مادران آشتی: شعار صلح با بمباران روژاوا همخوانی ندارد

اعضای شورای مادران آشتی با تأکید بر اینکه «برای دستیابی به صلح نیاز به اقدامات عملی است و نباید تنها به شعار بسنده کرد»، هشدار دادند: «کسانی که دم از صلح می‌زنند، نباید رفتاری دوگانه داشته باشند.»

مدینه مامداوغلو

آمد - پس از وقفه‌ای ۴۳ ماهه، عمر اوجالان، نماینده حزب دموکراسی و برابری خلق‌ها (حزب دم) از رحا و برادرزاده عبدالله اوجالان -رهبر خلق کورد که در زندان امرالی نوع F تحت انزوای کامل نگهداری می‌شود؛ با عمویش دیدار کرد. در این دیدار، عبدالله اوجالان ضمن اشاره به تداوم وضعیت انزوا، این پیام را منتقل کرد: «چنانچه شرایط مهیا شود، من از توان نظری و عملی لازم برای انتقال این روند از فضای درگیری و خشونت به بستر قانونی و سیاسی برخوردارم.» گروه‌های مختلفی از این پیام رهبر خلق استقبال کردند که مادران صلح در صف نخست این حامیان قرار داشتند.

اعضای شورای مادران آشتی که در راه صلح پایدار اجتماعی تلاش می‌کنند، با اشاره به تداوم حملات در شمال و شرق سوریه اظهار داشتند: «سیاستمداران اینجا شعار صلح می‌دهند اما همزمان روژاوا را بمباران می‌کنند. این رفتار با صلح‌طلبی همخوانی ندارد. مدعیان صلح نباید یک بام و دو هوا داشته باشند.»

 

«صلح باید بر پایه‌های استوار بنا شود»

 

 

مریم توران، از مادران آشتی، با تأکید بر ضرورت برقراری فوری صلح اجتماعی گفت که خواسته آنها پایان خونریزی و دستیابی به صلحی شرافتمندانه است. وی با بیان اینکه نه مردم و نه خودشان روندی مشابه مذاکرات پیشین را نخواهند پذیرفت، افزود: «سال‌هاست تنها خواسته ما صلح است. پس از ۴۳ ماه، عمر اوجالان موفق به دیدار با عبدالله اوجالان شد و در این دیدار نیز بر راه‌حل و گفتگو تأکید شد. ما نیز به‌عنوان مادران صلح خواستار برداشتن گام‌های عملی برای پی‌ریزی صلحی پایدار هستیم. نمی‌خواهیم مانند سال‌های ۲۰۱۴-۲۰۱۵ مردم فریب بخورند. آنها خود روند صلح را از بین بردند و پس از آن هر چه توانستند کردند. حالا دوباره از صلح و راه‌حل سخن می‌گویند. ما نمی‌خواهیم این موضوع در حد حرف باقی بماند. می‌خواهیم کشتار متوقف شود، نقض حقوق‌ها پایان یابد و درهای زندان‌ها گشوده شود. مدعیان صلح ابتدا باید آتش‌بس اعلام کنند. دل ما مادران بسیار خون است. بهای سنگینی پرداخته‌ایم و همین چند روز پیش در سیلوپی به‌خاطر درخواست صلح کتک خوردیم. با این حال، ما مادران همچنان به مبارزه خود ادامه می‌دهیم.»

 

«این سرزمین تشنه صلح است»

مریم توران با تأکید بر ضرورت مشارکت همگانی در فرآیند صلح اظهار داشت: «نه‌تنها خلق کورد، بلکه خلق ترک نیز باید در این مسیر گام بردارد و در جستجوی راه‌حل باشد. ما نیازمند صلحی آبرومندانه و درخور شأن انسانی هستیم. هیچ روند فریبکارانه و غیرصادقانه‌ای را نمی‌پذیریم. برای این منظور به اقدامات عملی و تضمین‌های لازم نیاز است. این گام‌ها نباید در حد شعار باقی بماند. باید روندی را پیش ببریم که به صداقت و درستی آن باور داریم. خلق و جامعه ما از این وضعیت بحرانی و پرآشوب به‌ستوه آمده‌اند. همگان باید وجدان خود را قاضی کنند و برای صلح فریاد برآورند. صلح مقدس‌ترین گوهر این سرزمین است. ما خواهان صلحیم، نه جنگ.»

 

«به نقض حقوق زندانیان پایان دهید»

 

 

ترکان دومان، از مادران آشتی، تأکید کرد که مدعیان صلح باید نخست به جنایات جنگی و نقض حقوق بشر پایان دهند. وی با اشاره به اینکه تنها پس از پایان انزوا، آزادی زندانیان و توقف بی‌قانونی می‌توان درباره صلح گفتگو کرد، خواستار برداشتن گام‌های صادقانه‌تر در این مسیر شد. ترکان دومان در ادامه اظهار داشت: «باغچلی از صلح سخن می‌گوید اما صلح تنها به دست او محقق نمی‌شود. او که خود بزرگ‌ترین دشمن کوردهاست؛ در این روند نمی‌توان به هیچ‌کس اعتماد کرد و مردم باید تنها به خود متکی باشند. تا کی باید شاهد جنگ و خونریزی باشیم؟ ما این را نمی‌خواهیم. ما خواهان صلحیم. تا کی باید زنان و جوانان در خیابان‌ها قربانی شوند؟ ما به اردوغان و باغچلی اعتماد نداریم، اما باید در تمام عرصه‌ها درباره صلح گفتگو شود. مدعیان صلح باید نخست به نقض حقوق‌ها پایان دهند و جلوی قانون‌شکنی‌ها را بگیرند. پس از اعلام آتش‌بس نیز باید گام‌های عملی‌تر برداشته شود. جز این راهی برای صلح وجود ندارد. پس از تحمل این همه درد و رنج، تنها خواسته این مردم همین است. ما خواهان روندی معتبر و قابل اعتماد هستیم. بدون برداشتن گام‌های عملی، به هیچ‌کس در این زمینه اعتماد نخواهیم کرد.»

 

«شعار صلح می‌دهند اما روژاوا را بمباران می‌کنند»

ترکان دومان با درخواست توقف حملات به شمال و شرق سوریه تصریح کرد: «گفتگو درباره صلح باید از درون جامعه آغاز شود، نه از سوی اردوغان و باغچلی. نخست باید مردم این روند را به‌دقت بررسی و تحلیل کنند. سیاستمداران اینجا شعار صلح سر می‌دهند، اما همزمان روژاوا را زیر بمباران می‌گیرند. این رفتار با صلح‌طلبی همخوانی ندارد. مدعیان صلح نباید دوگانه عمل کنند. مردم باید برای دستیابی به صلحی شرافتمندانه مبارزه کنند. نباید بیش از این شاهد اشک مادران گریلا و سربازان باشیم. تنها صلح است که می‌تواند مرهمی بر زخم دل مادران باشد. این یگانه خواسته ما مادران است.»