فعالان حقوق زنان ایران: «ما علیه سیاست حذف ایستادهایم»
با آغاز موج تازهای از اخراج مهاجران افغانستانی از ایران، جمعی از فعالان حقوق زنان با صدور بیانیهای، این سیاستها را بخشی از پروژه سرکوب و حذف نظاممند حکومت دانستند و با تاکید بر وضعیت آسیبپذیر زنان و کودکان مهاجر، خواستار توقف فوری این روند شدند.

مرکز خبر- امروز چهارشنبه ٢۵ تیرماه، در پی افزایش فشارها و موج تازهای از اخراج مهاجران افغانستانی از ایران، جمعی از فعالان حقوق زنان ایران با انتشار بیانیهای، سیاستهای اخیر حکومت جمهوری اسلامی در قبال مهاجران افغانستانی را به شدت محکوم کردند. در این بیانیه که با عنوان «مرز، ملیت، طبقه، جنسیت: ما علیه سیاست حذف میایستیم» منتشر شده، فعالان حقوق زنان اخراج گسترده مهاجران افغانستانی را بخشی از پروژه سرکوب ساختاری حکومت خواندهاند.
به باور نویسندگان این بیانیه، حکومت در هفتههای اخیر و همزمان با بحرانهای خارجی و داخلی، از مهاجران افغانستانی به عنوان ابزاری برای «دیگریسازی» استفاده میکند تا از این طریق انسجام داخلی جعلی تولید کند و از پاسخگویی به بحرانهای ساختاری خود بگریزد. آنها تأکید کردند که آنچه تحت عنوان «ساماندهی اتباع غیرمجاز» اعلام میشود، در واقع سیاستی هدفمند برای حذف گروههای به حاشیه رانده شده، سرکوب سیاسی و بازتولید نظم ملی و جنسیتی در ایران است.
در این بیانیه با اشاره به موقعیت خاص زنان مهاجر افغانستانی آمده است: زنان افغانستانی در ایران در موقعیتی بهغایت آسیبپذیر قرار دارند؛ بسیاری از آنها سالها بدون بیمه و حمایت قانونی در خانهها، مزارع و کارگاهها کار کردهاند. اخراج این زنان به افغانستان، آنان را در معرض فاجعهای انسانی قرار میدهد، چرا که در افغانستان تحت سلطه طالبان از حق کار، تحصیل و حتی زیست مستقل محروماند.
همچنین به وضعیت دخترانی اشاره شده که در ایران بزرگ شدهاند و اکنون به کشوری بازگردانده میشوند که آموزش برای آنان ممنوع است.
در این بیانیه تصریح شده که اخراج مهاجران صرفاً تغییر جغرافیا نیست، بلکه بازگشت اجباری به سیستمی زنستیز است که ابتداییترین حقوق انسانی را از آنان سلب میکند. برای بسیاری از مهاجران، ایران سرزمین مادری یا خانهای است که در آن ریشه دواندهاند و اخراج، به معنای تبعید، بیخانمانی و حتی تهدید جانی است.
امضاکنندگان این بیانیه اعلام کردند: «ما در کنار مهاجران افغانستانی، بهویژه زنان و کودکان، ایستادهایم. اخراج، تحقیر و بیحقوقسازی آنان را نه یک اقدام منفرد، که بخشی از پروژه سرکوب میدانیم، سرکوبی که به بدن ما، زندگی ما و آزادی ما نیز مرتبط است.»
این فعالان در پایان خواستههای خود را چنین برشمردهاند: توقف فوری روند اخراجها و برخوردهای امنیتی با مهاجران، بهرسمیت شناختن حق اقامت، تحصیل، اشتغال و زندگی برای مهاجران افغانستانی، بهویژه نسلهای متولد ایران، تضمین امنیت، آزادی و حق انتخاب برای زنان و دختران مهاجر، بررسی مستقل دربارهی بازداشتها، مرگهای مشکوک و رفتارهای غیرقانونی در روند اخراج و رد صریح سیاستهای تبعیضآمیز مبتنی بر ملیت، جنسیت و طبقه.
در پایان این بیانیه آمده است: «در روزگار جنبش زن، زندگی، آزادی، ما برای کرامت همه انسانهای ساکن این سرزمین، کنار هم ایستادهایم.»