مرکز خبر- در ادامه‌ی واکنش‌ها به صدور احکام اعدام برای پخشان عزیزی فعال مدنی و شریفه محمدی فعال کارگری و اتهام «بغی» علیه وریشه مرادی فعال حقوق زنان، کمیته ژنئولوژی روژهلات کوردستان با انتشار بیانیه‌ای ضمن اشاره به دشمنی هزاران ساله‌ی سیستم مردسالاری و سیستم دولت-ملت ایران با زنان و فعالان و آزادی‌خواهان، نوشت: نباید اجازه بدهیم که زندگی و زن را با آزادی اعدام کنند. این کمیته از تمامی سازمان‌های زنان، شخصیت‌ها و گروه‌ها، تشکلات اجتماعی، حقوق بشر در ایران و خارج از ایران، به ویژه زنان خواست برای جلوگیری و پایان دادن به این اعدام‌ها به شکلی رادیکال فعالیت و تجمعات بی پایان انجام دهند. 

متن کامل بیانیه‌ی کمیته‌ی ژنئولوژی به شرح زیر می‌باشد:  

 

شاید با گفتن لعنت به ذهنیت ضد زن مشت محکمی نباشد برای وحشت، ولی ما زنان می‌دانیم که لعنت یعنی پایان دادن به چیزی که قصد نابودی آن را داشته باشی. هزار لعنت به آن شعوری که نادانانه طناب اعدام را به گردن بشریت می‌اندازد و از عاقبت آن بسیار بیگانه است. جمهوری اسلامی با دوگماهای دینی و فکری ظالمانه به جامعه و زنان هجوم برده و خشونت و اعدام را با زبان اصیل خود که حقیقت اوست نشان می‌دهد. می‌دانیم که جز این هیچ چیز دیگری نه می‌دانند و نه حالی هستند. لعنت ما زنان یقه این مردان ظالم و بی‌وجدان را می‌گیرد، این لعنت مبارزه و نبرد ما برای متوقف کردن و تغییر سیستمی خواهی بود که خدایان آن مجلس خبرگان و ولایت فقیه می‌باشد.

 

دولت نوین که با ریاست مسعود پزشکیان می‌خواهد بناهای خود را محکم کند؛ از روز سرکار آمدن پزشکیان جلوی پاهایش روزانه انسان‌های آزادی‌خواه قربانی می‌شوند. تمام جهان شاهد اعدام‌های این اواخر است که تا چه حد افزایش یافته و به ویژه زنان بالای چوبه دار می‌روند و کشته می‌شوند. آمار دولت پزشکیان بیش از تمام دولت‌های گذاشته صفحه‌هایش را با اعدام پر می‌کند. زبان نرم او با هر کلمه‌ای سر یک زن و جوان را می‌برد. دشمن سرسخت زنان و جوانان و جامعه آزای‌خواه خود خامنه‌ای و مجلس خبرگان و ولایت فقیه می‌باشد. ولی مهره بازی آن‌ها رئیس جمهور و دولت نمایشی او می‌باشد.

 

ما زنان دیگر از تاریخ ساختار یکایک سنگ‌های زیربنای پرامیتها و ذهنیت مردسالاری آگاه هستیم، ترس و لرز شما از چه چیزی می‌باشد را می‌دانیم. برای همین مبارزه ما در برابر بناهای که بسیار به آن باور دارید و برای محافظ کردن از آن‌ها دست به هر گونه بی اخلاقی زده و به شکلی وحشتناک به دوربر خود حمله ور می‌شوید.

 

اعدام هر زنی یعنی اعدام زندگی؛ زندگی را تا کی به دار می‌کشید و می‌خواهید ریشه‌هایش را خشک کنید؟ آیا در این ۵۰۰۰ هزار سال چیزی را که امتحان نکرده‌اید برای نابودی زن و زندگی باقی مانده است؟ بی شک نه!! پس چرا هنوز هم تلاشتان این است که شاید روزی موفق شوید؟! زنان هویت الهه مبارز و مقاومتگر را دوباره به دست آوردند، دوباره همان پیشاهنگانی هستند که دارای معیار آزادی و جامعه اخلاقی و سیاسی بودند. چند روز پیش ۷ نفر اعدام کرده که سه نفر از آن‌ها زن بودند، این وحشت نشانه نزدیک شدن مرگ شما می‌باشد.

 

 پخشان عزیزی را به چه جرمی به اعدام محکوم می‌کنید؟ شما که از عدالت و انسانیت حرف می‌زنید، از اسلام می‌گوید، پس چرا یک زن برای آزادی زنان و جوانان و جامعه خود فعالیت می‌کند تا این حد برای شما تهدید است و به این شکل مجازاتش می‌کنید؟! داعش و تمام گروه‌های امثال آنها که با عقب افتاده ترین ذهن خود به سوریه و روژآوای کوردستان و شنگال و تمام خاورمیانه حمله کردند و بلایی برای انسانیت بودند. این زنان بودند که با مقاومت و مبارزه و نبرد خود جلوی وحشت آن‌ها ایستادند؛ پخشان عزیزی یکی از زنان و روزنامه‌نگاران بود که به هر سوی می‌شتابید و کوشش می‌کرد صدای جامعه و زنان و کودکان باشد. آیا این جرم است؟ یا اینکه شما از این مقاومت و مبارزه ناراحت شده‌اید، و از این گروها محافظت می‌کنید و انتقام آن را م‌ گیرید؟ پخشان پیشاهنگ و صدای آزادی‌خواهان و زنان است؛ این حکم یعنی دشمنی با تمام جامعه و به ویژه زنان.

 

شریفه محمدی هم یکی دیگر از آن زنان است که محکوم به اعدام شده است. این دو زن آزادی‌خواه تنها نیستند؛ ما اجازه نخواهیم داد که زندگی نوین که با دستان این زنان جان تازه می‌گیرد را با دستان کثیفتان به دار بکشید. رفیق پخشان یک شخصیت نیست بلکه یک جامعه و نسل زن و هویت آن است. از طرفی دیگر سیاست استعمار، استثمار و فاشیزم دولتهای حاکم بر کوردستان، پخشان را تنها یک زن نمی‌بینند، بلکه یک زن کورد دیده و حکم اعدام او از هر طرفی سیاسی می‌باشد. پزشکیان به همین دلیل اعلام کرد که در کوردستان و به وی‍ژه در مهاباد متولد شده است. این سیاست را برای سرکوب ملت کورد و زن کورد انجام می‌دهند. خود آذری است، ولی در کوردستان به دنیا آمده، ارتباط میان ملت‌ها در ایران تاریخی و بر اساس اتحاد و زندگی مشترک بنا شده است. در انقلاب ژن، ژیان، آزادی باری دیگر شاهد این حقیقت شدیم. برای همین دولت – ملت ایران با سیاست پلید خود برای پوچ کردن محتوای این حقیقت و انقلاب، کسی را که در کوردستان بزرگ شده و در اصل آذری می‌باشد را انتخاب نموده است که بهتر برای مردم کوردستان گور عمیق بکند و زنان را به این شکل با حکم اعدام محکوم کند. همچنین تضادی میان ملت‌ها به میان آورد.

 

تمام سازمان‌ها زنان، شخصیت و گروه‌ها، تشکلات اجتماعی، حقوق بشر در ایران و خارج از کشور، به ویژه زنان باید برای جلوگیری و پایان دادن به این اعدام‌ها به شکلی رادیکال فعالیت و تجمعات بی پایان انجام دهند. امروز شریفه محمدی، پخشان عزیزی، وریشه مرادی و ده‌ها زن پیشاهنگ دیگر به حکم بغی و اعدام و چندین سال زندان محکوم شده‌اند، فردا هر کسی هر گامی بردارد همان سرنوشت منتظر اوست. دیگر باید به این وحشت پایان دهیم، طنابی که به گردن زندانیان می‌رود به گردن زندگی و تمام بشیریت افتاده و نابود می‌کند. نباید اجازه بدهیم که زندگی و زن را با آزادی اعدام کنند. مشت محکم این است که متحد شویم و با هر گونه فعالیتی در هر جای دنیا و داخل ایران، این وحشت را محکوم و تا ابد دفن کنیم. نیرو و اراده‌ی ما خیلی بیشتر از نیروی سلاح‌های دولت‌ها می‌باشد. ما ترسی نداریم چون ما همدیگر را داریم، آنها باید بترسند که به هیچ وجه پشتیبانی ندارند و برای منفعت خود می‌توانند همدیگر را از بین ببرند و بفروشند.

 

در چهار چوب کمپین جامعه زنان آزاد شرق کوردستان (کژار) که با نام «نه به اعدام بله به حیات آزاد» کار و فعالیت انجام دهیم. ما زنان نباید فراموش کنیم که اتحاد ما مهمترین سلاح ما می‌باشد، پس باید متحد شویم. حیات پخشان عزیزی و شریفه محمدی و تمام زنان دیگر به ما تعلق دارد، اگر امروز وظیفه اصلی خود را انجام ندهیم، باید خوب بدانیم که ما هم مسئول خواهیم بود. مسئولیت ما تاریخی و اخلاقی می‌باشد، زنان و جوانان اعدام می‌شوند، آیا می‌توانیم به زندگی عادی خود برگردیم؟ چیزی را که ما در انقلاب زن آزمودیم این بود «نترسید نترسید ما همه با هم هستیم». اگر ما با هم باشیم باید نترسیم و دوباره به رفقایمان بگویم نترسید ما با هم هستیم.