تقویت حمایت قانونی از زنان؛ ضرورت مبارزه با خشونت و حاشیه‌نشینی
جامعه مدنی در موریتانی با چالش‌های بزرگی روبرو است که از جمله مهمترین علل آن می‌توان به انتخاب الگوهای نامناسب برای زنان، کمبود هماهنگی و گرایش به فعالیت‌های انفرادی، و نیز عدم استفاده از دانش و تجربیات موجود در سایر نهادهای مشابه اشاره کرد.
زهور مشرقی
موریتانی- در نواکشوط، علیرغم تلاش‌ها و ابتکارات فراوان، جهت‌گیری فعالیت‌های مرتبط با مبارزه زنان برای حقوق خود دچار نابسامانی است. عمده این مسئله به نبود هماهنگی کافی میان سازمان‌ها، انجام کارها به صورت انفرادی و کمبود استفاده از تجربیات انجمن‌های مشابه در سراسر آفریقا و منطقه نسبت داده می‌شود.
فعالان حقوق زن در موریتانی با اشاره به کمبود ارتباط و همکاری میان خود، نشان می‌دهند که این محدودیت، مانع از پیشرفت آن‌ها در مبارزه با خشونت و تبعیض علیه زنان شده است، حتی با وجود پتانسیل بالای زنان در این حوزه. آن‌ها بر این باورند که تصویب قوانین پیشرفته و مقرراتی که به سود زنان باشد می‌تواند وضعیت موجود را بهبود بخشد و ضرورت تغییر دیدگاه‌های فرهنگی و اجتماعی را برجسته می‌کند. راما با، مسئول هماهنگی برنامه‌های مبارزه با خشونت جنسیتی در انجمن حقوق بشر موریتانی، تأکید می‌کند که جنبش زنان در این کشور با چالش‌های بزرگی روبرو است که ریشه در آگاهی ناکافی و عدم هماهنگی میان فعالان، همچنین کمبود تبادل تجربه با زنان فعال در دیگر کشورها دارد.
او بر اهمیت آشنایی با تجربیات موفقیت‌آمیز در دفاع از حقوق زنان و انسان‌ها در سراسر آفریقا و جهان عرب تأکید و به اهمیت روز جهانی زن اشاره کرد، که به عنوان نمادی از استقلال کامل زنان تلقی می‌شود. همچنین بر ضرورت درک معنی، منشأ و انگیزه‌های پشت این روز، و نیز اینکه چگونه این روز به عنوان بیانی از مقاومت و رنج زنانی که در پی دفاع از حقوق خود به خطر افتاده‌اند، معنا یافته، تأکید کرد.
در خصوص روز هشتم مارس، راما با اظهار داشت که این روز باید به عنوان فرصتی برای تأمل در مورد نواقص، دغدغه‌ها، و موانع موجود پیش از هرگونه جشن و شادی در نظر گرفته شود. وی همچنین نسبت به نادیده گرفتن نقش حیاتی زنان کارگر و حرفه‌ای در نواکشوط توسط رسانه‌های محلی، که در عرضه و نمایش این نقش به جامعه جهانی برای تضمین حقوقشان کوتاهی کرده‌اند، انتقاد کرد.
نفیسه ساو، فعال حقوق بشر و مدنی، بیان داشت که دفاع از حقوق زنان نباید تنها به یک روز خاص محدود شود، بلکه باید به عنوان یک تلاش روزمره در نظر گرفته شود. او تأکید کرد که مقابله با خشونت علیه زنان نیازمند اقدام و مقاومت مداوم است، خصوصاً در شرایطی که قوانین کافی برای حمایت از آن‌ها وجود ندارد. نفیسه ساو به تظاهرات و فعالیت‌هایی اشاره کرد که با هدف جلب توجه جهانی به وضعیت خشونت به عنوان یک معضل بزرگ که زندگی زنان را تهدید می‌کند، برگزار شده‌اند.
نفیسه ساو زنان را به عنوان گروهی بسیار آسیب‌پذیر در جامعه توصیف کرد که نیازمند دریافت حمایت، دفاع، و شنیده شدن هستند. وی با تأسف از نبود حمایت کافی برای زنان، علیرغم انجام فعالیت‌ها و برنامه‌های متعدد حقوق بشری، تظاهرات، و سمینارهایی که با هدف بهبود وضعیت زنان برگزار شده‌اند، ابراز نگرانی کرد.
نفیسه ساو بر کمبود اطلاع‌رسانی درباره خطرات خشونت و حاشیه‌نشینی که زنان با آن مواجه هستند تأکید کرد و بیان داشت که هنوز تلاش‌ها و کارهای بسیاری برای دستیابی به حقوق بیشتر، بهبود وضعیت و پایان دادن به خشونت، به ویژه خشونت خانگی، لازم است.
نفیسه ساو زنان را تشویق کرد که با شجاعت، موانع ترس و تردید را در مطالبه حقوق خود، چه در محیط خانه و چه در جامعه، شکسته و صدای خود را برای ساختن آینده‌ای بهتر بلند کنند. او همچنین بر اهمیت نقش زنان در رشد و توسعه کشور تاکید کرد و یادآور شد که با فراهم شدن فضایی امن و مطابق با قانون، آن‌ها باید از این روند با تمام توان خود حمایت کنند.
نفیسه ساو بر این نکته تأکید کرد که خشونت علیه زنان، یک معضل وسیع و پیچیده است، با تمرکز ویژه بر خشونت خانگی که هنوز بیشتر مورد سکوت قرار می‌گیرد. او همچنین به زیان‌های ناشی از ازدواج اجباری برای دختران اشاره کرد، که نه تنها به آن‌ها آسیب می‌زند بلکه حقوقشان را هم تضمین نمی‌کند. نفیسه ساو از ازدواج در سنین پایین که تأثیر منفی بر شخصیت و آینده دختران دارد، انتقاد کرده و بر ضرورت آموزش و آگاه‌سازی زنان و دختران در مورد حقوق خود، از جمله حقوق درون خانوادگی و ارثی و سایر حقوق محروم شده، تأکید کرد.
نفیسه ساو به این نتیجه رسید که با تصویب قوانینی که زنان را از خشونت محافظت کرده و حقوق آن‌ها را تضمین می‌کند، می‌توان بسیاری از مشکلات موجود را حل کرد. او همچنین بر اهمیت تقویت و افزایش ابزارهای آگاهی‌بخشی تأکید کرد تا آگاهی زنان از حقوق خود ارتقا یابد.