عبیر محمد

قامشلو - انقلاب زنان که در تاریخ ١٩ ژوئیه ٢٠١٢ در شهر کوبانی آغاز گردید و به تمامی مناطق شمال و شرق سوریه تسری یافت، نه تنها تحولی تاریخی در سرنوشت خلق کورد محسوب می‌شود، بلکه مسیر رهایی را برای کلیه خلق‌ها هموار نمود.

لازم به ذکر است که منطقه شمال و شرق سوریه به واسطه تنوع و غنای فرهنگی خود، از بسیاری مناطق و کشورها متمایز می‌گردد. از زمان وقوع انقلاب روژاوا در ١٩ ژوئیه تاکنون، این منطقه در زمینه تکثر فرهنگی و مبارزه علیه تبعیض نژادی، به الگویی جهانی مبدل گشته است. در این راستا، ما با نمایندگان اتنیک‌های ساکن در شمال و شرق سوریه به گفت‌وگو پرداختیم.

 

«اندیشه‌های رهبر آپو، نقطه آغاز تحول»

سمیه محمد، هنرمند و ریاست‌مشترک جنبش فرهنگ و هنر دموکراتیک مزوپوتامیا (Tev-Çand) در شمال و شرق سوریه، ضمن تبریک سالگرد انقلاب ١٩ ژوئیه به رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان، چنین اظهار داشت: «قدرت و فلسفه رهبر آپو، پایه و اساس استواری ما در شرایط کنونی است. در ابتدا، این زنان کورد بودند که قامت راست کردند؛ زنان سایر خلق‌ها از جمله عرب، سریانی، آشوری، چرکس و ترکمن هنوز به چنین توانمندی دست نیافته بودند. با شروع انقلاب روژاوای کوردستان، مشارکت زنان تمامی خلق‌ها محقق گردید. بی‌تردید، انقلاب روژاوا را می‌توان انقلاب زنان نامید».

سمیه محمد افزود: «تلاش‌های گسترده‌ای جهت ایجاد همبستگی میان اتنیک‌های مختلف صورت پذیرفت. به‌ویژه در عرصه فرهنگ و هنر، با وجود مشقات فراوان، موفق به گردهم آوردن تمامی خلق‌ها شدیم. پیش از این، منحصراً بر خلق کورد تمرکز کرده بودیم و همواره بر ضرورت گسترش این انقلاب تأکید می‌ورزیدیم. به یمن فداکاری شهدا، به‌خصوص زنان شهید، اکنون به مرحله‌ای رسیده‌ایم که زندگی مشترکی را بنیان نهاده‌ایم. زنانی که پیش‌تر در ابراز عقاید خود با محدودیت مواجه بودند، امروز در مقام مدیر، نویسنده، هنرمند و بازیگر تئاتر ظاهر شده‌اند.»

 

«تعهد به پایداری و حفاظت از دستاوردهای انقلاب»

سمیه محمد با اشاره به تهاجمات دولت ترکیه علیه منطقه شمال و شرق سوریه که با هدف از بین بردن انقلاب زنان صورت می‌گیرد، سخنان خود را اینچنین به پایان رساند: «همانگونه که همه اطلاع دارند، دولت اشغالگر ترکیه به منظور شکست این انقلاب، به طور مستمر حملات خود را ادامه داده و به اشغال سرزمین ما مبادرت می‌ورزد. علی‌رغم این تهاجمات، ما همواره استوار خواهیم ماند و از حقوق تمامی زنان صیانت خواهیم کرد، زیرا این امر وظیفه ماست. ما از کلیه زنان کوردستان درخواست می‌نماییم که در دفاع از حقوق خویش کوشا باشند.»

 

غنای فرهنگی منطقه

مونا خلیوی، مدیر مرکز فرهنگی منطقه تل حمیس در کانتون قامشلو، زنی از خلق عرب، اظهار داشت که انقلاب ١٩ ژوئیه شمال و شرق سوریه دستاوردهای قابل توجهی برای زنان به ارمغان آورده است. او افزود: «این انقلاب، فرصت مشارکت زنان را در عرصه‌های متعدد از جمله سیاست، فرهنگ، اقتصاد و آموزش فراهم نمود. همچنین، بستری را ایجاد کرد تا زنان بتوانند مطالبات و حقوق خود را مطرح و از آن‌ها دفاع نمایند. منطقه شمال و شرق سوریه از غنای فرهنگی قابل توجهی برخوردار است. تمام خلق‌ها به سهم خود در جهت حفظ و احیای فرهنگ خویش تلاش می‌کنند. بی‌تردید، این امر از طریق فعالیت‌های هنری، رقص، موسیقی محلی و حتی ادبیات تحقق می‌یابد».

 

مبارزه با تبعیض نژادی

تحولات مثبت قابل توجهی به وقوع پیوسته است، به‌ویژه در زمینه مبارزه با تبعیض نژادی. پیش از انقلاب ١٩ ژوئیه، تبعیض نژادی امری واقعی بود، اما امروزه برابری، هم در میان خلق‌ها و هم بین جنسیت‌ها، محقق شده است. اکنون عشق وعلاقه به فراگیری زبان‌های سایر خلق‌ها و آشنایی با فرهنگ آنان افزایش یافته است.

 

پیشگامی زنان

مگری سرکیس، ریاست‌مشترک جوانان مجلس اجتماعی ارمنی از شهر قامشلو در کانتون جزیره شمال و شرق سوریه، اظهار داشت: «پیش از انقلاب، زنان از آزادی کافی برای دفاع از خود، اشتغال و دستیابی به آمال خویش برخوردار نبودند.» وی افزود: «حق ادامه تحصیل زنان تابع اراده و تصمیم خودشان نبود و امکان ابراز نظر درباره زندگی و آینده خود را نداشتند. اکنون زن به پیشگام جامعه مبدل گشته است، زیرا این انقلاب متعلق به اوست و با محوریت زنان تحقق یافته است.»

 

ارتقای شناخت متقابل

مگری سرکیس اذعان داشت که به دلیل سیاست‌های سرکوبگرانه گذشته، آگاهی کافی از تنوع موجود در پیرامون خود نداشتند. او اظهار داشت: «ما از فرهنگ‌ها و ادیان دیگری که در همان محدوده جغرافیایی با ما زندگی می‌کردند، شناخت کافی نداشتیم. پس از استقرار اداره خودمدیریتی دموکراتیک، احترام متقابل بین پیروان ادیان مختلف افزایش یافت. در گذشته، همسایگان متعلق به ادیان و مذاهب مختلف حتی به یکدیگر سلام نمی‌کردند. اکنون پیشرفت چشمگیری حاصل شده است؛ اساس کار ما بر زندگی مشترک استوار است، ما با یکدیگر همکاری می‌کنیم و به هم احترام می‌گذاریم. جالب توجه است که ما اکنون شناخت عمیق‌تری از یکدیگر داریم و با فرهنگ، تاریخ، ملیت و حقوق تمامی خلق‌ها آشنا شده‌ایم».