مرکز خبر- کانون نویسندگان ایران در بیانیه‌ای ضمن انتقاد از صدور و اجرای احکام اعدام در ایران با اشاره به سال‌ها جنایت جمهوری اسلامی، بیان کرد: از همان آغازین روزهای استقرار حاکمیت اسلامی، صفیر گلوله و آونگ دار با هستی این رژیم، پیوندی ناگسستنی خورد و بدل به مذهب مختار مصطبه‌داران نورسیده در برابر همه‌ی مخالفان و معارضان شد و با استقرار و تحکیم سلطه‌ی نظام، از جوخه به چوبه جلوه گرداند و گردنه‌گیری‌های این طناب ِ تافته و سلسله‌ی نفس‌بُر، لاینقطع تا روزگار ما تداوم یافته است.

در این بیانیه تاکید شده است که جمهوری اسلامی «وسیله‌ای جز جلاد برای دفاع از خود نمی‌شناسد» و «وحشی‌گری و بدویت خود را مدام و مکرر به مثابه‌ی قانونی الهی و ابدی به تدلیس جار می‌زند و وقیحانه به نمایش می‌گذارد.»

کانون نویسندگان ایران، ضمن بیان مواردی از اجرا و صدور احکام اعدام توسط جمهوری اسلامی در سال جاری، به اجرای حکم اعدام «شیرین علم‌هولی» در سال ۱۳۸۸ اشاره کرد و با محکوم کردن صدور حکم اعدام علیه پخشان عزیزی و وریشه مرادی، بیان کرد که: در دوران زمامداری جمهوری اسلامی، صدور احکام اعدام اگرچه هیچگاه تعجب و تازگی نداشته و ندارد اما گره خوردن این حکم ارتجاعی و قرون وسطایی با نام دو زن زندانی سیاسی کورد، بر توجهات و حساسیت‌های خبری افزود.

در بیانیه‌ی این کانون به اعتراض و درخواست «شماری از زندانیان سیاسی بند زنان زندان اوین» که صدور حکم اعدام علیه پخشان عزیزی و وریشه مرادی را محکوم کردند اشاره کرد و در تاکید بر بیانیه‌ی آنها افزود: آنها صراحتاً از مردم ایران، فعالان مدنی، سیاسی و حقوق بشری خواستند تا با نشان دادن «واکنشی فعالانه»، اجازه ندهند جمهوری اسلامی، جان افراد را قربانی «تسویه حساب خود با جنبش‌های آزادی‌خواهانه و برابری‌طلبانه‌ی مردم ایران» کند.

کانون نویسندگان ایران، همچنین به نقض حکم اعدام صادره علیه شریفه محمدی، فعال کارگری و زندانی سیاسی نیز اشاره کرده و ضمن اعلام حمایت از کارزار سه‌شنبه‌های «نه به اعدام» که از بهمن ۱۴۰۲ آغاز شده است، در خصوص این کارزار افزود: این کارزار که با صدور و انتشار بیانیه‌هایی مستمر و مرتبط، از سوی زندانیان سیاسی همراه بوده، تاکنون گستره‌ای قریب به ۳۰ زندان کشور را در بر گرفته‌است و همچنان و هنوز، شجاعانه ادامه دارد وایضاً واکنش‌ها و بازتاب‌های کثیر و درخور داخلی و بین‌المللی را در پی داشته‌است.

این کانون در نهایت با اشاره به مجازات اعدام به عنوان مجازاتی «جبران ناپذیر و ضدبشری»، خواستار لغو «ابدی» صدور و اجرای این حکم شده است.