مرکز خبر- طی روزهای گذشته و پس از تصویب دو قانون جدید توسط گروه زن‌ستیز و بنیادگرای طالبان علیه زنان برای خانه‌نشین کردن کامل آن‌ها، زنان افغانستان اعتراضات گسترده‌ای را آغاز کردند و جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان با انتشار بیانیه‌هایی اعتراض خود را به سکوت جامعه‌ی جهانی و کشورهای داعیه‌ی حقوق بشر در قبال آپارتاید جنسیتی که در حال حاضر در افغانستان اجرا می‌شود، اعلام کردند.

در حالی که این محدودیت‌های روزافزون علیه زنان افغانستان همچنان ادامه دارد و جهانیان چشم خود را بر روی جنایات گروه طالبان علیه زنان بسته‌اند، تعدادی از زنان در ولایت‌های کابل، قندهار و بدخشان با برگزاری گردهمایی از تأسیس گروه اعتراضی موسوم به «آینده‌ی نوین زنان افغانستان» خبر دادند.

این زنان طی بیانیه‌ای ضمن اشاره به اینکه گروه طالبان در طول سه سال حاکمیت‌شان بر افغانستان نشان داده‌اند که مصمم بر حذف زنان از جامعه هستند، اعلام کردند که تا آخرین نفس به مبارزه‌شان بر علیه «حکومت تبعیض‌گرا، فاسد، قوم‌گرا، مستبد و دیکتاتور طالبان» ادامه می‌دهند.

اعضای جنبش «آینده‌ی نوین زنان افغانستان» که به صورت همزمان در سه ولایت کابل، قندهار و بدخشان  گردهمایی برگزار کردند؛ بر تداوم مبارزه‌ی زنان در برابر سرکوب، محدودیت و نادیده گرفتن زنان، تأکید کرده و گفتند: «علیه حاکمیت مستبد و متحجر طالبان مبارزه نموده و تا پاسخگو کردن آن‌ها به جنایت‌هایشان دست از مبارزه نخواهیم کشید. ما حکومتی مبتنی بر اراده‌ی مردم و بدون جهالت افراطیون، می‌خواهیم و از مبارزات خود عقب‌نشینی نکرده و تا پای جان بر این مسیر خواهیم ایستاد.»

جنبش «آینده‌ی نوین زنان افغانستان» با اشاره به اینکه طالبان درسه سال حاکمیتشان از هیچ نوع ظلمی بر علیه مردم افغانستان خودداری نکرده‌اند، از اعمال محدودیت‌های روزافزون طالبان، به‌ویژه قانون تازه‌ی این گروه بر علیه زنان انتقاد کردند و گفتند: طالبان در سه سال گذشته، به خاطر حذف زنان فرمان‌های پی‌درپی را صادر کرده است.

این زنان معترض قانون «امر به معروف و نهی از منکر» را شوکه‌کننده عنوان کرده و گفتند: این قانون طالبان نشان می‌دهد که این گروه هیچ حقی برای زنان قائل نیستند و فقط زنان را برده و وسیله‌ی زاد و ولد می‌دانند.

در ادامه‌ی بیانیه جنبش «آینده‌ی نوین زنان افغانستان»، آمده است: زنان افغانستان با وجود «زندان، شکنجه، توهین، تحقیر و حتی مرگ» به مبارزات خود ادامه داده‌اند، اما جامعه‌ی جهانی، به‌ویژه سازمان ملل متحد و ایالات متحده آمریکا؛ نه تنها در برابر اقدامات طالبان در قبال زنان و اتنیک‌ها سکوت کرده‌اند، بلکه با نادیده‌گرفتن زنان افغانستان به دنبال معامله‌گری با این گروه هستند.

اعضای جنبش «آینده‌ی نوین زنان افغانستان» از جامعه‌ی جهانی به‌ویژه کشورهای قدرتمند خواستند که هرگونه حمایت مالی و سیاسی از طالبان را متوقف کنند و از جامعه‌ی جهانی خواستند که در تشکیل یک حکومت همه‌شمول و مبتنی بر اراده مردم، در کنار مردم افغانستان بایستند.

اعضای جنبش «آینده‌ی نوین زنان افغانستان»، ضمن درخواست از جامعه‌ی جهانی برای به رسمیت نشناختن گروه طالبان، افزودند: به رسمیت شناختن طالبان به معنای تایید افراطیت، تروریزم، کشتار، و تبعیض اتنیکی، جنسی، زبانی و مذهبی است. جامعه‌ی جهانی و سازمان ملل نباید با این گروه همراه شوند و باید از ایجاد هرگونه مشروعیت برای طالبان خودداری کنند.

زنان معترض در پایان بیانیه خود خواستار به رسمیت شناختن «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان شدند و اعلام کردند سران این گروه باید به دادگاه‌های بین‌المللی معرفی و تحت پیگرد قرار گیرند.