«اعدام مجازات نیست، قتل است»
سرپیل کمال‌بی، سوسیالیست و سیاستمدار کورد اهل باکور کوردستان به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و شریفه محمدی و اتهام «بغی»علیه وریشه مرادی واکنش نشان داده و نوشت: شما نمی‌توانید با اعدام، صدای زنانی را که برای آزادی خود فریاد می‌زنند، خاموش کنید.
مرکز خبر- در ادامه‌ی واکنش‌ها و اعتراضات فعالان در نقاط مختلف جهان به صدور احکام اعدام علیه پخشان عزیزی، فعال مدنی و مددکار اجتماعی و شریفه محمدی فعال کارگری و اتهام «بغی» علیه وریشه مرادی، فعال حقوق محبوس در زندان اوین، سرپیل کمال‌بی، سیاستمدار کورد اهل باکور کوردستان در حساب کاربری خود در اینستاگرام ضمن محکوم کردن صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و شریفه محمدی و همچنین اتهام «بغی» علیه وریشه مرادی، فعال حقوق زنان نوشت: «اعدام مجازات نیست، قتل است»
این سیاستمدار کورد ضمن درخواست برای پایان دادن به صدور و اجرای حکم اعدام در ایران ، نوشت: «شما نمی‌توانید با اعدام، صدای زنانی را که برای آزادی خود فریاد می‌زنند، خاموش کنید و نمی‌توانید مبارزه برای آزادی را متوقف کنید. زمان آن رسیده است که به اعدام‌ها پایان دهید.»
پخشان عزیزی، در ۱۳ مردادماه ۱۴۰۲ در تهران توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران بازداشت شد. وی پس از انتقال به بازداشتگاه اطلاعات تهران، تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفت و سپس به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. پخشان عزیزی در ۲۰ آذرماه ۱۴۰۲ به بند زنان زندان اوین منتقل گردید.
جلسات دادگاه پخشان عزیزی در روزهای ۸ و ۲۷ خردادماه ۱۴۰۳ برگزار شد و در نهایت، حکم اعدام وی در تاریخ ۲ مردادماه ۱۴۰۳ به وکلای وی ابلاغ شد. این فعال حقوق زنان به اتهام «بغی» و «عضویت در گروه‌های مخالف نظام» محکوم شده است.
پخشان عزیزی ماه‌ها از حق دسترسی به وکیل و ملاقات با خانواده‌اش محروم بود و در پروسه‌ای ناعادلانه و غیرشفاف مراحل دادرسی وی انجام شد. او تحت فشارهای شدید برای اعترافات اجباری قرار داشت و از حق ملاقات و تماس تلفنی با خانواده‌اش محروم شده است. این تصمیم توسط شورای انضباطی زندان اوین اتخاذ شده و بدون هیچ توضیحی به وی ابلاغ شده است.
شریفه محمدی در تاریخ ١۴ آذر ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران اداره اطلاعات در منزل شخصی خود بازداشت شد. در تاریخ ٩ دی‌ماه همان سال از زندان لاکان رشت به زندان سنه منتقل شد. وی نهایتاً پس از مدتی به این زندان بازگردانده شد و بعد از سه ماه از سلول انفرادی به بند عمومی زندان لاکان رشت منتقل شد.
جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات این فعال کارگری، در ١٩ خردادماه سال جاری برگزار شد و وی با سناریوی ساختگی و پرونده‌سازی اداره اطلاعات، بدون هیچ سند و مدرکی با اتهامات واهی از جمله با اتهام «بغی» محاکمه شد.
یکی از اتهامات وارده علیه شریفه محمدی، عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون می‌باشد که طبق اخبار منتشر شده به نقل از منابع نزدیک به خانواده‌ی وی، «او تا سال ۱۳۹۲ عضو انجمن تشکل‌های کارگری بوده و این انجمن هیچ ارتباطی گروه کومله ندارد که وی را از بابت عضویت در این گروه به بغی متهم کردند».
صبح پنج‌شنبه ۱۴ تیرماه، کمپین دفاع از شریفه محمدی از صدور حکم اعدام در دادگاه بدوی برای این فعال کارگری خبر داد.
همچنین وریشه مرادی با نام سازمانی«جوانا سنه» در تاریخ ١٠ مردادماه ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی در مسیر مریوان-سنه بازداشت و پس از ٢ هفته بازجویی در اطلاعات سنه به بند ٢٠٩ زندان اوین منتقل شد. وی در این مدت برای انجام اعترافات اجباری تحت فشار و شکنجه قرار گرفت و نهایتاً پس از پنج ماه در تاریخ ۵ دی ماه، با اتمام مراحل بازجویی از بازداشتگاه وزارت اطلاعات به بند زنان این زندان منتقل شد.
کژار، جامعه‌ی زنان آزاد شرق کوردستان در تاریخ ۴ مهرماه ۱۴۰۲ با انتشار بیانیه‌ای از بازداشت این عضو خود در زمان انجام فعالیت «سیاسی و سازماندهی زنان» در کوردستان خبر داد و از سازمان‌های بین‌المللی مدافع حقوق بشر خواست تا در خصوص «ناپدیدسازی قهری» و «سناریو سازی نهادهای امنیتی» سکوت نکنند.
وریشه مرادی در بهمن‌ماه سال گذشته، توسط شعبه‌ی پنجم بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب تهران تفهیم اتهام و پرونده‌ی وی به ظن عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون از بابت «اتهام بغی» به شعبه‌ی پانزدهم دادگاه انقلاب تهران ارجاع شد.
اولین جلسه‌ی دادگاه وریشه مرادی روز یکشنبه ۲۷ خردادماه ۱۴۰۳ در شعبه‌ی ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «بغی» برگزار شد. در این جلسه وی اجازه دفاع از خود را نیافت و قاضی ابوالقاسم صلواتی، حتی به وکلای وی نیز اجازه دفاع نداد.
باید اشاره کرد که دومین جلسه دادگاه وریشه مرادی که قرار بود روز یکشنبه ۱۴مردادماه، برگزار شود به دلیل عدم حضور این متهم سیاسی که در اعتراض به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و شریفه محمدی، از حضور در جلسه امتناع کرده بود، لغو و دادگاه وی برگزار نشد.