سفر زنان ایزدی در مبارزه با داعش؛ اندیشه و فرمان ٧۴ام – ٨
ریحان، یکی از آن زنانی است که شاهد فرمان نسلکشی بوده و امروز به یکی از پیشگامان جامعه تبدیل شده است. او اعلام کرد که به لطف اندیشه و فلسفه رهبر آپو رها شدهاند و با آن خود را سازماندهی میکنند.
روژین حبابی
شنگال - جامعه ایزدی در سال ٢٠١۴ قربانی فرمان بیرحمانه گروهک داعش شد. هزاران ایزدی جان باختند و هزاران تن به اسارت درآمدند. ریحان خدر، یکی از زنان شاهد این فرمان نسلکشی، میگوید امروز زنان ایزدی با اندیشه و فلسفه رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان جایگاه خود را ارتقا دادهاند. او از لحظات پر درد و خشم سخن میگوید و تأکید میکند: «فرمان ٢٠١۴ هرگز نباید فراموش شود.»
شنیدن نام داعش ما را به وحشت میانداخت
ریحان خدر، عضو شورای زنان روستای دوگوره، درباره شنیدن نام داعش میگوید: «نام داعش ترسی عظیم در ما برانگیخت. وقتی درباره داعش با ما صحبت کردند، وحشت کردیم. طی دو ماه، هر روز خبر میرسید که داعش در حال پیشروی بوه و به موصل و تلعفر نزدیک شده است. در آن زمان، هر کس به جایی گریخت، مانند سلیمانیه و مناطق دیگر. ما تا زمانی که داعش وارد شنگال نشد، فرار نکردیم.».
«پیشمرگه راه را بر ما بست»
ریحان خدر به لحظات فرار و مسدود شدن راه توسط حزب دموکرات کوردستان عراق (PDK) اشاره کرد: «وقتی خارج شدیم، ابتدا ترسی نداشتیم، اما رسیدن به رودخانه ما را به وحشت انداخت. گلوله از بالای سرمان میگذشت و پیشمرگهها راه را بسته بودند و اجازه عبور نمیدادند. آنها نیز دشمن بودند زیرا راه را بر ما بستند و ممکن بود داعش همه ما را نابود کند، اما خدای ما بزرگ بود و از بین نرفتیم. وقتی جمعیت زیاد شد، مجبور شدند راه را باز کنند. ما ۵ روز هم در بعدره ماندیم.»
سرنوشت اسرا همچنان نامشخص است
ریحان خدر از سختیهایی که دیده سخن میگوید: «ما رنج بسیار کشیدیم، اما هیچ چیز به اندازه ربودن زنان ایزدی مرا آزار نداد. ۵ ماه جلوی در خانههای مردم و کنار دیوارهای مدارس زندگی کردیم. مردم به ما آب و غذا میدادند و برای فرزندانم لباس میآوردند، اما من توجهی نداشتم. آنچه مرا عمیقاً آزرد، ربودن و کشتن زنان، مادران، کودکان و جوانان جامعه ایزدی ما توسط داعش بود. ای کاش همه دارایی ما را میبردند اما انسانها را نمیربودند. ١٠ سال گذشته و هنوز سرنوشت بسیاری از اسرا نامشخص است.»
«فرمان نسلکشی ٢٠١۴ از خاطر نمیرود»
ریحان خدر خطاب به جامعه ایزدی تأکید کرد که این فرمان هرگز نباید فراموش شود: «باید همواره بگوییم که این فرمان از یادها نخواهد رفت. فرمانهای بسیاری بر ما روا شده، اما هیچیک چنین نبوده است. در گذشته، مردان کشته میشدند، اما زنان چنین سرنوشتی نداشتند و دختران ایزدی به فروش نمیرسیدند. در سراسر جهان، آنچه بر جامعه ایزدی گذشت، بر هیچ جامعهای نگذشته است. کجا دختران ۵ ساله فروخته شدهاند؟ در کدام جامعه چنین رخدادی را سراغ دارید؟ جز ما. هر آگوست، درد آن چون زخمی ژرف سر باز میکند. ایزدیان نباید این فرمان را از یاد ببرند و با نزدیک شدن روز فرمان باید جامه سیاه بپوشند. متأسفانه تا زندهایم، آن روزهای تیره همواره در دل ما خواهند ماند.»
«گریلاها ناجی ما شدند»
ریحان خدر از سوی زنان ایزدی از رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان و گریلاها قدردانی میکند: «همواره سپاسگزار کسانی هستیم که به ما نان و آب دادند و از جامعه ایزدی حمایت کردند. هرگز آنها را فراموش نمیکنیم. خود را همیشه مدیون رهبر آپو و گریلاهایی میدانیم که جانشان را برای جامعه ایزدی فدا کردند. آنها را چون فرزندان خود میبینیم و همواره در دل جامعه ایزدی جای خواهند داشت. از رهبر آپو بسیار سپاسگزاریم که گریلاهایش بر اساس اندیشه او ما را نجات دادند و امروز به لطف خدا و رهبر آپو و گریلاهایش زندگی میکنیم. همه چون گرگی که به برهها حمله میکند، به جامعه ایزدی ما یورش میآوردند. تنها رهبر آپو خواهان نجات و توانمندی ماست.»
وضعیت زنان ایزدی پس از فرمان ٢٠١۴
ریحان در پاسخ به چرایی هدف قرار دادن زنان توسط تروریستهای داعش میگوید: «چون جامعه با زنان بنا میشود، میخواستند با نابودی زنان، جامعه را از میان بردارند. اما با افکار و اندیشههای رهبری، گریلاها نقشه داعش را خنثی کردند. پس از فرمان ٢٠١۴، زنان پیشگام جامعه ایزدی شدند. زنان رهایافته از چنگ داعش و شاهدان فرمان، سلاح به دست گرفته و YJŞ (یگانهای زنان شنگال) را تشکیل دادهاند. اکنون هزاران زن ایزدی در YJŞ حضور دارند.»
«با اتحاد جامعه، انزوا را خواهیم شکست»
ریحان خدر از فعالیتهایشان سخن گفت و ضمن محکوم کردن انزوای امرالی، اعلام کرد که با همبستگی جامعه ایزدی، انزوا را خواهند شکست: «٣ سال در شورای مردمی شنگال بودم و یک سال است در شورای زنان فعالیت میکنم. ما زنان، کارها و فعالیتهای خود را پیش میبریم. مردم ما باید متحد شوند تا انزوای رهبری در هم شکسته شود. با افکار و اندیشههای رهبر آپو خود را آموزش میدهیم و تا حد توان میکوشیم رهبرمان را آزاد کنیم. تا رهبری آزاد نشود، جامعه ما نیز آزاد نخواهد شد. به عنوان جامعه ایزدی، هر آنچه در توان داریم انجام خواهیم داد.»