بیانیه کانون صنفی فرهنگیان گیلان در حمایت از معلمان زندانی
کانون صنفی فرهنگیان گیلان تاکید میکند تبلیغات مسموم سرکوبکنندگان و ضایعکنندگان حق و حقوق دانشآموزان و فرهنگیان در افکار عمومی چنین القا کردەاند کە معلمین تنها برای پیگیری مطالبات و افزایش حقوق خود تجمع میکنند!
![](https://test.jinhaagency.com/uploads/fa/articles/2023/07/20230704-62152217-1004-jpgef421d-image.jpg)
مرکز خبر- کانون صنفی فرهنگیان گیلان، در اعتراض به عملکرد هیئت تخلفات اداری و حمایت از معلمان زندانی، با انتشار بیانیهای ضمن اشاره به اهمیت آموزش و پرورش برای دستیابی به «توسعه و تعالی»، بر «سلطه مناسبات رانتی» در «مدیریت و تصمیمگیریهای اساسی» در قوانین ایران تاکید کرده و افزودند: پیداست در چنین وضعیتی، یادگیری و آموزش همگانی که حقوقی عامه است و مسیر آن را اصل ٣٠ قانون اساسی (آموزش رایگان) مشخص میکند به سمت بایگانی میرود و متعاقب آن، بخش بزرگی از دانش آموزان کشور از تحصیل با کیفیت و عادلانه محروم، رنج سرگردانی و روزمرگی و جاماندگی از تحصیل نصیبشان میشود.
در این بیانیه با تاکید بر اینکه «نگرانی شدید نسبت به سرخوردگی فراگیر و امید اندک به آینده در جوانان بویژه دانشآموزان موج میزند»، آمده است: در میانه این بحرانها، بنظر میرسد، بحرانآفرینی هم در دستور کار هیئت بدوی رسیدگی به تخلفات اداری قرار دارد.
کانون صنفی فرهنگیان گیلان، همچنین بازداشت معلمان را کاملا ناعادلانه دانسته و با اشاره به ازخودگذشتگی چند تن از معلمان و استفاده از «اموال و سرمایهی شخصی خودشان» در کمک به مردم و دانشآموزان علیرغم «ناچیزی حقوقشان» آمدە است: در افکار عمومی _ به خاطر تبلیغات مسموم سرکوبکنندگان و ضایعکنندگان حق و حقوق دانشآموزان و فرهنگیان _ چنین القا شده است که؛ معلمین برای پیگیری مطالبات و افزایش حقوق خود تجمع میکنند! در حالی که اگر یک مرجع بیطرف، اندکی در احوال شخصی و زیست خیرخواهانهی معلمین خوش نام و خوشسابقه که با اتهامهای گوناگون اکنون در زندان هستند و یا اخراج شدهاند کنکاش نماید، با همهی ناچیزی حقوقشان، باز همین عزیزان در تمام مواقع سال و خصوصا در زمان کرونا و حوداث غیرمترقبه، کمکهای بسیاری برای کم کردن آلام و دردهای مردم، به خصوص دانشآموزان داشتهاند که سهم عمدهی کمکها از اموال و سرمایهی شخصی خودشان بوده است.
در بخش دیگری از بیانیە آمدە است: گویا در زمانهی ما پاسخ نیکوکاری و نیکاندیشی، توبیخ، تحریم، اخراج از کار، زندان و... میباشد. چه اگر وجدان آگاه و بیداری در میان مقابلهکنندگان با فرهنگیان میبود، از شعارها، بیانیهها، دستنوشتهها و... برداشتی جز مطالبهی خیرخواهی و نیکویی برای کشور و نظام آموزشی نمیشد و این همه مشکلات گریبانگیر فرهنگیان، بازنشستگان، دانشآموزان و سیستم آموزشی نبود.
دولت ایران، بسیاری از معلمان و فرهنگیان را با بهانههای مختلف بازداشت و در زندان حبس کرده است. این در حالی است که تمامی معلمان محبوس شده، تنها جهت ساختن آیندهای بهتر برای دانشآموزان و جوانان ایران، نسبت به اوضاع موجود در ایران اعتراض کردهاند.