پلین اوزکاپتان

استانبول - کارگران شهرداری کادیکوی استانبول، هفته گذشته با اشاره به اینکه دستمزدهایشان در برابر تشدید بحران اقتصادی، ارزش خود را از دست داده است، اعتصاب کردند. کارگران شهرداری، خاطرنشان کردند که دستمزدهای آنها همانند دیگر همکارانشان در سایر نهادها، زیر خط فقر است.

کارگران شهرداری کادیکوی که اتحادیه عمومی-کار، وابسته به کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری انقلابی DISK)) در آنجا سازمان یافته است، اعلام کردند که همانند بسیاری از مردم کشور، برای امرار معاش در آستانه فقر مبارزه می‌کنند.

مطالبات کارگران بهبود حقوق و دستمزدشان به نحوی است که با شرایط زندگی انسانی سازگار باشد.

نازان گوهر چام آی، رئیس شعبه شماره یک آناتولی اتحادیه عمومی-کار استانبول، درباره مبارزه‌ی آنها، شرایطی که موجب ایجاد فقر می‌شود و مبارزه‌‌ای که بە عنوان زنان کارگر انجام می‌دهند، توضیح داد.

 

«فقدان کادر مطمئن»

نازان گوهر چام آی برای روشن‌تر شدن بهتردلایل اعتصاب کارگران، ابتدا به اجرای سیاست‌های دولت در سال ٢٠١٨ اشاره کرد.

نازان گوهر چام آی در مورد مسئله انتقال کارگران شرکتی شهرداری به کادر دولتی اعلام کرد: یکی از دلایل اصلی فقر کارگران شرکتی شهرداری، نبود کادر دولتی مطمئن می‌باشد. بنابراین، تلاش می‌شود تا با قراردادهای گروهی، وضعیت استخدامی و حقوق و مزایا بهبود یابد. به دلیل اخذ سیاستهای نادرست دولت، تمامی اعتصاب‌های کارگران شرکت‌های شهرداری در سراسر کشور، ریشه در سال ٢٠١٨ دارد. البته نبود عدالت مالیاتی و کمبود بودجه شهرداری‌ها نیز نتیجه فرایندی است که دولت حزب عدالت و توسعه به فقرا تحمیل کرده است. شهرداری‌هایی که از حزب خلق جمهوری حمایت می‌کنند، نیز به دلیل شرایط یاد شده مجبورند قراردادهای گروهی با دستمزد پایین‌تری امضا کنند. در کشوری با این همه تورم، درخواست ما دستمزدی است که بتوان با آن زندگی انسانی داشت.

 

«نە می‌توانیم امرار معاش کنیم، نە مسکن داشته باشیم و نە قادریم شکم خود را سیر کنیم»

نازان گوهر چام آی بیان کرد: در حال حاضر افرادی که به صورت رسمی استخدام شده‌اند، حقوقی بین ١۵ تا ١٧ هزار دریافت می‌کنند. این افراد سال‌هاست که در شهرداری خدمت کرده‌اند. بنابراین طبیعی است که این درخواست‌ها وجود داشته باشد. چرا که با این حقوق‌ها نمیتوان امرار معاش کرد. وضعیت کسانی که با حکم آمده‌اند هم اصلاً خوب نیست. با وجود افزایش حقوق هر شش ماه یک بار، با این تورم بالا این افزایش حقوق‌ها هیچ معنایی ندارند. کارگران شهرداری حقوقی بین ١۴ تا ١۵هزار دریافت می‌کنند.

او تاکید کرد که شهرداری باید همکاری مشترکی با اتحادیه داشته باشد و افزود: دلخوری، عصبانیت و کدورتی وجود ندارد. ما نمی‌توانیم امرار معاش کنیم، نە می‌توانیم مسکن داشته باشیم و نە قادریم شکم خود را سیر کنیم. باید این موضوع را با کارفرما روشن کنیم. مسئله ما لجبازی نیست. درست ترین کار امضای پروتکل با اتحادیه است.

اتحادیه اعلام کرد که مذاکرات با شهرداری کادیکوی در ۶ ژوئیه آغاز شده است، اما هیچ پیشنهادی به آنها ارائه نشده است.

نازان گوهر چام آی بیان کرد در پی این موضوع، آنها اقدامات مختلفی انجام دادەاند و توانسته‌اند با کارفرما مذاکره کنند و این هفته قرار است با شهرداری به میز مذاکره بنشینند.

 

«حقوق روزانه کارگرانی که دست به اعتصاب زده‌اند، کسر یافتە است»

نازان گوهر چام آی در مورد کسر حقوق روزانه کارگران پس از اعتصاب اظهار داشت: از نظر قانونی، کارفرما حق چنین کاری را دارد و کارگران هم از این موضوع مطلع شده‌اند. اما ما کارگرانی پیشگام هستیم که با این قوانین مبارزه می‌کنیم و خواهان تغییر آن هستیم. بنابراین، شکایت کردن از کارگران مبارز و کسر حقوق روزانه آنها، روشی مشابه و همسو با قدرت سیاسی است. کسر حقوق افرادی که به خاطر فقر به خیابان آمده‌اند، وضعیتی است که از نظر سیاسی قابل پذیرش نیست.

 

«مشکلات زنان کارگر، مشکل تمام طبقه است»

 نازان گوهر چام آی در خصوص مبارزه به عنوان یک زن در عرصه اتحادیه‌ای که مردسالاری در آن حاکم است، توضیحاتی ارائە داد: من اولین رئیس زن اتحادیه ای هستم که نهمین هیئت مدیره خود را در این شعبه تشکیل داده است و دوستان زن زیادی در مدیریت حضور دارند. بنابراین ما با همکاری زنان مدیریت می کنیم. در انتخابات درون صنفی چهار سال پیش با زنان تصمیم به ایجاد لیست بنفش گرفتیم، هدف ما تصاحب مدیریت اتحادیه و انجام کارهای متفرقە نبود.

هدف ما سازماندهی بنیادی بود که شامل زنان می‌شد. برای انجام این انجام کار، ایجاد سیاستی در مورد حل مشکلات کارگران زن ضروری بود کە در بخش عمومی اتحادیه کار در فهرست بنفش قرار گرفت. دستاوردهایی کە در نشست‌های گروهی حاصل شد نکاتی بودند کە به کارگران زن مربوط می‌شود. می‌توانید زن را به عنوان یک فیگور در همه جا نشان دهید اما ما فیگور نیستیم، زنانی هستیم که در مبارزات اتحادیه‌ای و زنان حضور فعال داریم. مشکلات زن کارگر در واقع مشکلات کل کارگران است.

 

«از طریق مبارزه دستاوردهایی کسب کردیم»

وی دستاوردهایی که به عنوان زن پس از سال‌ها مبارزه طولانی به دست آورده‌اند را اینگونه بیان کرد: در نتیجه کارهایی که با همکاری زنان در میدان انجام دادیم، و کارهایی که با زنان  کارگر شاغل در شرکت‌های شهرداری انجام دادیم، موادی در مورد مشکلات زنان شاغل در شرکت‌های شهرداری به قرارداد گروهی اضافه کردیم. این نتیجه یک مبارزه است.

به رسمیت شناختن کنوانسیون استانبول، مرخصی پدری، مرخصی قاعدگی، اعمال سهمیه زنان در نهادهای رسیدگی‌ کننده به آزار و اذیت شغلی و تجاوز، مرخصی روز جهانی زن، حق مهدکودک... از جمله این دستاوردها است. حق مهدکودک نە تنها برای زنان بلکە برای همه کارکنان به رسمیت شناخته شد، اگر این حق فقط برای زنان باشد شاهد وضعیتی جنسیت زدە خواهیم بود، چون مسئولیت کودک فقط بر عهده زن نیست. ضمن اینکه وقتی این مواد را اضافه می‌کردیم، در پست مدیریت اتحادیه نبودیم. در نتیجه این مبارزات بود که با زنان به مدیریت اتحادیە منصوب شدیم.

 

«فکر می‌کنم مقاومت در همه جا افزایش خواهد یافت»

نازان گوهر چام آی با اشاره به اینکه دوران‌های اوج جنبش کارگری، دوران‌های افزایش فقر بوده‌اند، اظهار داشت: اکنون فقر را بسیار شدید احساس می‌کنیم. همانطور که در آنتپ دیدیم، مقاومت کارگری در یک کارخانه آغاز شد و با موفقیت به پایان رسید و پس از آن مبارزه در دو مکان دیگر نیز شروع شد. مقاومت‌ها یکدیگر را تحت تاثیر قرار می‌دهند. فکر می‌کنم در این دوره مقاومت در همه جا افزایش یابد.

 

«باید در مورد کار خانگی نامرئی بحث شود»

نازان گوهر چام آی با تأکید بر اینکه زنان بیشترین تأثیر را از بحران اقتصادی فزاینده می‌پذیرند، بیان کرد این یک فقر چندبعدی است.

نازان گوهر چام گفت یکی از کارهایی که باید در برابر این فقر انجام داد، تأکید بر «کار خانگی نامرئی» است و افزود: ابتدا همه رفقای ما در اتحادیه‌های کارگری انقلابی باید در مورد کار خانگی بحث کنند. برای مثال، من هم ریاست اتحادیه را برعهده دارم و هم کارهای خانه را انجام می‌دهم. مردها چنین مشکلی ندارند و من با آنها برابر نیستم. و آنها باید این واقعیت را ببینند. اینکه «زنان نمی خواهند در مبارزه شرکت کنند» صحت ندارد. اگر زوجی که در شهرداری کار می‌کنند را در نظر بگیرید، معمولاً مرد فعالیت اتحادیه‌ای انجام می‌دهد چون زن مجبور است به خانه برود و غذا درست کند و از فرزندش مراقبت کند. برای اتحادیه ما غم انگیز است که مردان با این منطق به آن نگاه می کنند. چرا که کسانی که راه را برای این موضوع باز می‌کنند، همین اتحادیه‌های کارگری انقلابی هستند. اتحادیه‌ها باید در مورد کار خانگی ما صحبت کنند. همه اتحادیه‌های اروپا در تلاش‌اند راه‌هایی برای لحاظ کردن کار خانگی زنان پیدا کنند. در ترکیه نیز باید این موضوع در چارچوبی قرار گیرد.

نازان گوهر چام آی با اشارە بە اینکە «کارگر زن بودن کاری دشوار است»، افزود: علاوه بر سختی‌های یک کارگر زن بودن، دلیل اینهمه اعتراض ما در اتحادیه این است که در نهایت اینجا یک سازمان جمعی دموکراتیک است، اما در مورد سیاست‌های مربوط به زنان سکوتی حاکم است. اگر اتحادیه سیاست‌هایی در این زمینه تدوین می‌کرد، شاید نیازی به لیست بنفش نبود. اما ما آن را به عنوان راهی برای گفتن «من اینجا هستم» انجام دادیم.