر به تغییر خواهد شد.
این موضوعی است که شایسته‌ی تحقیق عمیق در مورد روندها و الگوها است. من برای اولین‌بار، چهار سال پیش به این موضوع اشاره کردم. اما به نظر می‌رسد هنوز چیزی تغییر نکرده است. زنان باید در مورد نحوه‌ی محافظت از هویت خود به صورت آنلاین و نحوه‌ی استفاده ایمن و آزاد از اینترنت آموزش ببینند. به جای اینکه در سکوت شرمنده شویم، به زنان بیشتری نیاز داریم که درباره این مسائلی که از نظر شخصی و حرفه‌ای آنها را تحت تاثیر قرار می‌دهد صحبت کنند و صدای خود را بالا ببرند.