زنان شهر سویدا سوریه دیدگاەهای کلیشەای را بە چالش می‌کشند

تجربه‌ای جدید در نوع خود که از طریق آن گروهی از زنان توانستند ارزش خود را با وجود تمام مشکلات و موانعی که با آن روبرو بودند ثابت کنند.

روشیل جونیور

سویدا- گروهی از زنان در شهر سویدای سوریه، جایی که اعتراضات مردمی از چهار ماه پیش برای تغییر سیاسی آغاز شده است، تصمیم گرفته‌اند تجربه‌ی جدیدی را آغاز کنند و با کار در یک کارواش، دیدگاه کلیشه‌ای را که مدت‌هاست زنان را به نقش‌های خاص محدود می‌کرد، بشکنند تا تعامل با زنان را تسهیل کنند و فرصت‌های شغلی را برای برخی از زنان فراهم می کنند.

سهیر ابوحمدان متولد ١٩٨٠، پروژه‌ای را برای شستشو و تعویض روغن خودروها آغاز کرد تا به زنان خدمات ارائه دهد، زیرا برخورد زنان بسیار بهتر از برخورد مردانی است که در این زمینه کار می‌کنند.

وی در خصوص نگاه جامعه به کارش توضیح داد: «جامعه تمامی مشاغل را منحصر به مردان می‌داند، بنابراین وقتی زنی در حرفه‌ای مشغول به کار می‌شود، مورد حمایت قرار نمی‌گیرد و او را ناقض آداب و سنن منسوخ جامعه می‌دانند».

 سهیر ابوحمدان با تأکید بر اینکه علیرغم تمامی مشکلاتی که زنان با آن روبه رو هستند، آن‌ها خود را در تمامی زمینه‌ها و عرصه‌ها ثابت کرده‌اند، گفت که زنانی هستند که در برخی مشاغل از مردان بهتر عمل کرده و از آنان پیشی گرفته‌اند.

سهیر ابوحمدان در ادامه گفت: «افرادی که به توانایی‌های زنان اعتماد ندارند اساساً افرادی غیرمسئول هستند. زنان قادر به انجام کار در تمامی زمینه‌ها هستند، زیرا کسانی که قادر به ساختن و پرورش نسل هستند قطعاً می‌توانند در تمامی زمینه‌ها نوآوری کنند و کار کنند.»

وی با توجه به مشکلاتی که زنان در این حرفه با آن مواجه هستند و خطراتی که از نظر جسمی در معرض آن قرار دارند، تأکید کرد: زنان برای اثبات خود، همه‌ی مشکلات و سختی‌ها را تحمل می‌کنند. حرفه شست و شوی خودرو نیز مانند سایر مشاغل، ابزار کمکی را برای زنان فراهم می‌کند که به راحتی کار کنند، اما به دلیل ذهنیت و نگرش جامعه، با چالش‌هایی مواجه می‌شوند، که مانع خلاقیت آن‌ها می‌شود.

وی در خصوص اینکه آیا زنان برای شستن ماشین زمان و تلاش بیشتری می‌کنند تا مردان، توضیح داد: «برعکس، زنان بسیار دقیق کار می‌کنند و در شستن ماشین به تمام جزئیات توجه می‌کنند»، وی در مورد زمان صرف شده برای شستشوی ماشین می‌گوید: «زمان صرف شده با هر دو جنس یکسان است.»

وی درباره‌ی آغاز تشکیل تیمی متشکل از زنان برای تعویض روغنی و نحوه‌ی انتخاب زنانی که در آن کار می‌کنند توضیح داد: زمانی که تصمیم گرفتیم پروژه را افتتاح کنیم، آگهی‌هایی را برای استخدام زنان برای کار در تعویض روغنی منتشر کردیم که با استقبال زیادی روبرو شد و پس از آن، یک دوره‌ی آموزشی پانزده روزه برای یادگیری تمام تکنیک‌هایی که با آن پروژه را مدیریت می‌کنیم، برگزار کردیم.

 

 

نور عبود یکی از کارگران تعویض روغنی، اهل ادلب است اما به دلیل جنگ و شرایط منطقه به سویدا پناه آورده است، در تعویض روغنی شروع به کار کرد تا بتواند مایحتاج روزانه‌ی خود را تأمین کند. وی در مورد ماهیت کارش می‌گوید: «در ابتدا برای یادگیری تکنیک‌های کار با مشکلاتی مواجه شدم.»

این کار علاوه بر خستگی جسمانی که همراه با کار است، نیاز به قدرت بدنی هم دارد، اما نور عبود به این خستگی اهمیت نمی‌دهد، او قبلاً روی یک هارو کار کرده است، «که ماشینی برای شخم زدن زمین است» و همانطور که توضیح می‌دهد، رانندگی با آن بسیار دشوار بوده است و برای کار کردن بر روی آن به تلاش عضلانی نیاز دارد، اما شرایط سخت زندگی و نبود نان آور خانه او را مجبور به کار در آن کرد: «زنان در جوامع ما با مشکلات بزرگی مواجه هستند که ده‌ها برابر بیشتر از مردان است.»

نور عبود مانند دیگر زنانی که در مغازه تعویض روغنی کار می‌کنند، تحت تأثیر حرف‌های جامعه و دیدگاه حقارت به زنان قرار نگرفته است، بلکه برای موفقیت پروژه‌ی خود تلاش زیادی می‌کند.