هِویدار شنگالی  

شنگال- دوم ژانویه، دولت ترکیه و مزدوران ارتش آزاد با حمله به شهباء، این منطقه را به اشغال خود درآوردند. خلق عفرین که پس از اشغال شهرشان در سال ۲۰۱۸ در شهباء پناه گرفته بودند، بار دیگر مجبور به ترک خانه‌های خود شدند و راهی منطقه جزیره و فرات گشتند. در این مسیر پرمخاطره، با سرما، گرسنگی، غارت و کشتار روبرو شدند.

زنان شنگال در گفت‌وگو با خبرگزاری ما، به حملات علیه روژاوای کوردستان واکنش نشان دادند. آنها با تأکید بر اینکه درد خلق عفرین و شنگال مشترک است، اعلام کردند برای حمایت از روژاوا از هیچ تلاشی دریغ نخواهند کرد. این زنان همچنین متعهد شدند در این برهه حساس، با همبستگی در تمامی زمینه‌های مادی و معنوی، از روژاوای کوردستان پشتیبانی کنند.

 

«وظیفه ما حمایت از خلق روژاوا است»

زوزان سیمو، عضو دیپلماسی جنبش آزادی زنان ایزدی (تاژه) اعلام کرد که شنگالی‌ها درد خلق عفرین را درک می‌کنند و گفت: «فرمانی که بر سر ما آمد، فاجعه دردناکی بود. روژاوا و به‌ویژه خلق ما در عفرین و شهباء همان تجربه تلخ را از سر گذراندند. فرمانی که بر سر ما آمد، همزمان خلق ما در آنجا را نیز هدف قرار داد. تفکر یکسانی پشت این حملات بود؛ در شنگال به نام داعش و در عفرین به نام ترکیه و گروه‌های مختلف مزدور. در این سرما خلق عفرین آواره شدند. فرمان ما در گرمای تابستان صادر شد و فرمان عفرین در سرمای دی‌ماه. آنها خواهان نابودی ایزدی‌ها و کوردها هستند. نزدیک به یک ماه است که روژاوا درگیر جنگ است، خلق سختی‌های بسیاری را متحمل شده و درد زیادی کشیده‌اند. جامعه ایزدی بزرگترین درد را تجربه کرده است، و امروز وظیفه ما حمایت از خلق روژاواست.»

 

«روژاوا، سرچشمه نیرو و ایستادگی ماست»

زوزان سیمو به مقاومت روژاوا درود فرستاد و گفت: «هر آنچه در توان داریم برای خلق روژاوا انجام خواهیم داد. خلق ما به طور کامل نابود نشد زیرا روژاوای کوردستان مرزهایش را به روی ما گشود. برای ما اردوگاه بنا کردند، درهای مدارس و خانه‌هایشان را به روی ما گشودند. با نان و آب به استقبال ما و فرزندانمان آمدند. روژاوا در درد ما شریک شد، امروز نوبت ماست که در درد آنها شریک شویم. ما به مقاومت روژاوا درود می‌فرستیم و ایستادگی روژاوا سرچشمه قدرت ماست. مقاومت روژاوا به برکت اندیشه‌های رهبر آپو این‌چنین نیرومند است. ما نیز قدرت و اراده خود را از مقاومت روژاوا می‌گیریم و روژاوا برای ما نماد زندگی آزاد است.»

 

«قلب و اندیشه‌مان در کنار خلق عفرین است»

پاکیزه جلال، عضو سازمان خانواده‌های شهدای شنگال با تأکید بر اینکه درد خلق عفرین و شنگال یکی است، گفت: «تصاویر شنگال و عفرین را که کنار هم می‌گذاریم، یکسان هستند. هر دو فرمان به یک اندازه دردناک بودند. صدها دختر ما را به اسارت بردند، گورهای جمعی حفر کردند، ما را از صخره‌ها به پایین پرتاب کردند و اعمالی غیرانسانی بر سر ما آوردند که بسیار دردناک بود. فرمانی که بر سر ما آمد در گرمای تابستان بود، خلق از شدت گرما به تنگ آمدند. اما آنچه بر سر خلق عفرین آمد، در سرمای ژانویه است. خلق آواره شده‌اند و با تشنگی، گرسنگی و سرما دست و پنجه نرم می‌کنند. ما که در خانه‌هایمان کنار بخاری نشسته‌ایم، اندیشه‌مان با خلق عفرین است. از خود می‌پرسیم در این سرما چگونه روزگار می‌گذرانند؟ همواره به یاد آنها هستیم و می‌گوییم آفتاب عدالت، انتقام ما و آنها را از دشمنان بگیرد.»

 

«مقاومت خلق پیروز خواهد شد»

پاکیزه جلال در پایان با تأکید بر اینکه سرانجام مقاومت پیروزی است، گفت: «امیدواریم خداوند حق ما را از ستمگران بستاند و هر خلقی به سرزمین خود بازگردد و آزادانه زندگی کند. امید است همان سرنوشتی که برای صدام و اسد رقم خورد، برای اردوغان نیز رقم بخورد و حق کودکان، جوانان و سالخوردگان از او گرفته شود. خلقی که سلاح شرافت برگرفته و مقاومت می‌کند، طاووس ملک پشتیبان آنهاست و پیروزی از آن آنها خواهد بود. خون شهیدان هدر نخواهد رفت. روژاوا ۱۲ هزار شهید داده است و شکست نخواهد خورد. اردوغان و ارتش آزاد برای نابودی دستاوردهای خلق به روژاوا حمله می‌کنند. زیرساخت‌های منطقه و مراکز خدماتی را هدف قرار می‌دهند. همه مقاومت می‌کنند و پایان این مقاومت پیروزی خواهد بود. مادران روژاوایی پشتیبان شروان خود هستند، به همین دلیل پیروزی از آن آنها خواهد بود.»