دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی: «چیزی که به آن ایمان داریم، پیروزی اتحاد بر خصم است»
جمعی از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی با صدور بیانیهای اعلام کردند که تا آزادی کامل و بی قیدوشرط دانشجویان زندانی و بازداشت شده و مختومه شدن پروندههایشان از شرکت در کلاسهای درس خوداری میکنند.
مرکز خبر- امروز دوشنبه ١١ مهرماه، جمعی از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی تهران با صدور بیانیهای اعلام کردند تا زمانی که نیروهای امنیتی و نظامی در دانشگاه حضور داشته باشند و اقدام به سرکوب دانشجویان کنند و تا آزادی بیقیدوشرط همهی دانشجویان بازداشتی و مختومه شدن پروندههای تشکیل شده برای این دانشجویان از شرکت و حضور در کلاسهای درس خودداری خواهند کرد و از دیگر دانشجویان و اساتید خواستند آنان نیز به اعتصابات بپیوندند.
متن کامل بیانیهی دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی به شرح زیر است:
چه افتخاری از این بالاتر، که دانشجویانی شریف، چراغ خیزش بزرگ مردم ایران را روشن نگه داشتهاند. دانشگاه، در روزهای اخیر نشان داده است همواره بر همان نقش تاریخی خود پایبند است، همچنان که ستمگران بر جهلشان استوارند.
جلاد، یکبار در سال ١٣٣٢ دانشگاه را به خون کشاند، یکبار در سال ١٣٧٨ و این بار در دهم مهرماه ١۴٠١، دانشگاه را به خاک و خون کشید تا نشان دهد در بر همان پاشنهی ١۶ آذر خونین میچرخد. اما مگر میشود آزادگی را کشت. مگر میشود روح ایمان را به بند کشید. این روح همبستگی خواب را از چشمانشان ربوده است. مگر نمیبینید که چگونه عنان از کف داده و دست و پا میزنند. ترس فرو ریختن این کاخ پوشالی، آنچنان لرزهای بر جانشان انداخته که دستپاچه و سراسیمه دستور احضار و دستگیری فلهای دانشجویان و فعالان مدنی را صادر میکنند.
چیزی که به آن ایمان داریم، پیروزی اتحاد بر خصم است. اتحاد مثال زدنی مردم کف خیابان با ایرانیان در سراسر جهان که هرکدام برای یافتن زندگی بهتر و گریز از زندگی زیر سلطهی مستبدان و خودکامگان، مجبور به ترک وطن شدند و دیروز مقابل حیرت جهانیان، پیوند ناگسستنی و اتحاد خود با سرزمین مادری و مردم به خاک و خون کشیده شدهاش را فریاد زدند.
از این رو، ما، جمعی از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی اعلام میکنیم که تا زمانی که دانشگاه، جولانگاه نیروی امنیتی و نظامی باشد، نامش دانشگاه نیست و نیز همراه با مردم ایران و دوشادوش همکلاسیهای شریف دربندمان از همهی اساتید و دانشجویان دانشگاه میخواهیم، تا آزادی بی قیدوشرط همهی دانشجویان بازداشتی و مختومه شدن پروندههای تشکیل شده، از هرگونه شرکت و حضور در کلاسهای درس خودداری کنید. به باور ما در زمانهی استبداد، کوچکترین امکانهای مقاومت مدنی را باید غنیمت شمرد، خواه مقاومت در اعتصاب کلاسهای درس باشد خواه حضور در صحن دانشگاه.