عفو بین‌الملل: پخشان عزیزی فورا آزاد شود

سازمان عفو بین‌الملل با انتشار بیانیه‌ای خواستار آزادی فوری پخشان عزیزی، مددکار اجتماعی محکوم به اعدام شد.

مرکز خبر- روز جمعه ۱۷ اسفندماه، سازمان عفو بینالملل با انتشار بیانیهای نسبت به خطر اعدام پخشان عزیزی، مددکار اجتماعی، فعال مدنی و زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین ابراز نگرانی کرده و از جامعه‌ی جهانی خواست برای آزادی فوری پخشان عزیزی تلاش کند.
سازمان عفو بین‌الملل به مناسبت روز جهانی زن، طی بیانیه‌ای از جامعه‌ی جهانی خواست که برای لغو حکم اعدام و آزادی فوری پخشان عزیزی، وریشه مرادی و شریفه محمدی در ایران تلاش کنند.

پخشان عزیزی، ۱۳ مرداد ۱۴۰۲ توسط نیروهای وزارت اطلاعات در تهران بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. چند تن از اعضای خانواده او نیز همزمان بازداشت و پس از چند روز بازجویی آزاد شدند. وی در دوران بازداشت از حق داشتن وکیل محروم بود و برای اخذ اعترافات اجباری تحت فشار و شکنجه قرار گرفت. وی در تاریخ ۲۰ آذر ۱۴۰۲ از بند ۲۰۹ زندان اوین به بند زنان این زندان منتقل شد.

دادرسی

پخشان عزیزی در بهمن ۱۴۰۲ پس از دو بار حضور در شعبه ۵ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب تهران، به «بغی» متهم شد. اولین و دومین جلسه دادگاه وی در تاریخ‌های ۸ و ۲۷ خردادماه ۱۴۰۳ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری برگزار شد و در تاریخ ۲ مردادماه ۱۴۰۳ حکم اعدام و ۴ سال حبس تعزیری به وکلای او ابلاغ شد.

بر اساس دادنامه صادره از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، پخشان عزیزی از بابت اتهام‌ «بغی» از طریق «فعالیت و تلاش موثر با استفاده از سلاح برای پیش‌برد اهداف گروه‌هایی که در برابر حکومت اسلامی قیام مسلحانه کرده و مرکزیت آن باقی است» به اعدام و به اتهام «عضویت در جمعیت‌های معارض کشور» به ۴ سال حبس تعزیری محکوم شده است.

در دادنامه صادره همچنین با اشاره به اعتراضات مردمی در جریان خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» در پی قتل حکومتی ژینا امینی آمده است: «وی [پخشان عزیزی] به منظور ملتهب نمودن وضعیت ایران وارد کشور می‌شود و با خانواده کشته شدگان اغتشاشات سال ۱۴۰۱ ارتباط می‌گیرد و به بیان اهداف و برنامه‌های گروهک می‌پردازد و از آنها می‌خواهد که به اعتراضات خود ادامه دهند و از خون‌خواهی فرزندشان دست بر ندارند.»

این فعال مدنی کورد در کلیه جلسات بازجویی در بازداشتگاه ۲۰۹ اوین تهران و طی جلسات دادگاه، هرگونه شرکت در عملیات مسلحانه را رد کرده است. او همچنین در نامه‌ای از زندان تحت عنوان «کتمان حقیقت و آلترناتیو آن» که در تاریخ ۶ مرداد ۱۴۰۳ منتشر شد، ضمن توضیح اندیشه‌ها و فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی خود در برابر اتهامات نهادهای امنیتی و قضایی، بە روایت نحوە بازداشت خشونت‌آمیز خود و خانوادە‌اش از سوی نیروهای امنیتی، شکنجەهای اعمال شدە در دوران بازداشت پرداخت.

مازیار طاطایی و امیر رئیسیان، وکلای پخشان عزیزی پس از صدور حکم اعدام برای موکل‌شان در گفت‌وگو با شبکه شرق با رد مشارکت پخشان عزیزی در هیچ عملیات مسلحانه‌ای و تاکید بر فعالیت‌های او در راستای کمک به آوارگان ‌آسیب‌دیدگان جنگی در روژآوای کوردستان سوریه، گفتند: «حتی در خود حکم نیز هیچ‌گونه اشاره‌ای به هیچ عملیات و یا درگیری نظامی خانم عزیزی با هیچ شخص حقیقی یا حقوقی دولتی یا غیردولتی ایرانی نشده است.»

حکم اعدام در تاریخ ۱۹ دی ۱۴۰۳ توسط شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور به ریاست قاضی علی رازینی و مستشار، قاضی مقیسه، عینا تایید شد