کتاب «داستان‌های زنان در زندان» منتشر شد

کتاب «داستان‌های زنان در زندان» که شامل ۱۱ داستان از زندگی ۱۰ زن در زندان است، منتشر شد.

مرکز خبر- کتاب «داستان‌های زنان در زندان» که شامل ۱۱ داستان از زندگی ۱۰ زن در زندان است، منتشر شد. این اثر که به زبان کوردی نوشته شده، شامل ۱۱۲ صفحه می‌باشد. همچنین، دست‌نوشته‌های زنانی که داستان‌شان در این کتاب جای گرفته، در این کتاب گنجانده شده است. این کتاب توسط انتشارات آرام منتشر شده و نتیجه همکاری جمعی از زنان است.

این اثر با همکاری نهادهایی مانند: کمیته زنان PEN کوردستان، MED-DER، انجمن نویسندگان کورد، انستیتوی کوردی آمد، فدراسیون انجمن‌های حقوقی و حمایت از خانواده‌های زندانیان و زندانیان عدالت در شهر آمد باکور کوردستان به چاپ رسیده است.

آماده‌سازی کتاب «داستان‌های زنان در زندان» توسط روزنامه‌نگار و نویسنده روزا متینا انجام شده است. ویرایش این اثر را انیسه شیرین و روزا متینا بر عهده داشته‌اند.

در این کتاب، داستان‌های نویسندگانی چون بسی اوزر (شیار)، فاطمه اوزبای (میری، بریندار نابین)، خانیم ییلدیریم (غزال و آب)، لیلا سراچ (زریا - کاروان میتان)، مدیا یاکلاف (میشک)، ملیکه کایا (ولاتک)، مزگین روناک (داستان دوم)، ملکیه دوغان (اسب‌های امید)، نجلا ییلدیز (روایت)، سهیلا تاش (از خودی) منتشر شده است.

 

ویژگی خاص این کتاب

ویژگی مهم این اثر این است که زنان در شرایط دشوار زندان، داستان‌های خود را نوشته‌اند.

در انتهای کتاب، چنین متنی آمده است: «این کتاب روایت دلتنگی، مقاومت و امید است که از قلم زنان زندانی کورد جاری شده است. زنان در پشت دیوارهای زندان، با قلم خود علیه تنهایی و ستم مبارزه می‌کنند و با داستان‌هایشان شاهدان تاریخ خود می‌شوند.

این مجموعه‌ی مشترک از یازده داستان متفاوت تشکیل شده است، که نه‌تنها دردهای فردی، بلکه مقاومت جمعی، مبارزه برای آزادی زنان و روشنی در برابر تاریکی زندان را بازتاب می‌دهد.

زنان زندانی، در برابر فشار، انکار و سرکوب، با نوشتن صدای خود را بلند می‌کنند؛ داستان‌هایی که درباره‌ی زنانی است که می‌خواهند به سکوت کشانده شوند، اما می‌نویسند.

در این صفحات، خیال، فقدان، امید و مبارزه زنان زندانی دیده می‌شود. صدای آنان از زنجیرها عبور می‌کند و در تاریخ ردپایی می‌گذارد. هر جمله، گامی به سوی مقاومت، و هر سطر، مسیری به سوی آزادی است.

داستان‌های زنان در زندان، فقط یک اثر ادبی نیست، بلکه یک شهادت است؛ شهادتی از زندگی زنان، از رنج گذشته تا امید به آینده.»