هِلین خوبون

ایتالیا- آنتونلا ترونچینو، شورای هماهنگی اکو-فمینیست‌های ایتالیا، پیامی برای زنان مبارز ارسال کرد. آنتونلا در پیام خود نگرانی‌اش را از حاکمیت جدید در سوریه ابراز کرد و حمایت خود را از مدل جدیدی که زنان قصد ایجاد آن را دارند، اعلام نمود. آنتونلا گفت: «من به دلیل تغییر وضعیت سوریه بسیار نگران هستم. باور من به تأثیرگذاری گروه‌های جهادی بسیار کم است. شاید با همکاری با دولت‌های دیگر، رژیم را سرنگون کنند، اما این رژیم، سیستمی دیکتاتورانه، زورگو، فاسد و جنایتکار بود.»

 

«نمونه‌های سرکوب دموکراسی از سوی دولت‌های غربی همواره سد راه پیشرفت‌های ارزشمند بوده‌اند»

آنتولا توجه خود را به وضعیت کشورهای دیگر خاورمیانه معطوف کرده و گفت: «نمونه‌های دیگری از 'سرکوب دموکراسی' توسط دولت‌های غربی وجود دارد که نه‌تنها مانع پیشرفت‌های دموکراتیک شده‌اند، بلکه دستاوردهای اولیه را نیز نابود کرده‌اند. کافی است به افغانستان و دیگر تجربیات در کشورهای خاورمیانه فکر کنید. به همین دلیل، کنفدرالیسم دموکراتیک روژاوا نمونه‌ای بنیادین از مدلی جایگزین است که زنان در آن به‌طور کامل در زندگی سیاسی و اجتماعی منطقه خود مشارکت دارند. اهمیت این مدل در این است که بتواند در فرآیند آینده سوریه به‌عنوان الگویی ارائه شود. پیش از هر چیز، زنان خاورمیانه می‌توانند با این مدل خود را به‌عنوان نیرویی آزاد و مستقل به جهان معرفی کنند. از همین رو، من حمایت کامل خود را از قدرت و اراده زنان روژاوا اعلام می‌کنم.»

 

«زنان قادرند مدل خودمدیریتی زنان را در آینده سوریه به‌وجود آورند»

آنتونلا بخشی کوتاه از اثر تحت عنوان «انتفاضه غزه» نوشته روزنامه‌نگار فلسطینی اسما الگول و سلیم نصیب را به یاد آورد و چنین گفت: «من بر این باور هستم که در فلسطین هم زنان زیادی مانند شما وجود دارند که می‌خواهند برای مردم خود به عنوان پیشگامان آینده یک دولت عمل کنند. 'انتفاضه غزه' توسط اسما الگول و سلیم نصیب نوشته شده است. در بخشی از این اثر آمده است: 'به من گفته‌اند که یهودیان و مسلمانان به دلیل ترس از زنان خود از آنها خواستند سر خود را بپوشانند، چرا کە نمایش مو به‌عنوان یک تحریک کنندە جنسی در نظر گرفته می‌شد. به من گفته‌اند که در تاریخ انسانیت، زنان اساس زندگی و مادر جهان هستند. انسان‌ها همیشه از قدرت و نیروی آنها می‌ترسیدند و 'ترس از خود' را، مانند 'ترس از آن‌ها'، پنهان می‌کردند. برای حفاظت از خود، آنها را در کنج خانه نشاندند و نقش اجتماعی‌شان را کم‌رنگ کردند. اجازە دادند کە دین ساختار سلطەای کە آنها ایجاد کردەاند را تداوم بخشد. به همین دلیل زنان در موقعیتی پایین‌تر قرار می‌گیرند و کودکان به جای نام مادرشان، نام پدرشان را به دوش می‌کشند. این نظریه برای من کاملاً معقول بود. در غزه زنان بیشتری در زمینه‌های مختلف تحصیل کرده‌اند، اما هیچ‌کس نمی‌خواهد زنان را در موقعیت‌های شغلی ببیند و بازار کار عمدتاً در دست مردان است.»

آنتونلا در حمایت از اداره خودمدیریتی روژاوا با این جملات پایان داد: «با تمام امید و ایمان می‌گویم که شما با با موهای افشان خویش قادر خواهید بود مدل خودمدیریتی زنان را در آینده سوریه رقم بزنید.»