هلن قرەچوخ; از بریتانیا تا انقلاب زنان
بریوان قرەچوخ در مورد هلن قره‌چوخ، مبارز YPJ که در حملات دولت ترکیه به عفرین در ١۵ مارس ٢٠١٨ جان خود را از دست داد، صحبت کرد و گفت که او بخشی از انقلاب روژآوای کوردستان بود.
سورگول شیخو
قامشلو – جرقه‌ی انقلاب ١٩ جولای که در روژآوای کوردستان آغاز شد، در میان زنان کوردستان، خاورمیانه و کشورهای جهان که مدافع دموکراسی و آزادی بودند و همچنین بسیاری از فعالان زن در کشورهایشان، جنبش‌ها و سازمان‌های فمینیستی که قلب آن‌ها برای انقلاب زنان در شمال و شرق سوریه می‌تپید، شعله‌ور شد. آنا کمپبل، یک زن بریتانیایی که به سرزمین زنان پیوست و انقلاب ١٩ جولای روژآوای کوردستان با وجود آنا کمپبل به یک انقلاب انترناسیونالیستی و بین‌المللی تبدیل شده است، و در خاک روژآوای کوردستان مبارزه‌ی بین‌المللی و انترناسیونالیستی علیه دشمنان بشریت وجود دارد.
از بریتانیا به انقلاب زنان پیوست
آنا کمپبل یک فمینیست، آنارشیست و فعال بریتانیایی بود. او که در شهر لوئیس در ساسکس شرقی به دنیا آمد، در چندین جنبش سیاسی از جمله تظاهرات دانشجویان بریتانیایی در سال ٢٠١٠، سازمان صلیب سیاه، سایر سازمان‌های آنارشیست و انجمن لغو برده‌داری و بر علیه حاکمیت دولت و قدرت ملت همواره در تلاش بود تا تغییری در این زمینه ایجاد شود، شرکت داشت.
او تحت تأثیر زنان مبارز و انقلابی YPJ در ماه مه ٢٠١٧ عازم شمال و شرق سوریه شد و نام هلن قره‌چوخ را برای خود انتخاب کرد. او در مبارزه با داعش در کنار همرزمان کورد، عرب، آشوری و سریانی خود برای ایجاد زندگی آرام و ایمن برای زنان و جامعه مبارزە و در عملیات نظامی علیه داعش در رقه و دیرالزور شرکت می‌کرد.
هلن قره‌چوخ در ١۵ مارس ٢٠١٨ در حملات اشغالگرانه‌ی دولت ترکیه به عفرین جان خود را از دست داد.
بریتانیا سکوت کرد و قامشلو او را در آغوش گرفت
پدر آنا کمپبل، دیرک کمپبل، از دادگاه حقوق بشر اروپا خواست تا ترکیه را برای اتخاذ تدابیر مناسب تحت فشار قرار دهد و گفت که دولت ترکیه به همه‌ی خواسته‌های او گوش نداده و دولت بریتانیا را به عدم حمایت از پرونده‌ی او متهم کرد. علی‌رغم همه‌ی تلاش‌های خانواده‌ی آنا کمپبل، دولت‌های انگلیس و ترکیه سکوت اختیار کردند و نتوانستند پیکر او را به زادگاهش بازگردانند و پیکر این شهید راه آزادی در آرامگاه شهید دلیل ساروخان در شهر قامشلو شمال و شرق سوریه به خاک سپرده شد.
بریوان قره‌چوخ، عضو آکادمی ژنئولوژی، در مورد شخصیت و مبارزات رفیق خود هلن قره‌چوخ صحبت کرد.
«متواضع و با نشاط بود»
بریوان قره‌چوخ با اشاره به روحیه‌ی بالای هلن قره‌چوخ گفت: «ما و هلن در هر خیابان همراه با زنان و جوانان فمینیست در برابر نظام‌های حاکم که حقوق بشر و حیوانت را نقض کرده‌اند، خود را سازماندهی کردیم. شخصیت هلن این‌گونه بود که می‌خواست از حقوق زنان، زندگی، مهاجران، پناهندگان و حتی حقوق حیوانات حمایت کند و محیطی سالم ایجاد کند. آشنایی ما از اروپا آغاز شد و با بسیاری از زنان جوان در بسیاری از کشورها از جمله اسپانیا، فرانسه، اسکاتلند و انگلیس فعالیت‌های زیادی داشتیم.، او با انرژی، اشتیاق، فداکاری و عشق بی‌پایان وظایف و مسئولیت‌های خود را انجام می‌داد و بسیار متواضع و بانشاط بود.
«گفت می‌روم و بخشی از انقلاب می‌شوم»
بریوان قره‌چوخ در مورد ملاقات با هلن صحبت کرد و گفت: شاید درک ما از نظام، سیاست و مشکلات انقلاب قبلاً عمیق نبوده باشد، اما ملاقات ما به یک گام بلند منتهی شد، تما لاش زیادی کردیم تا انقلابی شویم، اما پس از چندین سال مبارزه، شکست خوردیم. ما نمی‌دانستیم چگونه مبارزات و تشکیلات خود را پیش ببریم و گام جدیدی برداریم. در حال مبارزه با آگاهی لیبرال بودیم، بنابراین ما نمی‌توانستیم از این چارچوب خارج شویم، مسیر جدیدی لازم بود. در آن زمان هلن به انقلاب روژآوا روی آورد، اما جنبش زنان کورد را که با انقلاب به وجود آمده بود را نمی‌شناختیم. ما گفتیم که انقلاب از آن‌جا آغاز شد، خیلی خوب است و ما فقط از آن حمایت می‌کنیم، ما نمی‌دانستیم که جنبش کورد چقدر انترناسیونالیستی است و همه‌ی زنان جهان را در آغوش می‌گیرد. نگاه هلن به انقلاب روژآوا بسیار عمیق بود، هلن نگفته بود در مورد زنان کورد مطالعه می‌کنم و در مورد آن‌ها می‌نویسم. او فقط می‌گفت به آن‌ها خواهم پیوست و بخشی از انقلاب شمال و شرق سوریه خواهم بود.
«هلن راه را باز کرد»
بریوان قره‌چوخ به نکته‌ی مهمی اشاره کرد و گفت: ورود هلن به شمال و شرق سوریه راه را برای حضور بسیاری از زنان در انقلاب روژآوا هموار کرده است. این برای ما بسیار با ارزش است که بتوانیم به بخشی از این انقلاب تبدیل شویم. هلن تجربیات خود را با ما در میان گذاشت و همیشه می‌گفت که شما باید بخشی از این انقلاب باشید و به میدان انقلاب زنان سر بزنید و با آن آشنا شوید. پس از آن تصمیم گرفتم به شمال و شرق سوریه بروم، فرودگاه به دلیل شرایط سیاسی بسته شد و حملات دولت ترکیه و مزدورانش به عفرین آغاز شد و رفیق ما هلن قره‌چوخ جان خود را برای محافظت از عفرین فدا کرد، من شانس نداشتم دوباره هلن را ببینم، اما آن‌چه او می‌خواست برای من اتفاق افتاد، من در انقلاب شرکت کردم و تاریخ ما در کوردستان، شمال و شرق سوریه روشن بود، این یک واقعیت غیر قابل پیش‌بینی بود.
«ما مهمان نیستیم، بخشی از انقلاب هستیم»
بریوان قره‌چوخ با اشاره به این‌که انقلاب روژآوا یک انقلاب انترناسیونالیستی است، گفت: پس از آمدن به روژآوا به خوبی فهمیدم که انقلاب ما یک انقلاب انترناسیونالیستی است، ابتدا خجالت می‌کشیدیم و می‌پرسیدیم چگونه از آن‌ها حمایت کنیم اما همه‌ی مبارزان کورد به ما می‌گفتند که این انقلاب یک انقلاب انترناسیونالیستی است و باید جنبش ما در سطح بین‌المللی توسعه یابد زیرا سیستمی که ما با آن مبارزه می‌کنیم، جامع و بسیار سازمان‌یافته است، در آن زمان دیدیم که ما مهمان نبودیم و بخشی از انقلاب زنان بودیم.
«حفاظت همه جانبه در برابر حملات همه جانبه مورد نیاز است»
بریوان قره‌جوخ حملات دولت ترکیه و مزدوران تحت حمایت ترکیه به منطقه را یادآور شد و گفت: ما می‌دانیم که سیستمی که در روژآوا ایجاد می‌شود بسیار متفاوت است زیرا دولت ترکیه با مزدوران تحت حمایت خود به آن حمله می‌کند. نه تنها آن‌ها بلکه انگلیسی‌ها، آمریکایی‌ها و همه‌ی نیروهای جهان مخالف توسعه‌ی جنبش آزادی و انقلاب کوردها در شمال و شرق سوریه هستند. در این‌جا منافع آن‌ها یکی است، آن‌ها در مقابل جوامع سناریو سازی می‌کنند و می‌گویند با هم می‌جنگند، اما با آگاهی نمی‌جنگند زیرا آماده هستند مطابق آن عمل کنند. آن‌ها شمال و شرق سوریه را تهدیدی برای نظام خود می‌دانند، بنابراین ما به عنوان زنان انترناسیونالیست باید از نظام و انقلاب شمال و شرق سوریه از طریق سیاسی و دیپلماتیک محافظت کنیم.