اوین جمعه: حملات دولت ترکیه آوارەها را در معرض تهدید قرار می‌دهد

اوین جمعه، مدیر انجمن حقوق بشر کانتون جزیر در رابطه با وضعیت آوارگان در منطقه و قطع کمک‌رسانی به آن‌ها گفت: دولت‌های هژمون‌گرا با جان و سرنوشت آوارگان، بازی می‌کنند و خود آن‌ها دلیل اصلی آوارگی هستند.

روژ هوزان

قامشلو- در همه کشورهایی که جنگ، خشونت و درگیری رخ می‌دهد، نسل‌کشی، خشونت و بیشتر از همه آوارگی ایجاد می‌شود، این وضعیت در سوریه با شدت زیادی به وقوع پیوسته است. در مناطق شمال و شرق سوریه که مدیریت خودگردان دموکراتیک اداره می‌کند، وضعیت متفاوت بود. مردم منطقه در برابر تمامی حملات تروریستی و طرح‌های نسل‌کشی، مقاومت کردند، بنابراین این منطقه امن‌ترین مکان برای آوارگان و اسکان آن‌ها از تمام شهرهای سوریه بود. در سال‌های اخیر تعداد آوارگان به دلیل حملات دولت ترکیه افزایش ‌یافته است و اشغال برخی از مناطق شمال و شرق سوریه مانند سریکانی، گری سپی و عفرین باعث شد افزایش آوارگان در منطقه برای یافتن مکانی امن شد. آوارگانی که در این منطقه ساکن شده‌اند در شرایط سختی زندگی می‌کنند. علاوه بر این، سازمان‌های بین‌المللی برای وضعیت آوارگان اهمیتی قایل نمی‌شوند و درهای کمک‌رسانی را می‌بندند. در مورد این موضوع، انجمن حقوق بشر کانتون جزیر، اوین جمعه وضعیت آوارگان در منطقه و بسته شدن دروازه‌های کمک‌رسانی به آوارگان را ارزیابی کرد.

 

اردوگاه‌های آوارگان در شمال و شرق سوریه

 

کانتون جزیر

بر اساس داده‌های انجمن حقوق بشر کانتون جزیر، تعداد کمپ‌های آوارگان و خانواده‌های ساکن در این کمپ‌ها به شرح زیر است: ۶ کمپ آوارگان در منطقه جزیر وجود دارد که ۴ کمپ آن خانواده‌هایی هستند که به دلیل حملات دولت ترکیه و اشغال مناطق آن‌ها آواره شده‌اند و ٢ کمپ نیز محل نگهداری خانواده‌های داعشی هستند. اردوگاه «واشوکانی» محل اسکان آوارگان سریکانی است و تعداد خانواده‌های آواره به ٢٣۴٧ خانوار می‌رسد. اردوگاه سریکانی (کمپ تتلایه) محل زندگی آوارگان سریکانی است و تعداد خانواده‌های آواره به ٢٣۴٩ خانوار می‌رسد. اردوگاه نوروز آوارگان سریکانی و گری‌سپی را در خود جای داده و تعداد خانواده‌ها به ١٠٣١ خانوار می‌رسد. اردوگاه «اریشا» محل زندگی آوارگان دیرزور و روستاییان آن است و تعداد خانوارها ٢٨۴۵ خانوار است. خانواده‌های داعشی در اردوگاه هول زندگی می‌کنند و تعدادی از خانواده‌های عراقی نیز در آنجا مستقر شده‌اند، تعداد خانواده‌ها به ١۵٢٠۵ خانوار می‌رسد. کمپ روژ محل زندگی خانواده‌های داعشی است و تعداد آن‌ها به ٨٠۶ خانوار می‌رسد.

 

اردوگاه در منطقه فرات

اردوگاه «تیل سمین» محل زندگی آوارگان گری‌سپی و روستاییان آن است و تعداد خانواده‌ها به ١٢۴۶ خانوار می‌رسد.

 

اردوگاه در رقه، دیرالزور، طبقا و منبج

اردوگاه «محمودلی» محل اقامت آوارگان سایر مناطق سوریه مانند دیرالزور، سلمیه، باب، مناطق روستایی حلب و مناطق روستایی تیلتمر است که تعداد خانواده‌های آواره به ١٧۵٠ خانوار رسیده است. اردوگاه «تواهینی» برای پذیرایی از آوارگان روستاهای هما و روستاهای دیرالزور و دیگر آواره‌های شهرهای سوریه ایجاد شد و اکنون تعداد آواره‌ها به ۵٨۵ خانوار رسیده است. اردوگاه منبج قدیم و منبج امروزی محل اسکان مهاجران ادلب و مناطق روستایی آن است و تعداد خانواده‌ها به ١٠٧٩ خانوار می‌رسد. اردوگاه ابوخاشب محل زندگی مهاجران دیرالزور است که تعداد آن‌ها ٢٠٠٠ خانوار است.

 

اردوگاه‌های عفرین

اردوگاه‌های عفرین محل زندگی آوارگان عفرین، شیخ مقصود و مناطق روستایی حلب است. کمپ «برخودان» ۶٧٧ خانوار، کمپ «سردم» ٧۶٣ خانوار، کمپ «شهبا» ١٠٣ خانوار دارد. کمپ «آورین» ١١۴ خانوار و کمپ «وگر» ١٠٣ خانوار در آن ساکن هستند.

 

«کشورهای هژمون در حال بازرگانی با زندگی و سرنوشت آوارگان هستند»

اوین جمعه در خصوص وضعیت آوارگان در شمال و شرق سوریه و سیاست‌های اعمال‌شده در قبال آوارگان گفت: «سیاست‌ها و برنامه‌های کثیف زیادی در مورد آوارگان در حال اجراست. دولت‌های سلطه‌گر با زندگی و سرنوشت آوارگان بازرگانی می‌کنند و عامل اصلی این آوارگی هستند. نیروهای حاکم برای حفظ موقعیت خود در یک کشور، درگیری ایجاد می‌کنند، مردم آن را آواره و یا قتل‌عام می‌کنند. اگرچه آن‌ها خود را دموکراتیک نشان می‌دهند، اما در اجرای آن اتحاد عقب مانده‌اند. بعد از اینکه مردم را از طریق هجوم و اشغال، آواره می‌کنند در مورد زندگی آوارگان، توافق می‌کنند. در حال حاضر آوارگانی که در کمپ‌های شمال و شرق سوریه زندگی می‌کنند با شرایط سختی مواجه هستند. از رسیدگی به مایحتاج زندگی گرفته تا شرایط روحی و روانی، بیماری و ترک محل، همه این‌ها ترس بزرگی ایجاد می‌کند. علاوه بر تهدیدها و حملاتی که برای منطقه خطرناک است، آوارگان را نیز تحت تأثیر قرار خواهند داد و آن‌ها را به مهاجرت وادار می‌کنند. موضوع آوارگان یک موضوع انسانی است و همەی بشریت باید در قبال آنها وظیفه و مسئولیت داشته باشد.

 

«تحریم منطقه نقش مهمی در مشکلات آوارگان دارد»

اوین جمعه با اشاره به وضعیت مناطقی که برای آوارگان سخت‌تر شده است، افزود: «در حال حاضر وضعیت بسیار خطرناکی در مناطقی مانند حلب، تل رفعت و شهبا وجود دارد که اکثر آوارگان عفرین در آن اسکان داده شده‌اند. دروازه‌های مرزی برای کمک بسته است و رژیم سوریه سیاست نسل‌کشی علیه آوارگان را در آن مناطق اجرا می‌کند. در آخرین مورد شاهد بودیم که به دلیل کوتاهی رژیم در تأمین کمک‌هایی مانند گازوئیل و گاز برای زمستان، چگونه کودکانی جان خود را از سرما از دست دادند. همچنین از طرف دیگر اجازەی ارسال کمک‌های بهداشتی و دارویی برای بیماران را نمی‌دهند. تحریم این منطقه نقش مهمی در سخت کردن امرار معاش دارد. علاوه بر این، کمبود کمک‌های بشردوستانه باعث می‌شود تا ادارەی منطقه نتواند زندگی خوبی را برای آوارگان فراهم کند. در حال حاضر تعداد آوارگان بیش از ۵٠٠ هزار خانواده است و هیچ کمکی از خارج انجام نمی‌شود. تصمیمات شورای بین‌المللی حمایت از آوارگان اجرا نمی‌شود، تنها تصمیم گشایش دروازەی باب الحوا از ۶ ماه پیش‌گرفته شده و اکنون آن دروازه در دست دولت ترکیه و گروه‌های وابسته به آن است. کمک‌هایی که از آن دروازە می‌گذرد به دست آوارگان نمی‌رسد، و توسط دولت ترکیه و باندهای تبهکار تصرف می‌شود. رسیدن به این کمک‌ها بە مناطق ما دشوار است. برای این منظور، باز شدن دروازەی کمک بین «تیل کوچر» و اقلیم راه حلی برای وضعیت اقتصادی به ارمغان خواهد آورد. لازم است شورای بین‌المللی درباره آوارگان در این مورد تصمیم‌گیری کند و کمک‌ها باید از این در عبور کنند.»

 

«حملات اشغالگرانەی دولت ترکیه جان مردم و آوارگان را تهدید می‌کند»

اوین جمعه به حملات دولت ترکیه به مناطق شمال و شرق سوریه که به‌طور کلی مانعی بر سر راه تأمین معیشت مردم شمال و شرق سوریه است، پرداخت و ادامه داد: «حملات دولت ترکیه به مناطق شمالی و شرقی سوریه شرایط زندگی بسیار سختی را برای کل منطقه به همراه داشت. دولت ترکیه مکان‌هایی را که معیشت مردم از آن تأمین می‌شود مانند ایستگاه‌های نفت، گاز، برق و غلات هدف قرار داده است. این حملات منجر بە تنزل اوضاع اقتصادی منطقه شده‌ است. امروز نه‌تنها ما در این منطقه زندگی می‌کنیم، بلکه هزاران نفر از خارج از منطقه به‌جز کمپ‌هایی که خانواده‌های گروه‌های داعش در آن مستقر هستند، در اینجا اسکان یافته‌اند. ادارەی منطقه به‌تنهایی نمی‌تواند بار این آوارگان را بر عهده بگیرد و با توجه به توانایی‌های خود کمک‌هایی را ارائه می‌کند. این مسئولیت همەی دولت‌ها است زیرا آن‌ها این منطقه را با شرایط مهاجرت و اشغالگری مواجه کردند. برخی از خانواده‌های آواره هستند که قبل از رسیدن به منطقه ما دو یا سه بار مهاجرت کرده‌اند، ما نمی‌خواهیم بار آوارگی برای مردم سخت شود، اما حملات دولت ترکیه باعث می‌شود که امنیت منطقه به خطر بیفتد.»

 

«باید ضامن بین‌المللی، منطقه را حفاظت کند»

اوین جمعه اعلام کرد که باید در عرصه بین‌المللی برای حمایت از مهاجران تصمیم‌گیری شود و سخنان خود را این‌گونه به پایان رساند: «قدرت‌های جهانی به‌عنوان نیروهای ضامن در منطقه ما حضور دارند و وضعیت کنونی را به چشم خود می‌بینند. آن‌ها برای حل وضعیت فعلی کاری انجام نمی‌دهند و فقط برای حفظ منافع خود، کار می‌کنند. همچنین با یک تصمیم بین‌المللی باید ضامن بین‌المللی، منطقه را حفاظت کند.»