چرا حقیقت مرگ روژین کابایش پنهان می‌شود؟
الیف كابايش، خواهر روژین كابايش، خواستار لغو حکم محرمانه بودن پرونده و انجام تحقیقات جدی شد. او تأکید کرد که خواهرش سه سال برای ورود به دانشگاه تلاش کرده بود و پس از تنها دو روز زندگی با رویایش، خودکشی نمی‌کند.
مدينه مامد اوغلو
آمد- جسد روژین كابايش، دانشجوی دانشگاه که در تاریخ ۲۷ سپتامبر به طرز مشکوکی ناپدید شده بود، پس از ۱۸ روز در ساحل محله مولا قاسم در شهر وان پیدا شد. در بررسی جسد، آثار ضرب و شتم مشاهده شد، اما با شروع تحقیقات، دادستانی دستور محرمانه بودن پرونده را صادر کرد. در حالی که حکم محرمانه بودن پرونده همچنان برقرار بود، پس از اعلام گزارش پزشکی قانونی، پرونده تحت عنوان «خودکشی» بسته شد. با این حال، احتمال قتل روژین همچنان مطرح است و بسیاری از شک و تردیدها هنوز رفع نشده است.
پرسش‌های بی‌پاسخ فراوان درباره مرگ روژین كابايش
در آخرین تصویر ثبت‌شده از روژین كابايش، او در حال برقراری تماس تلفنی مشاهده می‌شود. طبق گزارش خانواده كابايش که برای شناسایی جسد به پزشکی قانونی مراجعه کرده بودند، آثار ضرب و شتم در نواحی مختلف بدن روژین، از جمله پای او، گردن و پشتش دیده شده بود. همچنین، دو نمونه DNA مردانه در جسد او یافت شد، اما هویت افراد شناسایی نشد. در حالی که هنوز هیچ پاسخی برای این سوالات بی‌پاسخ وجود ندارد، خانواده روژین به شدت به فرضیه «خودکشی» شک دارند.
اليف كابايش، خواهر روژین، و فاطمه اولگن، وکیل و عضو هیئت اجرایی مرکز حقوق زنان کانون وکلای شهر وان که از روز اول پیگیر پرونده بوده، درخواست کردند که حکم محرمانه بودن پرونده لغو و تحقیقات به صورت شفاف انجام شود.
«مدیریت خوابگاه و هم‌اتاقی هیچ اطلاعاتی ندادند»
الیف كابايش، خواهر روژین، با اشاره به اینکه بزرگ‌ترین رویای خواهرش رفتن به دانشگاه بوده و روزی که به سمت دانشگاه می‌رفته بسیار شاد و هیجان‌زده بوده است، تأکید کرد که احتمال خودکشی برای کسی که این‌گونه شاد و پرانرژی به دانشگاه می‌رود، وجود ندارد. او همچنین گفت که آخرین بار در شب ناپدید شدن با خواهرش صحبت کرده و پس از آن دیگر از او خبری نداشته است. الیف كابايش افزود که خوابگاه تقریباً ۱۸ ساعت بعد از ناپدید شدن روژین به خانواده اطلاع داده است. او بر این نکته تأکید کرد که به دلیل دیر رسیدن خبر، جستجوها نیز با تأخیر آغاز شده و در طول این مدت، هیچ اطلاعاتی از سوی مسئولین خوابگاه و هم‌اتاقی روژین به آنها داده نشده است.
الیف كابايش مسئولیت خوابگاه را در این حادثه جدی دانسته و توضیح داد: «پس از خبر ناپدید شدن، پدرم از شهر باتمان به شهر وان رفت و بعد ما هم به آنجا رفتیم. هیچ‌کدام از دوستان روژین در خوابگاه حاضر نشده‌اند صحبت کنند و مدیر خوابگاه اجازه نمی‌دهد کسی حرف بزند. این پرونده به عنوان «خودکشی» بسته می‌شود. در پرونده حکم محرمانه بودن وجود دارد و ما هیچ‌گونه اطلاعاتی دریافت نمی‌کنیم. تنها چیزی که در اختیار داریم، گزارش پزشکی قانونی است. در این مرحله به شدت مشکوکیم که هم‌اتاقی روژین ممکن است چیزی بداند. با توجه به تمام احتمالات، قصورهای جدی در این پرونده وجود دارد. طبق قوانین خوابگاه، اگر دانشجویی تا ساعت ۲۳:۰۰ به خوابگاه برنگردد، باید جستجو آغاز شود و اگر جواب نداد، والدین او باید باخبر شوند. اما در این مورد، ۱۸ ساعت پس از ناپدید شدن، به ما اطلاع دادند.»
«تلفن روژین در روز پنجم ناپدید شدنش روشن شد»
الیف كابايش، خواهر روژین كابايش، با اشاره به اینکه طی ۱۸ روز پس از ناپدید شدن، خواهرش مدام به تلفن همراهش پیام می‌فرستاده است، گفت که پیام‌ها ابتدا ارسال نشده بودند و تنها در روز پنجم پس از ناپدید شدن، وضعیت «مشاهده‌شده» به نمایش درآمد. او افزود: «اما مقامات به ما گفته‌اند که تلفن در روز هشتم روشن شده است. با این حال، پیام‌های ارسال‌شده نشان می‌دهند که تلفن در روز پنجم روشن شده، اما آنها گفته‌اند که 'روشن نکردیم' و اینجا تناقضات جدی وجود دارد.»
الیف كابايش با تأکید بر اینکه خواهرش سه سال برای ورود به دانشگاه تلاش کرده و تنها دو روز از تحقق رویای دانشگاهی‌اش گذشته بود، خاطرنشان کرد که هیچ‌گاه نمی‌توانست دست به خودکشی بزند. او اظهار داشت: «آیا ممکن است کسی که پس از سه سال تلاش و تنها دو روز زندگی کردن با رویایش، خودکشی کند؟»
او در پایان تأکید کرد: «می‌خواهند این پرونده را با بهانه‌های مختلف و شواهد ضعیف به عنوان خودکشی ببندند. هر روز زنانی کشته می‌شوند، اگر امروز عاملان مرگ روژین پیدا شوند، از مرگ‌های دیگر جلوگیری خواهد شد. تا زمانی که این مرگ روشن نشود، ما به مبارزه حقوقی خود ادامه خواهیم داد.»
«تحقیقات باید با دقت و به‌طور قانونی و بی‌طرف انجام شود»
وکیل فاطمه اولگن، عضو هیئت اجرایی مرکز حقوق زنان کانون وکلای شهر وان، که از نزدیک پیگیر پرونده بوده است، تأکید کرد که باید حکم محرمانه بودن پرونده لغو شود. او با درخواست از مقامات برای انجام تحقیقات به‌طور قانونی، دقیق و بی‌طرفانه، گفت که کمیسیون متبوعش همچنان پیگیر این پرونده خواهد بود تا عدالت در آن به درستی اجرا شود.
«تحقیقات مؤثر باید انجام می‌شد»
فاطمه اولگن، وکیل و عضو هیئت اجرایی مرکز حقوق زنان کانون وکلای شهر وان، با اشاره به اینکه تنها به گزارش پزشکی قانونی (ATK) دسترسی پیدا کرده‌اند و هیچ اطلاعات دیگری در دسترس نیست، تأکید کرد که برخی از مراحل تحقیقات تکمیل شده، اما هنوز ابهاماتی وجود دارد. او بیان کرد: «به دلیل حکم محرمانه بودن پرونده، دسترسی کامل به محتویات آن امکان‌پذیر نیست، که این موضوع نگرانی‌ها درباره شفافیت تحقیقات را افزایش می‌دهد. از همان روز اول ناپدید شدن روژین، مقامات باید جستجو و عملیات نجات گسترده‌ای را آغاز می‌کردند. باید ورودی و خروجی‌های دانشگاه تحت نظارت قرار می‌گرفت و تحقیقات مؤثری در مورد روستاها و مکان‌های مشکوک انجام می‌شد. ما همگی می‌دانیم که در موارد ناپدید شدن‌های اجباری، هر اقدام باید با دقت و فوریت انجام شود.»
«دولت باید مسئولیت خود را به درستی انجام دهد»
فاطمه اولگن، در ادامه سخنان خود، بر لزوم اجرای دقیق وظایف دولت و اتخاذ تمامی تدابیر لازم تأکید کرد. او به سیاست عدم مجازات اشاره کرده و گفت: «اگرچه در گزارش‌ها علت مرگ به عنوان «غرق شدن در آب» ذکر شده است، اما خانواده و ما نگرانی‌هایی داریم. فاصله زیاد بین جایی که روژین گم شد و جایی که جسد او پیدا شد، به ما این‌طور می‌گوید که این حادثه نمی‌تواند یک تصادف یا خودکشی ساده باشد. این فاصله باید در تحقیقات به‌طور دقیق بررسی شود تا معلوم شود که آیا طبیعی است یا خیر.»
او همچنین به مشکلات قانونی اشاره کرده و افزود: «دولت مسئولیت اصلی خود، یعنی حفاظت از حق زندگی، را نادیده می‌گیرد. ما شاهد آن هستیم که حتی کنوانسیون استانبول که برای ما اهمیت حیاتی دارد، لغو شده است. قوانین به‌درستی اعمال نمی‌شوند و زنان مجبور به مقابله با سیاست‌های عدم مجازات هستند. عاملان این سیاست‌ها از آن قدرت می‌گیرند و به کشتن زنان ادامه می‌دهند. دولت باید مسئولیت‌های خود را انجام دهد و اقدامات لازم را برای حفظ امنیت و حقوق زنان اتخاذ کند.»