درخواست اتحادیه زنان سودان برای حمایت از زنان پناهنده

همزمان با روز جهانی پناهندگان، اتحادیه‌ی زنان سودان خواستار حفظ قوانین مهاجرت و پناهندگی و تعهد به حمایت از حقوق پناهندگان براساس قوانین بین‌المللی شد.

سودان - روز پنج‌شنبه ۲۰ ژوئن، همزمان با روز جهانی پناهندگان، اتحادیه‌ی‌ زنان سودان بیانیه‌ای صادر کرد و نقض حقوق پناهندگانی را که از جنگی که بیش از یک سال است بین ارتش سودان و نیروهای پشتیبانی سریع فرار کرده‌اند، مورد انتقاد قرار داد.

اتحادیه‌ی زنان سودان بر اهمیت پایبندی به قوانین و کنوانسیون‌های بین‌المللی مربوط به پناهندگان و تلاش برای اطمینان از رسیدن کمک‌های بشردوستانه به پناهندگان شد.

این اتحادیه با تأکید بر اینکه حمایت از پناهندگان وظیفه‌ی ۱۳۹ کشور است، خواستار پایان جنگ و پایان فوری و بدون قید و شرط جنایات علیه غیرنظامیان و تضمین پیگرد قانونی همه‌ی عاملان جنایات جنگی و خشونت جنسی، شد.

اتحادیه‌ی زنان سودانی «زنان استوار و صبوری» را که در برابر تخلفات انجام شده علیه آن‌ها در اردوگاه‌های آوارگان مبارزه و مقاومت می‌کنند ستود و با اشاره به اینکه در حال حاضر سودان با بدترین بحران آوارگی به سر می‌برد، اعلام کرد: تعداد آوارگان به حدود ۱۰ میلیون نفر رسیده  و تخمین زده می‌شود بیش از نیمی از آن‌ها را زنان و یک چهارم آن‌ها را کودکان زیر پنج سال تشکیل می‌دهند.

اتحادیه‌ی زنان سودان سکوت بین‌المللی در قبال رنجی که پناهجویان در اردوگاه أولالا در اتیوپی تحت شرایط سخت محیطی، انسانی و بهداشتی با آن روبرو هستند را محکوم کرد و از بحران جدید پناهجویان در مرز مصر و سودان پس از اخراج نزدیک به سه هزار سودانی توسط مقامات مصری ابراز تأسف کرد.

این اتحادیه، دلایل جنگ را که منجر به خونریزی و آسیب‌های مستمر به کل جامعه بدون دستیابی به راه‌حل سیاسی شد، ناشی از رقابت و درگیری بر سر منابع طبیعی و سایر منابع دانست و خاطرنشان کرد: طرف‌های درگیر در این جنگ با ارائه‌ی سلاح از سوی طرف‌های خارجی حمایت می‌شود.

اتحادیه‌ی زنان سودان با اشاره به نقش فشار مردم بر دولت‌های خود و فراخوان بین‌المللی برای همبستگی با بحران انسانی در کشور و باز کردن کریدورهای امن برای اطمینان از رسیدن کمک‌های بشردوستانه به آوارگان، خواستار تصمیم قاطع نیروهای خارج از سودان برای توقف حمایت نظامی و عدم ارسال سلاح به هر دو طرف جنگ شد.

اتحادیه‌ی زنان سودان تأکید کرد موفقیت در روند صلح و مذاکره به دلیل مشارکت جنبش‌های اجتماعی، اتحادیه‌های کارگری، نیروهای زنده انقلابی و سازمان‌های زنان است.