حمایت جنبش همبستگی زنان افغانستان از کارزار جهانی «جرم انگاری آپارتاید جنسیتی»

اعضای جنبش همبستگی زنان افغانستان حمایت خود را از کارزار جهانی مبارزه با «آپارتاید جنسیتی» اعلام کردند.

مرکز خبر- فرزانه ایوبی، روزنامه‌نگار و بنیان‌گذار جنبش اعتراضی زنان موسوم به «جنبس همبستگی زنان افغانستان» با انتشار ویدیویی ضمن حمایت از کارزار جهانی مبارزه با «آپارتاید جنسیتی» خواستار حمایت جامعه‌ی جهانی از این کارزار شد.

فرزانه ایوبی، در این ویدیو با اشاره به اینکه این کارزار با حمایت جنبش‌های اعتراضی زنان، نهادهای حقوق بشری و چهره‌های سرشناس ملی و بین‌المللی پیرامون به‌رسمیت‌شناسی جرم‌انگاری «آپارتاید جنسیتی»، در قوانین بین‌المللی آغاز شده است، افزود: این کارزار توسط زنان آغاز و رهبری می‌شود.

بنیان‌گذار جنبش همبستگی زنان افغانستان، از تمامی مردم در سراسر جهان خواست از کارزار آپارتاید جنسیتی به رهبری زنان افغانستان حمایت کنند.

اوایل اسفندماه سال ١۴٠٢، شماری از فعالان زن از افغانستان و ایران، با طرح دادخواستی در پارلمان کانادا، خواستار جرم‌انگاری آپارتاید جنسیتی تحت عنوان جنایت علیه بشریت شدند. این دادخواست از سوی «زنان در کشورهای تابع قوانین اسلامی» و «زنان کانادا برای زنان افغانستان» تهیه شد. امضاکنندگان این دادخواست از دولت کانادا خواستند که نقش محوری در افزایش آگاهی جهانی و جلب حمایت بین‌المللی به هدف ریشه‌کن کردن تبعیض سازمان‌یافته علیه زنان در افغانستان و کشورهای دیگر ایفا کند. در این دادخواست از کانادا مطالبه شده است که از طرح و اجرای یک چارچوب حقوقی در سازمان ملل که به آپارتاید جنسیتی بپردازد، حمایت کند. فعالان حقوق زن از افغانستان و ایران، از کانادا خواستند که با کمیته‌ی رفع تبعیض علیه زنان سازمان ملل در قسمت طرح یک توصیه‌ی عمومی که تعهدات بین‌المللی برای جلوگیری از آپارتاید جنسیتی را تشخیص دهد، کار کند.

فعالان حقوق زنان و زنان معترض افغانستان و فعالان حقوق زنان ایران و زندانیان سیاسی در زندان‌های جمهوری اسلامی طی چند ماه گذشته حمایت‌های خود را از کارزار «نه به آپارتاید جنسیتی» اعلام کردند و فعالان حقوق زن از جامعه‌ی جهانی، سازمان ملل و ایالات متحده خواستند، برخورد تبعیض‌آمیز طالبان و همچنین جمهوری اسلامی با زنان در افغانستان و ایران را به عنوان آپارتاید جنسیتی به رسمیت بشناسند و آن را جرم‌انگاری کنند.

پس از راه‌اندازی این کارزار، شماری زیادی از زنان معترض و جنبش‌های اعتراضی ازجمله، جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان، چتر اتحاد ملی زنان افغانستان و جنبش آزادگان در پاکستان، یکی پس از دیگری به این کارزار پیوستند.

پس از تسلط طالبان در افغانستان و حذف تدریجی و سیستماتیک زنان در جامعه، بسیاری از مدافعان حقوق بشر و حقوق زنان، در تجمعات اعتراضی متعددی خواستار توجه جامعه جهانی به این امر شده‌اند اما تاکنون از سوی نهادهای بین‌المللی اقدامی صورت نگرفته است.