مرکز خبر- رو جمعە ٨ مهر ١۴٠١، جامعەی زنان آزاد شرق کوردستان در خصوص اعتراضات اخیر کە زنان پیشگام آن می‌باشند بیانیەای منتشر کردە و اعلام کرد: «زنان بە نگارش تاریخ آزادی خود و جامعە همت گماشتەاند، مبارزات زنان دیوارهای پوسیدەی ذهنیت جنسیت‌گرایی را با فروپاشی موجە کردە و این حقیقت کە انقلاب زنان آزادی خلق‌ها را بە ارمغان خواهد آورد بر کسی پوشیدە نیست.»

در این بیانیە مرگ شلیر رسولی  عملیاتی جسورانە در برابر ذهنیت متجاوز  و قتل حکومتی ژینا امینی  نیز موضع انقلابی زنان و خلق‌های ایران کە فروپاشی هژمونی و سلطەی رژیم ایران را بە دنبال دارد توصیف  شدە و آمدە است: « ژینا با شعار ژن ژیان آزادی بە سمبل اتحاد زنان -خلق‌ها و همچنین عامل اصلی ارتقا مبارزات آزادیخواهانه در برابر هرگونه تجاوز و استیلای اشغالگران مبدل شدە است. زنان این حقیقت را که زندگی در نبود زنان و آزادی، زندگی نیست را بار دیگر اثبات کردند. تمامی قیام‌ و عملیات‌هایی که در راستای صیانت از ژینا امینی و به عبارتی دیگر صیانت از تمامی زنان و ارزش‌های انسانی جامعه صورت گرفتند، آغاز مرحله‌ی نوینی از تحولات عظیم یک انقلاب اجتماعی، جهت دست‌یابی به حیاتی دمکراتیک و آزاد در ایران و روهه‌لات کوردستان را به جهانیان نوید داد.»

 

متن کامل بیانیە بە شرح زیر است:

مبارزات زنان در سده‌ی ٢١، آزادی زنان و تمامی بشریت را تحقق خواهد بخشید. زنان به نگارش تاریخ آزادی خود و جامعه همت گماشته‌اند. مبارزات زنان دیوارهای پوسیده‌ ذهنیت جنسیت‌گرایی، که زندگی زنان را به زندان مبدل ساخته را با فروپاشی روبرو گردانیده و این حقیقت که انقلاب زنان، آزادی خلق‌ها را به ارمغان خواهد آورد، بر کسی پوشیده نمانده است. کینه‌ و نفرت زنان بر علیه حاکمیت رژیم اشغالگر، فریاد آزادی و اعلان انقلاب خلق‌ها‌ی تحت ستم را به بار آورده است. قیام زنان و جامعه در شرق کوردستان و ایران در عین حال؛ رد تمامی بن‌مایه‌های ساختار ملت – دولتی که بر اساس ذهنیت ملت‌گرایی، جنسیت‌گرایی و دین‌گرایی بنا گشته، می‌باشد. سال‌هاست که زنان، ملت‌ها و ادیان قربانی ذهنیت فاشیست و مرکزگرای رژیم اشغالگر حاکم بر ایران بوده‌اند. موضع شلیر رسولی، در واقع عملیاتی‌ جسورانه و شرافتمندانه‌ست در برابر ذهنیت متجاوز و بانگی‌ست برای مبارزه در راستای صیانت از ارزش‌های اجتماعی. قتل وحشیانه ژینا امینی، نیز چنانچه از موضع انقلابی زنان و خلق‌های ایران عیان گشت فروپاشی هژمونی و سلطه رژیم ایران را بهمراه خواهد آورد. ژینا با شعار ژن، ژیان، آزادی به سمبل اتحاد زنان – خلق‌ها و همچنین عامل اصلی ارتقا مبارزات آزادیخواهانه در برابر هرگونه تجاوز و استیلای اشغالگران. زنان این حقیقت را که زندگی در نبود زنان و آزادی، زندگی نیست را بار دیگر اثبات کردند. تمامی قیام‌ و عملیات‌هایی که در راستای صیانت از ژینا امینی و به عبارتی دیگر صیانت از تمامی زنان و ارزش‌های انسانی جامعه صورت گرفتند، آغاز مرحله‌ی نوینی از تحولات عظیم یک انقلاب اجتماعی، جهت دست‌یابی به حیاتی دمکراتیک و آزاد در ایران و شرق کوردستان را به جهانیان نوید داد.

پراکتیک ضد انسانی رژیم از همان آغاز حکمداریش، عبارت بود از کشتار، تجاوز، شکنجه و اعدام. این رژیم تمامی عرصه‌های حیات را بر زنان و خلق‌ها بصورتی ساختارمند و نهادینه میلتاریزه نموده و به بن‌بست کشانید. رژیم بدلیل خودفریبی، متصور بود که از طریق گرسنه‌سازی جامعه، حاکمیتش تداوم خواهد یافت. اما آنچه که طی تمامی سالیان حاکمیت این رژیم پدیدار گشته، از چاره‌یابی مسائل اجتماعی عاجز و ناتوان بوده، از درون فاسد گشته و روزانه روبه متلاشی گشتن و فروپاشی نهاده است. رژیم اشغالگر ایران طی ۴٣ سال حاکمیت خود، تمامی موجودیت مادی – معنوی زنان را هدف حملات خود قرار داد و بدین شیوه بدنبال تحمیل بردگی بر تمامی جامعه بود. اما زنان و خلق‌ها هرگز از ایستاری آزادیخواهانه دست برنداشته و به هر نحوی مبارزه نموده، بدیل‌های گرانبهایی پرداخته و در برابر نظام متجاوز حاکم بر ایران سر فرونیاورده‌اند. اکنون نیز همان ذات و روح آزادیخواه زنان و جوانان از تمامی خلق‌های تحت‌ستم ایران و شرق کوردستان است که بنیان ایدئولوژیکی – ساختاری نظام را به لرزه درآورده است. رژیم با ناتوان ساختن زنان در زمینه‌ی دفاع ذاتی، بدنبال ایجاد جامعه‌ای مطیع که از اخلاق و گوهر درونی خود زدوده شده، بود. اما آنچه که از وضعیت عاجزانه کنونی رژیم در برابر قیام‌ها و مبارزات زنان و خلق‌ها پیداست، تمامی سیاست‌‌‌های سرکوب و خفقان‌آور رژیم شکست خورده است. جامعه در نمود زنان و جوانان زنده و پویایی خود را نمایان ساخته و با پیشبرد انقلاب، از ارزش‌های خود دفاع می‌نماید. جامعه با پیشاهنگی زنان ارزش‌های اخلاقی خود را پاسداشته و در تلاش برای بدست آوردن توان خودمدیریتی می‌باشد. انقلابی که امروزه در خیابان‌ها و با پیشاهنگی زنان در حال شکل گرفتن است، مهر اثباتی‌ست بر سطح آگاهی جامعه از موجودیت خویش و دفاع از آن که به تحقق آزادی خواهد انجامید. چنین جامعه‌ای، اخلاقی و سیاسی بوده و در حال گذار بسوی جامعه‌ای دمکراتیک می‌باشد. اخلاق؛ روح آزادی و عدالت اجتماعی‌‌ست. چنین جامعه‌ای با مدنظر قرار دادن تمامی تفاوتمندیها، همزیستی دمکراتیک را محقق ساخته، از توان تصمیم‌گیری و مشارکت در پیشبرد و نهادینه‌سازی مدیریت خود برخوردار خواهد بود. سیاست نیز نیروی مبارزه آزادی و همفکری جامعه می‌باشد که وجدان جامعه را در راه اعتلای حیات اجتماعی، هوشیار نگه می‌دارد.

زن که در طول تاریخ حیات اجتماعی، سرمنشا حیات بوده، با ماهیت ایدئولوژی زن‌کُش حاکم بر ایران، تحت انکار و امحا قرار گرفته و از تمامی عرصه‌های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، بهداشت، آموزش، حقوق و ….. به هر شیوه‌ای اعم از مادی و معنوی حذف گشته است. همانگونه که از کاراکتر رژیم‌های اشغالگر برمی‌آید، رژیم ایران نیز نخست اندیشه و بدن زن را آماج حملات خود قرار داد. از دین و شریعت سواستفاده نموده و با ایجاد قوانینی ضد زن، به حاکمیت جنسیت‌گرای خود مشروعیت بخشیده و این واقعیت زشت را بدرون تمامی بافت‌های جامعه نیز تزریق نمود. زنان از تمامی ملت‌های عرب، فارس، آذربایجانی، کورد، بلوچ، مازنی و … تحت عنوان حجاب که در واقع با هدف پرده‌پوش نمودن ذهن و اندیشه آنان، با مداخلات رژیم به بدترین شیوه ممکن مواجه شدند. زنان با ذهنیت جنسیت‌گرا – دین‌گرا از تمامی ملت‌های ایران مورد حمله قرار گرفتند. اما زنان علی‌رغم تمامی این واقعیات دشواری که بر آنان تحمیل گشته، از خانه، تا میادین و زندان‌ها مقاومت نموده و تسلیم نگشته‌اند.

اکنون مقاومت و مبارزات زنان شیوه‌ی نوینی بخود گرفته، که فروپاشی ایدئولوژیکی نظام را بهمراه آورده است. زنان مبارز با مقاومت در زندان‌ها، اسارت را تهی از معنا نموده و به جامعه جسارت بخشیده و به سمبل اراده‌ی آزاد مبدل گشته‌اند. همراهی و مشارکت جوانان، بویژه مردان از تمامی خلق‌ها، نمایانگر سطح درک و اشراف جامعه بر این حقیقت که چاره‌یابی مسائل زنان، کلید چاره‌یابی تمامی مسائل جامعه است. قیامی که سراسر شرق کوردستان و ایران را در برگرفته، نشان دهنده‌ انقلابی اجتماعی بر مبنای یک جهانبینی نوین است. انقلابی که تمامی مرزهای دست‌ساز نظام دولت – ملت میان زنان – مردان، ملت‌ها، ادیان و اقشار جامعه را درنوردیده و حول محور یک هدف که حیاتی آزاد و دمکراتیک است، گردهم آورده. این در واقع پسندیدن و انتخاب نظام کنفدرالیسم دمکراتیک از سوی زنان و خلق‌های ایران و شرق کوردستان است که با پیشبرد انقلاب زنان شکل خواهد گرفت.

در این مرحله از تاریخ آزادی، آنچه بر ما زنان واجب است؛ اتحاد، سازماندهی و دفاع از خود می‌باشد. قیام‌ها و نحوه مبارزات زنان و جامعه در اعتراض به قتل ژینا امینی نشان از همبستگی و سطح والای نیروی سازماندهی آنان داشت. زنان و جوانان، جسورانه و جان بر کف بر مسیر آزادی زن و زندگی قرار گرفته‌اند. بایستی با درکی ژرف که از فلسفه آزادیخواهی ژن، ژیان، آزادی سرچشمه گرفته، دست‌آوردهای خود را حفظ نماییم. زنان در ایران و شرق کوردستان از تجربه تاریخی بزرگی برخوردارند و بر این مهم آگاهند که نبایستی چنانچه بر سر انقلاب ١٣۵٧ آمد، به نیروهای اقتدارگرای مردسالار اجازه داد تا بر دست‌آورد انقلاب زنان و جامعه سایه افکنده و به انحصار خویش درآورند. انقلابی که پس از آن دیکتاتوری جای دیکتاتور ماقبل خود را گرفت و زنان قربانیان اصلی حاکمیت آنان شد. ما زنان اکنون از نیروی پیشاهنگ، سازمان، رهنمود چاره‌یابی و تحول تمامی عرصه‌های حیات اجتماعی به عرصه‌ مبارزه و انقلاب برخورداریم. جهانبینی که انقلاب روژآوای کوردستان و سوریه بر مبنای آن صورت پذیرفت، به الهامی برای زنان در سراسر جهان مبدل گشت. زنان در شرق کوردستان و ایران نیز از این انقلاب و نحوه مبارزه‌ زنان الهام  وروحیه گرفتند. قتل ژینا امینی از سوی رژیم زن‌کش ایران، جرقه‌ای شد که آتش انقلاب زنان را در سراسر ایران و شرق کوردستان شعله‌ور گردد. از همین‌رو ما بعنوان جامعه زنان آزاد شرق کوردستان –KJAR بر این باوریم که زمان دفاع از انقلاب زنان که دفاع از موجودیت، هویت و آزادی زنان و جامعه را در بردارد، فرارسیده است. ما زنان بایستی در تمامی عرصه‌ها توانمند گشته، مبارزه را ارتقا بخشیده و از انقلاب خود صیانت و دفاع نماییم. هر زن و فردی در ایران و شرق کوردستان، بایستی پاسخ تمامی مسائل خود را در این انقلاب دریافته و جهت آزادی خود به مبارزه بپردازد.

درد ما زنان مشترک بوده و بایستی بصورت همبسته مبارزه‌ای متحد تا آزادی را سرلوحه مبارزات خود قرار دهیم. همبستگی در مبارزه زنان تمامی مرزها را از میان بر‌میدارد. ‌کوردستان فریاد آزادی و رهایی از ظلم ظالمان را برآورد، اهواز، بلوچستان، لرستان، آذربایجان، گیلان، مازندران و سراسر ایران همصدا و همراهش گشت. این بیان روشن رد نظام اشغالگر و پیوستن به خط مقاومت زنان و خلق‌ها از سوی هر فرد باوجدانی می‌باشد.

ما زنان در این مرحله از مبارزاتمان، با سازماندهی خود تحت یک نظام چترآسا، مبارزه را ارتقا بخشیده و عشق به زندگی آزاد ژیناها را با آزادی تمامی زنان، تحقق خواهیم بخشید. هیچ نیرویی، بدون سازماندهی خود قادر به پیروزی نبوده و سطح سازماندهی هر نیرویی نشان از موجودیت و یا نابودی آن دارد.

در این مرحله از مبارزات آزادیخواهی زنان در شرق کوردستان و ایران، بایستی تحت یک نظام مشترک دفاعی ایجاد گشته و هیچ زنی در برابر نظام جنسیت‌گرا، بدون توان و نظام دفاعی باقی گذاشته نشود. دفاع ذاتی، مشروع بوده و حق طبیعی هر فرد و جامعه‌ایست که با خطر نابودی روبرو مانده. نیروی دفاع از زنان، دست‌آوردهای انقلاب را در زمینه‌های سیاسی – اجتماعی در برابر سرکوب و استیلای نیروهای اقتدارگرا حفظ می‌نماید. اکنون زمان آن فرارسیده که هر زنی با روحیه‌ای مسئولیت‌پذیر برخورد نموده و جهت ایجاد نظام دفاعی مشترک زنان تلاش و مبارزه نماید.

زنان در ایران و شرق کوردستان با فریاد ژن، ژیان، آزادی حلقه‌ای ناگسستنی بدور اندیشه‌های آزادیخواهانه رهبر آپو ایجاد نمودند. زنان با فریاد ژن، ژیان، آزادی حقیقت نایودی و فروپاشی نظام امرالی، با مبارزات آزادیخواهانه‌ خود را پیش چشم جهانیان آشکار ساختند. ما بعنوان جنبش آزادیخواهانه زنان در شرق کوردستان از توان و تجربیات لازم جهت پیشبرد همبستگی، سازماندهی و دفاع از زنان برخوردار می‌باشیم. بر این اساس ما در این مرحله حساس از تاریخ آزادی زنان و جامعه خود را مسئول دانسته و بر این باوریم که ایجاد و پیشبرد نظام کنفدرالیسم دمکراتیک زنان، یگانه راه پیروزی در مبارزات و مقاومت‌های زنان و جامعه می‌باشد. بر اساس همبستگی و اتحاد، سازماندهی زنان و خلق‌ها، تمامی عرصه‌های زندگی را تا آزادی، به عرصه مبارزاتی مبدل خواهیم نمود.

جنبش ما در این مرحله از مبارزاتمان در راه آزادی زنان و جامعه، کارزاری تحت عنوان؛ “ زمان دفاع از انقلاب زنان فرارسیده ” را آغاز می‌نماییم. زنان و جوانان در سراسر ایران و شرق کوردستان، با فریاد ژن، ژیان، آزادی انقلاب زنان را اعلان داشته و بدیل گرانبهای آن را با فدای جانشان در تمامی میادین می‌پردازند. ما نیز بر اساس مواردی که در بالاتر ذکر آنها رفت، این کارزار را که جهت مبارزه در راه پیروزی تمامی زنان و خلق‌های آزادیخواه در ایران و شرق کوردستان طرح‌ریزی گشته را یکی از شیوه‌های ارتقای مبارزات میدانیم. بنابراین مبارزات خود را به تمامی خانه‌ها، دانشگاه‌ها، محلات، روستاها و میادین شهرها بسط و گسترش خواهیم داد. بهمین منظور نیز از تمامی زنان در خاورمیانه و جهان خواهانیم که در ارتقا مبارزات و دفاع از انقلاب زنان و خلق‌ها به ما بپیوندند.