«شنگال، تا آخرین نفس همسنگر روژاواست»
عضو هماهنگی جنبش آزادی زنان ایزدی)تاژه(، نعام بدال، اعلام کرد که مزدوران وابسته به دولت ترکیه تحت نظارت نیروهای بین‌المللی، شهر حلب و بخش‌های بزرگی از منطقه را اشغال کرده‌اند و افزود: «مردم شنگال تا پایان با جان و خون خود در کنار مردم روژاوا خواهند بود.»
هِویدار شنگالی
شنگال – در تاریخ ۲۷ نوامبر، گروه‌های مزدور وابسته به دولت ترکیه به شهر حلب حمله کردند. نیروهای دولت دمشق بدون هیچ مقاومتی از شهر فرار کردند و شهر حلب و غیرنظامیان آن را در اختیار مزدوران گذاشتند.
پس از اشغال شهر حلب بدون درگیری، مزدوران این بار به دستور دولت اشغالگر ترکیه به سمت مناطق اداره خودمدیریتی شمال و شرق سوریه حرکت کردند. در نتیجه، ساکنان منطقه شهبا که بیشترشان از اهالی عفرین بودند، بار دیگر از خانه و کاشانه خود رانده شدند.
اکنون مزدوران دولت ترکیه در مناطق تحت اشغال خود دست به اقدامات غیرانسانی می‌زنند. این اقدامات موجب آوارگی بسیاری از مردم، کشته شدن تعداد زیادی از افراد و ربوده شدن شمار قابل توجهی، به‌ویژه زنان، توسط مزدوران شده است.
این اعمال غیرانسانی گروه‌های مزدور در سراسر کوردستان و هر جای دیگری در جهان با محکومیت گسترده مواجه شده است.
در ارتباط با حملات مزدوران وابسته به دولت ترکیه و تهدیدات ناشی از آن در منطقه، نعام بدال، عضو هماهنگی جنبش آزادی زنان ایزدی )تاژه(، در گفت‌وگو با خبرگزاری ما تأکید کرد که آن‌ها تا آخرین لحظه در کنار مردم روژاوا خواهند بود.
تسلط بر حلب تحت نظارت نیروهای بین‌المللی
نعام بدال در آغاز سخنان خود با ستایش از مقاومت نیروهای یگان‌های مدافع خلق(ی پ گ)، یگان‌های مدافع زنان (ی پ ژ)، نیروهای سوریه دموکراتیک (ە س د)و مردم مقاوم منطقه، تصریح کرد که مزدوران وابسته به دولت ترکیه تحت نظارت تمامی نیروهای بین‌المللی، حلب را تصرف کرده‌اند. او گفت :«اکنون منطقه اداره خودمدیریتی شمال و شرق سوریه با تهدیدات جدی مواجه است. مردم روژاوا با وجود بیش از ۱۳ سال حملات و فشارهای مختلف، همچنان به مقاومت ادامه می‌دهند. این مقاومت‌ها بر پایه ایده‌ها و اندیشه‌های رهبر آپو شکل گرفته و مردم حول آن متحد شده‌اند.»
«مردم عفرین دوبار آواره شده‌اند»
نعام بدال، عضو هماهنگی جنبش آزادی زنان ایزدی (تاژه)، تأکید کرد که در حال حاضر بزرگ‌ترین تهدید متوجه روژاوا است، به‌ویژه مردم حلب و عفرین. او گفت: «مردم عفرین تاکنون دوبار آواره شده‌اند. پس از اشغال عفرین توسط مزدوران وابسته به دولت ترکیه، آن‌ها به منطقه شهبا پناه بردند و در آنجا ساکن شدند. اما اکنون به دلیل تهدید مزدوران، از شهبا نیز آواره شده‌اند. ما تا پایان از مردم روژاوا حمایت خواهیم کرد. از سوی دیگر، اگر روژاوا نباشد، شنگال نیز نخواهد بود. از مردم خود می‌خواهم که در برابر این حملات متحد شوند و یک‌صدا مقاومت کنند.»
«مردم باید همراه با نیروی نظامی خود در مقاومت شرکت کنند»
نعام بدال اشاره کرد که پس از روژاوا، بزرگ‌ترین تهدید متوجه شنگال است. او حملات سال ۲۰۱۴ و عملکرد دولت عراق را یادآوری کرد و افزود: «در سال ۲۰۱۴، دولت عراق هنگام حمله مزدوران نتوانست حتی دو ساعت مقاومت کند. ما دیگر نمی‌توانیم به دولت عراق تکیه کنیم. ضروری است که به نیروها و مردم خود اعتماد کنیم و از آن‌ها حمایت کنیم.»
«اگر مرگی باشد، باید با عزت و کرامت باشد»
نعام بدال همچنین تأکید کرد که مردم باید جایگاه خود را در کنار نیروهای (ی پ ژ)، (ی پ گ) و (ە س د) کنند و برای دفاع از خود اقدام کنند. او گفت: «فقط نیروی نظامی کافی نیست؛ مردم نیز باید با توان خود به مقاومت بپیوندند. نیروهای مردمی و نظامی باید یکدیگر را تکمیل کنند و با هم مبارزه کنند.»
نعام بدال افزود که گروه‌هایی که اکنون حمله می‌کنند، ایدئولوژی و سیستم داعش را در پیش گرفته‌اند. او سخنان خود را با این جملات به پایان رساند: «هرچند نام‌ها متفاوت باشد، اما اعمال و ذهنیت آن‌ها یکی است. من از همه کسانی که فعالیت خود را برمبنای انسانیت پیش می‌برند می‌خواهم در برابر این جنایات قیام کنند. هر کسی که سلاح به دست دارد باید به مقاومت بپیوندد. اگر مرگی باشد، باید با عزت و کرامت باشد. برای روژاوا هر کاری از دستمان بربیاید انجام خواهیم داد. شنگال و روژاوا یکی هستند و مردم شنگال تا پایان با جان و خون خود در کنار مردم روژاوا خواهند بود.»