ساریا دنیز

مرکز خبر – در ترکیه کشتار، تجاوز، آزار و اذیت، کار کودکان و بسیاری از مسائل دیگر ثبت‌شده‌اند، در حالی که هم‌زمان جنگ و درگیری‌ها جان صدها کودک را گرفته‌اند. کشتارهایی که به دست دولت انجام شده‌اند یا مجازاتی نداشته‌اند یا به‌عنوان "پاداش" به برخی داده شده‌اند. در برخی موارد، مجرمان به موقعیت‌های جدیدی منصوب شده‌اند. نتیجه سیاست‌های جنگی بی‌مجازات حکومت AKP-MHP روز به روز جرایم جدیدتری را به وجود می‌آورد. بسیاری از کودکان در رسانه‌ها دیده نمی‌شوند و همین کودکان در این حوادث مورد ظلم قرار می‌گیرند. جیلان اونکول، اوغور کایماز، جمیله چاغیرگا و بسیاری از کودکان دیگر تنها نام‌هایی هستند که در فهرست‌های طولانی قربانیان مانده‌اند.

کودکان کورد هدف قرار گرفتند

مشخص است که به‌ویژه زندگی کودکان کورد به دلیل عملیات‌های دولت ترکیه در کوردستان و ترکیه در معرض خطر است. امروز، دولت ترکیه حتی مرزهای خود را عبور داده و تحت عنوان "عملیات‌های فرامرزی" کشتار کودکان و غیرنظامیان را ادامه می‌دهد. به دلیل جنگ‌ها در شهرهای کوردستان، هزاران کودک آسیب دیده‌اند. رئیس‌جمهور ترکیه، رجب طیب اردوغان، کودکان کورد را هدف قرار داده است و پس از سخنرانی خود در سال ۲۰۰۶ که گفت "زن‌ها باید مادر باشند، و به کودکان اجازه داده نشود که با چشم‌هایشان ما را نگاه کنند"، کودکان به‌طور سیستماتیک هدف قرار گرفتند. برخی از آنها در خانه‌هایشان، برخی با پدرانشان، برخی در حین بازی و برخی دیگر هنگام بازی در کوچه‌ها به قتل رسیدند.

در ۱۵ سال، ۲۱ کودک به دلیل خودروهای زرهی کشته شدند

بر اساس "گزارش سال ۲۰۱۲ نقض حقوق کودکان در مناطق شرق و جنوب شرقی آناتولی" انجمن حقوق بشر (İHD)، در فاصله سال‌های ۱۹۸۸ تا ۲۰۱۳، به دلیل درگیری‌ها ۵۶۹ کودک جان باختند. این انجمن همچنین اعلام کرد که در طی ۱۵ سال، ۲۱ کودک و ۴۴ نفر دیگر به دلیل برخورد با خودروهای زرهی و ادواتی که پلیس و ارتش استفاده می‌کردند، جان خود را از دست دادند. ۲۳ کودک و ۹۴ نفر دیگر نیز زخمی شدند. بر اساس داده‌های بنیاد حقوق بشر ترکیه (TİHV)، بین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۱، ۴۷۷ کودک توسط نیروهای نظامی و پلیس یا در اثر انفجار مین‌ها کشته شدند.

۱۲ سال و ۱۳ گلوله

نام اوغور کایماز در ذهن همه باقی‌مانده است. اوغور کایماز که تنها ۱۲ سال داشت، در ۲۱ نوامبر ۲۰۰۴ در شهرستان قصر استان ماردین به همراه پدرش احمد کایماز توسط پلیس به رگبار گلوله بسته شد و کشته شد. در بدن کوچک اوغور کایماز ۱۳ گلوله یافت شد. پس از این حادثه، پدر و پسر به‌عنوان "تروریست‌های آماده‌باش" معرفی شدند. چهار پلیس که به دلیل کشتار گروهی محاکمه شده بودند، تبرئه شدند. دادگاه حقوق بشر اروپا (ECHR) ترکیه را به دلیل نقض حقوق بشر محکوم کرد.

در روستای روبوسکی، ۱۹ کودک در یک شب کشته شدند

در شب ۲۸ دسامبر ۲۰۱۱، در نتیجه بمباران هواپیماهای جنگی ارتش ترکیه در روبوسکی، ۱۹ کودک از ۳۴ نفر کشته شدند. هیچ‌کس نخواست این کشتار را ببیند. این موضوع در رسانه‌های مرکزی نیز تا زمانی که ستاد کل ارتش بیانیه‌ای رسمی منتشر نکرد، نادیده گرفته شد. روستاییان مجبور شدند جنازه‌ها را خودشان جمع‌آوری کنند. سال‌ها از این حادثه گذشته و هیچ‌کس محکوم نشده است. پرونده‌ای که خانواده‌ها به دادگاه حقوق بشر اروپا برده بودند، در نهایت بسته شد.

جمیله چاغیرگا...

جمیله چاغیرگا، دختری ۱۰ ساله که در دوران منع آمدوشد به قتل رسید و جسدش به مدت ۱۱ روز در فریزر نگهداری شد. هیچ‌کس تاکنون در ارتباط با قتل جمیله بازداشت نشده است.

کشتار کودکان دیگر در شهرهای کوردستان

در همان دوره، در شهرستان سور دیاربکر، هلین حسرت شِن، دختری ۱۲ ساله، در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۵ در حالی که به دویدن رفته بود، توسط یک وسیله نقلیه زرهی هدف قرار گرفت و جان خود را از دست داد.

در شهرستان گوَره هکاری، ارتش ترکیه ارجمند آشقان، پسری ۵ ساله را در مقابل فرماندهی ژاندارمری با یک خودرو زرهی زیر گرفت و او نیز جان باخت. پس از حادثه، سرباز مسئول تنها تحت نظارت قضایی قرار گرفت.

جسد تکه‌تکه شده جیلان...

جیلان اونکول زمانی که به قتل رسید، تنها ۱۲ سال داشت. در ۲۸ سپتامبر ۲۰۰۹، هنگامی که در روستای شِنلیک، شهرستان لیجه، دیاربکر در حال چراندن گله‌اش بود، یک گلوله توپخانه‌ای که از یک پایگاه نظامی شلیک شد، به او اصابت کرد و جانش را گرفت. جسد او به مدت ۶ ساعت در محل حادثه باقی ماند. پس از قتل جیلان، تحقیقات حقوقی آغاز شد.

دادستانی که سه روز بعد به محل حادثه رفت، نتیجه گرفت که "هیچ تهدیدی برای زندگی وجود ندارد." گزارش‌های ارتش و پلیس ادعا کردند که جیلان اونکول در اثر برخورد با مواد منفجره دست‌ساز کشته شده است.

ادامه جنگ و هدف قرار گرفتن کودکان

دشمنی با کودکان کورد همچنان ادامه دارد و این دشمنی به‌ویژه در کوردستان غربی آشکارتر است. در باکور و روژآوا، کودکان و غیرنظامیان به‌عنوان اهداف جنگی شناخته می‌شوند. شهرهایی مانند عفرین، سریکانی، گری سپی، قامیشلو و بسیاری دیگر شاهد کشتارهای بی‌امان بوده‌اند. حمله داعش به کوبانی در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۵ با حمایت ترکیه، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین کشتارهای تاریخ روژآوا به یاد مانده است. در این کشتار، ۴۰ نفر از ۴۰۰ نفری که جان خود را از دست دادند، کودک بودند. در شنگال نیز کودکان ایزدی هدف قرار گرفتند؛ دختران جوان به قتل رسیدند و در بازارهای برده‌فروشی فروخته شدند. در حملات ۹ اکتبر ۲۰۱۹ به سریکانی، ۳۰۰۰ کودک زخمی شدند. سازمان هلال احمر کوردی گزارش داده است که در حملات دولت ترکیه ۱۱ کودک جان خود را از دست داده‌اند. این کودکان با سلاح‌های شیمیایی ممنوعه کشته شدند.

اردوگاه مخمور؛ جایی که کودکان همیشه در خطر هستند

اردوگاه مخمور، که به دست مردم کورد ساخته شده و نیمی از ساکنان آن را کودکان تشکیل می‌دهند، همواره بمباران شده است. در این اردوگاه که هزاران کودک تحت شرایط دشوار زندگی می‌کنند، همواره در معرض حملات قرار دارند. همچنین، محاصره سنگینی بر اردوگاه اعمال شده است.

پایان بخش دوم