مرکز خبر- امروز شنبه 20 مردادماه، جامعه زنان آزاد شرق کوردستان (کژار) در واکنش به انتشار خبر کودک‌آزاری در میان کودکان کار شهر مریوان بیانیه‌ای صادر کرد و ضمن اشاره به افزایش تعداد کودکان کار و کودک‌آزاری طی سال‌های گذشته، این پدیده را ناشی از سیاستگذاری غلط جمهوری اسلامی عنوان کرد و نوشت: «بکارگیری کودکان برای کاهش فقر، در واقع از فقر ذهنیتی-فرهنگی و در عین حال از سیاستگذاری غلط دولت خبر می‌دهد که توانایی ایجاد زمینه را برای رشد و آموزش صحیح آنان نداشته و آینده را از همان آوان کودکی برایشان سیاه می‌سازد. آنچه در مریوان روی داد تنها بخشی از  اعمال خشونت و فقر سیستماتیکی است که بر جامعه‌ی ایران تحمیل می‌شود و سعی بر آن دارد که از این طریق نسل آینده را به زانو درآورد.»

متن کامل بیانیه‌ی کژار به شرح زیر است:

«افزایش تعداد کودکان کار و اعمال خشونت علیه آنان، نشان از سیاست‌گذاری غلط جمهوری اسلامی ایران دارد.

سه روز است که خبر کودک آزاری در میان کودکان کار، این بار در مریوان بسیار مطرح شده است، کودکانی که نان را به قیمت جان می‌خرند و برای دستمزدی کوچک، هزینه‌ی گرانبهاتری می‌پردازند.

اینکه وادار کردن کودکان به کار تا چه اندازه بر روحیه و جسم آنان تاثیر می‌گذارد، مشخص است، پس باید دست بر اصل مسأله گذاشت و حال وخیمی که سیستم ناکارآمد برای گسترش چنین وضعیتی بوجود آورده را مورد بررسی قرار داد.

قربانیان کوچکی که در سنین کودکی، ساعات طولانی از شبانه روز مشغول به انجام کارهای سنگین بوده تا به اصطلاح دردی از دردهای خانواده بکاهند، حال به درد دیگری از دردهای جامعه مبدل گشته‌اند. از دیگر سو افزایش بیش از حد تعداد کودکان کار در شهرهای شرق کوردستان و ایران، هم راستا با گسترش بیکاری در بین سایر اقشار جامعه است که متأسفانه تبعات بسیار بدی بر جامعه گذاشته است. بکارگیری کودکان برای کاهش فقر، در واقع از فقر ذهنیتی-فرهنگی و در عین حال از سیاستگذاری غلط دولت خبر می‌دهد که توانایی ایجاد زمینه را برای رشد و آموزش صحیح آنان نداشته و آینده را از همان آوان کودکی برایشان سیاه می‌سازد.

آنچه واضح و مبرهن است، خشونت سیستماتیک حکومت مردسالار، سرمایه‌دار و استثمارگر است که از حمایت قانونی برخوردار است. از دیدگاه آنان، انسان صرفاً تنها یک ابزار بوده و خشونت علیه آنان نیز مشروع!!

فقری سیستماتیک در جریان است و زنان و کودکان بعنوان نیروی کار ارزان، بیشتر از هر قشر دیگری متحمل این رنج می‌شوند.

آنچه که در طول سه روز گذشته در شهر مریوان روی داد، در واقع هم جنایت و هم خیانتی است که علیه حال و آینده‌ی این کودکان صورت پذیرفت. از یک سو تبعیض نظام آموزشی حاکم و خشونت‌های خانگی و آسیب‌های اجتماعی، آنان را به کار وا می‌دارد، از سوی دیگر نیز علیرغم اینکه از کودکی محروم گشتهاند، جانشان نیز در خطر است. دولت نیز بجای حل مشکل، کاملاً چشم پوشی نموده، بطوریکه کار اجباری برای کودکان و طرز برخورد کارفرمایان را  مشروع می‌خواند. مشاهده گردید که کارفرمای مریوانی، علیرغم اعمال خشونت علیه هر سه شاگردش، متحمل جرم سنگینی شد، اما سزا نه!!! و این دقیقاً یعنی هم راستایی سیاسته‌ای حاکمیت پیرسالار ایران و نظام سود و سرمایه. باید در نظر داشت که آنچه در مریوان روی داد تنها بخشی از اعمال خشونت و فقر سیستماتیکی است که بر جامعه‌ی ایران تحمیل می‌شود و سعی بر آن دارد که از این طریق نسل آینده را به زانو درآورد.

از آنجا وضعیت کودکان و آینده‌ی آنان همواره از دغدغه‌های کژار بوده و از ایجاد چنین وضعیتی اعلام نگرانی نموده و ضمن محکومیت این عملکرد خشونت‌آمیز، تلاش برای رهایی کودکان از کار اجباری را وظیفه‌ی مبارزاتی خویش دانسته و از فعالین حوزه‌های مختلف بویژه حوزه‌ی کودکان می‌خواهیم که این مساأه را بصورت جدی پیگیری نمایند، زیرا حال و وضعیت هم اکنون کودکان بر آینده‌ی جامعه تأثیرگذار است.»