افزایش فشارها بر زنان زندان شهر آمد

زلال کارابولاک وکیل مدافع، مصادره کتاب‌های تاریخ زنان در زندان آمد را گزارش داد. وی با تأکید بر شرایط غیربهداشتی بندها و غذاها، از وضعیت نامناسب یک زن سوری و نوزاد سه ماهه‌اش در محافظت از بیماری‌ها خبر داد.

مدینه مامداوغلو

آمد- مشکلات زنان زندانی در زندان‌های باکور کوردستان و ترکیه نه تنها حل نشده، بلکه هر روز افزایش می‌یابد. زنان زندانی علاوه بر تحمل شکنجه و بدرفتاری، از حقوق اولیه خود مانند ارتباط، زندگی، روابط اجتماعی، بهداشت و درمان محروم هستند.

زلال کارابولاک، عضو انجمن حقوقدانان برای آزادی، پس از بازدید از زندان زنان شهر آمد، نقض حقوق زنان را از نزدیک بررسی کرد. وی در گفت‌وگو با خبرگزاری ما، از انزوای اجتماعی زندانیان خبر داد.

زلال کارابولاک تأکید کرد زندانیان از حق ملاقات مناسب با سایر زندانیان و خانواده‌هایشان محروم هستند و در شرایط انزوا و محدودیت، حتی از تأمین نیازهای شخصی خود نیز بازمانده‌اند.

 

شرایط غیربهداشتی و غذای نامناسب

زلال کارابولاک با اعلام اینکه «انزوا خود نوعی شکنجه است، حتی بدون وجود شکنجه فیزیکی»، به محدودیت فضاهای اجتماعی در زندان‌ها اعتراض کرد. وی گفت غذای کافی به زندانیان داده نمی‌شود و زنان زندانی در آمد به دلیل شرایط غیربهداشتی محیط و غذا دچار عفونت شده‌اند. در غذای زندانیان گاه سنگ یافت می‌شود و اغلب غذاها مانده و فاسد هستند.

 

وضعیت نوار بهداشتی در زندان

زلال کارابولاک گزارش داد: «نوارهای بهداشتی توزیع شده در زندان غیرقابل استفاده و اغلب تاریخ گذشته هستند. نوارهای موجود در فروشگاه نیز علاوه بر گرانی، کیفیت ندارند. این شرایط به بروز بیماری در بین زنان زندانی منجر شده است.»

 

یورش‌های مکرر به بندها

زلال کارابولاک از افزایش سیستماتیک یورش به بندها خبر داد: «یورش‌ها نسبت به گذشته بیشتر شده و هر یک تا سه روز یک بار اتفاق می‌افتد. در این یورش‌ها کتاب‌ها، داروها و صنایع دستی زندانیان با برچسب 'خطرناک' مصادره می‌شود. برخی اقلام هرگز بازگردانده نمی‌شوند. منابع و کتاب‌های تاریخ زنان به بهانه‌های مختلف رد می‌شوند. این نشان می‌دهد همان نگاه محدود به زن که او را تنها در نقش مادر و در چارچوب خانواده می‌بیند، در زندان هم حاکم است.»

 

محرومیت نوزاد سه ماهه از نور خورشید

زلال کارابولاک درباره وضعیت زن پناهجوی سوری که از نوامبر ۲۰۲۴ از زندان عنتاب به آمد تبعید شده گفت: «به دلیل ندانستن زبان ترکی قادر به گفت‌وگو نیست و پس از ۵ ماه هنوز اجازه ملاقات با خانواده‌اش را ندارد.» وی افزود: «این مادر و نوزادش نیازهای ویژه‌ای دارند. گرچه از وضعیت تغذیه و پوشاک شکایتی ندارند، اما محافظت از نوزاد در برابر بیماری‌ها دشوار است و او از نور کافی خورشید محروم است. آزادی فوری هر دو ضروری است.»

 

بی‌میلی ترکیه به اصلاحات قانونی زندان‌ها

زلال کارابولاک پس از دیدار با معاون دادستان کل گفت: «ترکیه تمایلی به اجرای اصلاحات منطبق با مقررات بین‌المللی در زندان‌ها ندارد. ما همه سازوکارهای لازم را برای واداشتن مسئولان به پایان دادن نقض حقوق به کار می‌گیریم، اما بزرگترین مشکل نیافتن طرف گفت‌وگوست. با این حال، به پیگیری این مسائل ادامه خواهیم داد.»