زنانە شدن فقر و مبارزەی زنان برای بقا از طریق پختن نان محلی
زنان سرپرست خانوار کە منبع درآمدی ندارند، مجبورند برای تامین هزینەهای خانوادە کارهای طاقتفرسایی همانند پخت نان محلی انجام دهند، فاطمە یکی از زنانی است کە بە این کار مشغول است و از سختیهای کار و زندگی خود سخن میگوید.
ژیران محمدی
مهاباد- زنان بسیاری سرپرست خانوار هستند، این زنان از سوی هیچ نهاد حکومتی حمایت نمیشوند و مجبورند برای تامین مخارج زندگی خود کارهای سخت و طاقتفرسا انجام دهند.
با توجە بە کیفیت پایین نان نانواییها، پخت نان محلی و کلانە از جملە کارهایی است کە زنان سرپرست خانوار انجام میدهند. کیفیت نان محلی مرغوبتر است و مشتریان بیشتری دارد. نانی کە برای مشتی لذیذ و لذتبخش است برای فاطمە زنی کە سالها است از طریق پختن نان محلی هزینەهای خانوادە را تامین میکند همراە با درد و رنج است.
فاطمە رشیدی ۶۵ سال سن دارد و مدت ٢٠ سال است از طریق این راە امرار معاش میکند. فاطمە سە فرزند دارد و همسرش پیر و از کار افتادە است و سالها است کە خود هزینەهای خانوادە را تامین میکند.
فاطمە رشیدی از شیوەی کار و سختیهایی کە با آن مواجە میشود میگوید: «ساعت ٢ شب از خواب بیدار میشوم و خمیر را آمادە میکنم.»
تورم و گرانی باعث شدە هزینەها سرسام آور باشند، با افزایش قیمتها بە ویژە قیمت آرد، فاطمە با مشکل مواجە شدە است. وی میگوید: «وسایل پختن نان گران شده است و کمتر برای من پول میماند ولی قبلا که کمتر هزینهها بالا رفته بود برایم پول بیشتری میماند و بیشتر راضی بودم.»
با وجود همەی مشکلات اما فاطمە رشیدی معتقد است همین کە میتواند مخارج خانوادە را تامین کند کافی است. «بد نیست با این کار هزینهی خرج خانوادهام را میدهم، همسرم پیر است و نمیتواند کار کند.»
وی با اشارە بە اینکە او تنها نانآور خانوادە است، میگوید: «هیچ کاسبی بهتری وجود ندارد، اگر مجبور نبودم هیچ وقت این کار سخت را انجام نمیدادم. به هرحال پختن نان، کار سختی است.»
فاطمە رشیدی با اشاره به اینکە نان لواش و کلانە میپزد و قیمت هر نان لواش٢ هزار تومان و قیمت هر کلانە ٢ هزار پانصد تومان است، افزود: «از ساعت چهار صبح مشتری دارم و برای خرید به محل کارم میآیند معمولا تابستانها فروش بیشتری دارم چون در تابستان کارگران بیشتری کار میکنند و بیشتر نان محلی میخرند.»
طعم نان محلی متفاوت است اما نانی کە با سوخت چوب درست میشود متفاوتتر است، فاطمه میگوید: «چون سوخت تنورم چوب است و از گاز استفاده نمیکنم، طعم نانم خوشمزهتر است و بیشتر مورد استقبال مردم قرار میگیرد و بیشتر مردم نان محلی مصرف میکنند.»
گروهی از زنان با هم همکاری میکنند و با این کار هزینەها و مخارج خانوادەی خود را تامین میکنند. در سالهای اخیر تورم و گرانی زندگی را برای همەی شهروندان سختتر کردە است اما زنان سرپرست خانوار بە دلیل تبعیض اقتصادی و طبقاتی آسیبپذیرتر بودە و کار برای آنها مبارزەای برای بقا است.
پختن نان طاقتفرسا و رنجآور است و زنانی کە بە این کار میپردازند در معرض بیماریهای ریوی، دیسک کمر و دیسک گردن قرار میگیرند. آنها بیمەی اجتماعی ندارند و بە شدت بە حاشیە راندە شدەاند. خود سرپرست خانوار هستند اما اگر توانایی کار کردن را از دست دهند کسی وجود نخواهد داشت تا مخارج آنها و خانوادەهایشان را تامین کند.
زنان مسنی کە بە جای قدمزنی با نوەهایشان اکنون در حیاط خانەهای خود مشغول پخت نان هستند، شغلی کە خبر از زنانە شدن فقر در ایران میدهد.