بدری تیمورتاش در سال ۱۲۸۷ هجری شمسی در روستای کوچک نردین میامی مشهد به دنیا آمد. در سه سالگی به همراه خانواده راهی تهران شد؛ تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در مدرسه ژاندارک تهران با موفقیت پشت سر گذاشت و پس از اخذ دیپلم جهت ادامه تحصیل به بلژیک رفت. پس از دانش آموختگی در رشته دندان‌پزشکی دوره طب بیماری‌های گرمسیری را نیز گذراند و قصد رفتن به کنگو را داشت که به دلیل کشته شدن برادر بزرگترش  و تبعید اعضای خانواده به کاشمر توسط دولت وقت ایران برای همراهی با مادرش به ایران بازگشت و همراه مادرش تا سال ۱۳۱۸ در کاشمر زندگی کرد. در سال ۱۳۱۹ وارد دانشکده دندان‌پزشکی دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۲۱ مجوز دندان‌پزشکی در ایران را دریافت کرد و همراه مادرش به مشهد بازگشت.

در سال ١٣۴۴، دانشکده‌ی دندانپزشکی مشهد را تاسیس کرد و می‌توان او را زن تاثیر گذار در دندان‌پزشکی ایران و مادر دندانپزشکی ایران لقب داد. وی، اولین زنی است که در ایران رسما به ریاست دانشکده دندان‌پزشکی برگزیده شد و چه در دوران معاونت از سال‌های ۱۳۴۴ تا ۱۳۴۶ و چه در دوران ریاست از ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۸ مدیری لایق و شایسته بود.

در سال ۱۳۷۰، به پاس سال‌ها خدمت در راه اعتلای دانش دندان‌پزشکی، کتابخانه دانشکده دندان‌پزشکی مشهد که با کتاب‌های اهدایی بدری تیمورتاش شروع به کار کرد، به نام ایشان «کتابخانه دکتر بدری تیمورتاش» نامگذاری شد.

در زمان ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد، نام بدری تیمورتاش از سر در کتابخانه برداشته شد. این اقدام البته با اعتراض دانشجویان مواجه شد اما هیچکس از مسولان توجهی به آن نشان ندادند و نام ایشان برای همیشه پاک شد.

از ایشان تالیفات زیادی به زبان‌های فارسی و فرانسه باقی مانده که در اولین موزه تخصصی دندان‌پزشکی ایران، در دانشکده دندان‌پزشکی مشهد، نگهداری می‌شود.

بدری تیمورتاش در سال ١٣۶٨ بازنشسته شد و سرانجام در ۱۷ مهرماه ۱۳۷۴ از دنیا رفت و در مشهد به خاک سپرده شد.