تهران- چند روز پیش احکام جدیدی برای اعدام دو زن زندانی سیاسی صادر شد.

پخشان عزیزی مددکار اجتماعی، فعال حوزه زنان و روزنامه‌نگار است که چند روز قبل از صدور حکم اعدامش، از زندان با نوشتن نامه‌ای به روایت بازداشت و بازجویی‌‌هایی که در زندان متحمل شده، پرداخت.  نامه‌ای تأثیرگذار که بازتاب رسانه‌ای داشت و منجر به واکنش‌های زیادی شد.

 از طرفی شریفه محمدی فعال مستقل کارگری است که او نیز به اعدام محکوم شده است، اکنون آنان به اتهامات واهی در خطر اعدام هستن؛ اتهاماتی تحمیل شده از سوی قوه قضاییه جمهوری اسلامی  که سال‌های متوالی جان‌های زیادی را گرفته است، به طوری که ایران را به رتبه نخست اعدام در سطح جهان رسانده است و اکنون با نزدیک شدن به سالگرد قتل حکومتی ژینا امینی با صدور این احکام اعدام‌های دهه شصت  یادآوری می‌شود.

 

«جرمی بنام  هوشیاری هویتی»

ژین کرمی مترجم و فعال حوزه زنان در این باره می‌گوید: رژیم جمهوری اسلامی در ذات خود سیستمی تماما ضد زن است و نگاهی کاملا جنسیت زده به زن دارد به گونه‌ای که قامت زن  صرفا ابزاری برای تمایلات جنسی مرد و تولید‌مثل است. در این چارچوب زنی مبارز مانند «پخشان عزیزی» را می‌بینیم که تمام قد در برابر چنین نگاه جنسیت زده‌ای مقاومت کرده و هویت زنانه‌اش را به موازات کورد بودنش محفوظ داشته است.جرم پخشان «هوشیاری هویتی» است که جمهوری اسلامی همواره تلاش کرده به تمامی نابودش کند.

او می گوید: پخشان مددکار اجتماعی است که در جنگ داعش با کوردستان سوریه به روژآوای کوردستان رفته تا به زنانی که قربانی همان نگاه جنسیت زده نشأت گرفته از دین هستند،  کمک برساند.

ژین تأکید می‌کند: جمهوری اسلامی در واکنشی کاملا پیش بینی شده حکم اعدام این مبارز را همچون سایر زنان مبارز دیگر صادر کرده است، چرا که خشم این سیستم همواره از دل ترس عمیق‌اش از جامعه زنان آزاد نشأت می گیرد و این ترس تا زمانی که یک زن آزاد در صحنه مبارز حاضر است، همیشگی است.

 

«تلاش برای گرفتن عاملیت از زنان»

پریچهر جواهری روانشناس و فعال حوزه زنان می‌گوید: صدور چنین احکامی  در راستای گرفتن عاملیت از زن‌هاست و تلاش برای اینکه زنان در بلند مدت دیگر صدایی نداشته باشند.

وی توضیح می‌دهد: گرفتن عاملیت زنان می‌تواند خیلی  سیستماتیک باشد و بخشی از این سیستماتیک بودن این است که اگر کسی فعالیت اجتماعی برای بهبود اوضاع و اجتماع انجام بدهد وقتی با احکام سنگین روبرو می‌شود، ناخودآگاه روی ذهن‌اش تأثیر می‌گذارد و ذهن  بقیه کنشگران و فعالان اجتماعی ناخودآگاه ناامن می‌شود تا جایی که دیگر نمی‌توانند نظر واقعی خودشون را اونجوری که هستند بیان کنند و أنطور که باور دارند زندگی کنند.

شیدا الهی کنشگر اجتماعی و فعال حقوق زنان می‌گوید: اعدام به مثابه  قتل عمد دولتی حکمی غیرانسانی و ناعادلانه است و هیچ شخصی سزاوار آن نیست به ویژه که آن شخص از فعالین مدنی و اجتماعی باشد که دسترسی لازم  به خدمات حقوقی و عدالت قضایی ندارد و صرفا به اتهامات واهی به اعدام محکوم می‌شود، چنانچه از دهه شصت تاکنون شاهد آن بوده‌ایم.

او  تأکید می‌کند: صدور حکم اعدام پخشان عزیزی  زندان سیاسی کورد و شریفه محمدی زندانی سیاسی گیلانی بیانگر خطر جدی برای عزم راسخ حکومت تمامیت خواه جمهوری اسلامی برای سرکوب هر گونه تحرک و صدای مخالف و انتقاد است.

 

«دیگر نباید نظاره گر باشیم»

ژینا قنبری کنشگراجتماعی می‌گوید: مسئله این است که مطالبه‌گری ما در ایران به مثابه تلاش یک اسیر جنگی است که با قلدری و بسیار ناجوانمردانه دستگیر شده و دنبال عدالت و گفتمان منطقی با اسیرکننده و دشمن‌اش باشد و تا زمانی که مردم ایران از خواب غفلت و خوش خیالی بیدار نشوند آش همان آش است و کاسه همان کاسه!

او می‌گوید: در حالی که خودکشی در مکتب و دین آنها گناه کبیره محسوب می‌شود و انسان اختیار گرفتن جان خودش را ندارد، اما خود به راحتی و به بهانه‌های واهی حکم گرفتن جان دیگران را صادر می‌کنند و این پارادوکسیکال صرفا نشانه ترس حکومت  برای از دست دادن قدرت است و بس!

ژینا در ادامه می‌گوید: صدور چنین احکامی در دستگاه قضایی حکومت که خود غوطه‌ور در فساد است و عملکردش اشتباه است دور از ذهن نیست .حقیقت تاریخی این است که اعراب از همان زمان که با زور شمشیر به ما حمله کردند ما را در گروگان خود گرفته‌اند، پس اینکه دل آنها برای ما نسوزد طبیعی است و آنان برای حفظ قدرت و سلطه خود عدالت را زیرپا می‌گذارند و به راحتی چنین احکامی صادر می کنند.

شیلان شکوری  نیز به نوبه خود، گفت: صدور این احکام فاشیستی و ضدزن است و از نظر من اگر پخشان عزیزی و شریفه محمدی اعدام شوند، همه افرادی که در انتخابات اخیر ریاست جمهوری ایران پای صندوق رأی رفتند در این جنایت شریک جرم هستند.

او می‌گوید: حکومت تمامیت خواه جمهوری اسلامی  هر موقع بخواهد قانون را به نفع خودش برای مردم تغییر می‌دهد و هر موقع بخواهد برای حفظ قدرت خودش دست به هر اتهامی می‌زند و حکم‌های ناعادلانه و غیرانسانی صادر می‌کند و به ویژه کوردها و زن‌ها را به صورت سیستماتیک قتل عام  می‌کنند. هر روز از این اخبار تلخ  ناگوار می شنویم، دیگر نباید نظاره‌گر باشیم.