ارزیابی بینالمللی: ۹۷٪ از خانوادههای خارطوم با بحران ناامنی غذایی مواجهاند
یک ارزیابی مشترک که روی ۷۰ مرکز درمانی و ۱۲۵۰ خانواده انجام شد، نشان میدهد که خدمات بهداشتی پایه مانند تأمین آب، فاضلاب و جمعآوری زباله به طور شدید فروپاشیدهاند. ضعف مراکز درمانی و کمبود دارو نیز مشکلات را دوچندان کرده است.
مرکز خبر - گزارش جدید، که نتایج آن چهارشنبه ١٢ آذرماه منتشر شد، نشان میدهد ۹۷٪ خانوادهها در خارطوم ناچار به تحمل ناامنی غذایی هستند. بسیاری مجبور به قرض گرفتن غذا، کم کردن تعداد وعدههای غذایی، به کار گرفتن کودکان، یا حتی گدایی هستند. تنها ۱۶٪ از این خانوادهها درآمد ثابت دارند؛ بقیه با فروش دارایی، کمکرسانی خارجی یا کمک اجتماعی زندگی میکنند.
نرخ ازدواج کودکان دختر در این مدت از ۹٪ به ۲۴٪ رسیده و خانوادهها برای کاهش فشار اقتصادی دخترانشان را ناچار به ازدواج کنند. همچنین ۱۷٪ از زنان گفتهاند برای تأمین غذا یا معیشت مجبور به تن دادن به رابطه جنسی شدهاند.
در بخش آب و بهداشت: اگرچه ۸۰٪ خانوارها به منابع «بهبود یافته» آب دسترسی دارند، تقریباً نیمی از آن منابع آلودهاند. در منطقه شرق النیل، ۸۰٪ مردم به چاههای کمعمق و ناامن وابستهاند. تنها ۱۸٪ از خانوارها از توالت بهداشتی استفاده میکنند؛ در حالی که ۳۱٪ در فضای باز دفع مدفوع دارند، در حومه منطقه «أمبدة» این نسبت تا ۴۶٪ میرسد.
جمعآوری زباله نیز تقریباً متوقف شده و از ۶۸٪ (پیش از جنگ) به ۹٪ کاهش یافته است. در نتیجه بیماریها، حشرات و آلودگی فراگیر شده است.
از ۷۰ مرکز درمانی فقط ۴۳٪ فعالاند؛ ۱۳٪ از آنها خدمات بستری ارائه میدهند و تنها ۱۴٪ قادر به انجام زایمان ایمن هستند. تعداد کل مراکز مراقبت اولیه از حدود ۶۰۰ مرکز قبل از جنگ به کمتر از ۲۵۰ مرکز کاهش یافته است. تعداد کارکنان هم از میانگین ۱۱.۲ نفر به ۷.۸ نفر رسیده و ۶۲٪ از این افراد بدون حقوق مشغول به کارند. بودجه دولتی کمتر از ۱۰٪ هزینههای عملیاتی مراکز فعال را تأمین میکند؛ بقیه از کمک داوطلبان و جوامع محلی تأمین میشود.
۷۰٪ مراکز درمانی داروی آنتیبیوتیک ندارند؛ ۸۵٪ آنها با کمبود داروی ضد مالاریا مواجهاند؛ تنها ۱۵٪ دستگاه سرمایش مناسب برای واکسن دارند و ۲۳٪ واکسنها فاسد شدهاند.