نمایش حوالی نوادا با کارگردانی شکیلا اردشیری
این کارگردان میگوید: «اگر بخواهم در مورد خط داستانی کار به نکتهای اشاره کنم این است، که در هر موقعیتی همیشه یک نفر هست که با قربانی کردن بقیه به قدرت میرسد و اصلا مهم نیست این قدرت را چگونه به دست میآورد.»
سنیا مرادی
سنه- تئاتر حوالی نوادا به کارگردانی شکیلا اردشیری و نویسندگی پارسا محمدی و ربین وهاب، در آکادمی قطبالدین صادقی در عمارت ملک التجار به مدت دوازده روز از ۶ تا ۱۷ مهر در دو سانس به روی صحنه رفت.
این نمایش در ژانری ترسناک و با اجرای بازیگران، آینار آقاجانی، صبا ملک محمدی، دیانا ملک محمدی، آرینا رحیمی، آیناز زارعی، هدیکا زمانی و شکیلا اردشیری و با دستیار کارگردانی آیلا ابراهیمآبادی به اجرا درآمد.
نکته قابل توجه نمایش اجرای تماما زنانه آن است با توجه به اینکه ژانر آن وحشت است اما زنان برخلاف دیدگاه عام توانستند به زیبایی این وحشت را به تماشاچیان القا کنند. در ظاهر شاهد نمایشی ترسناک هستیم اما با دقیق شدن در کاراکترها و همچنین شنیدن دیالوگهایشان میتوان فهمید قضیه چیز دیگریست، ما در نمایش حوالی نوادا شاهد زنانی هستیم که ریسک میکنند، جانشان را به خطر میاندازند، دوست دارند مستقل باشند و به کسی متکی نباشند. در حوالی نوادا شاهد زنانی هستیم که ظالمند و مظلوم، و تماما با نقشهای متفاوتی از زنان روبرو میشویم. این کار توسط جوانانی اجرا میشود که از نسلی جدید با تفکراتی جدید و خواستههای متفاوت از نسلهای قبل از خود هستند، زنانی که تنها نقش مادری و همسری را متقبل نمیشوند بلکه از زندگی توقعات دیگری دارند، آنها ماجراجو هستند و برای حس کنجکاوی خود ارزش قائلند و در جست و جوی زندگیاند حتی به قیمت جانشان. تماشاچیان حوالی نوادا اغلب نوجوانان و جوانانی هستند که جنسیت را جور دیگری معنا میبخشند و محدودیت و سرکوب شدن برای آنها بیمعنی است.
شکیلا اردشیری کارگردان نمایش حوالی نوادا با تجربه قبلی که در سینما داشته، توانسته در کارگردانی تئاتر نیز برای اولین بار تجربه کسب کند. وی در زمینه بازیگری نیز فعالیت دارد و در این نمایش نیز یکی از نقشها را به عهده دارد. این کارگردان به ما میگوید: در این نمایش تمام بازیگران زن و دستیار و مدیر صحنه نیز زن هستند و تقریبا همگی تجربه اولشان است.
شکیلا هدف از انتخاب زنان برای نمایش را اینگونه بیان میکند: هدف این بود که نشان دهم میشود یک تئاتر را توسط تیمی از زنان به نمایش گذاشت و این کار هیچ محدودیتی ندارد، جدا از این میخواستیم در داستان نشان دهیم که زنان با محدودیتهایی که خانواده و جامعه به آنها تحمیل میکنند باز میتوانند شجاع باشند و جسارت خود را نشان دهند، حتئ عوامل نیز در اجرای این نمایش با وجود همه مشکلات توانستند در این کار پیشرفت داشته باشند.
وی افزود: این نمایش در رابطه با عدهای دختر است که به کویر میروند و در آنجا با مشکلاتی مواجه میشوند و.... این نمایش از ۶ تا ١۵ مهر به روی صحنه رفت اما با توجه به استقبال بی نظیری که از آن شد دو روز دیگر تمدید شد. این تئاتر اولین اجرای عمارت ملک التجار یا همان آکادمی قطب الدین صادقی بود.
این کارگردان میگوید: اگر بخواهم در مورد خط داستانی کار به نکتهای اشاره کنم این است، که در هر موقعیتی همیشه یک نفر هست که با قربانی کردن بقیه به قدرت میرسد و اصلا مهم نیست این قدرت را چگونه به دست میآورد با کشتن، با فریبکاری، با اذیت و آزار... و میبینیم یک نفر هست که با قدرت ایستاده و میگوید شما نمیتوانید کسی را جایگزین من کنید بلکه این من هستم که میتوانم شما را جایگزین کنم.