«دخترم میگریست و فریاد میکشید، خالهها و کاکاها را لت نکنید»
افکار ضدزن و ضدانسانی طالبان هیچگاهی تغییرپذیر نیست. آنها بە زور زنان و کودکان را بە تماشای شلاق مینشانند و بدینگونە میخواهند در بین مردم ترس ایجاد کنند.
بهاران لهیب
کابل- هم و غم حکومتداری طالبان را بیرون شدن زنان از منزل و تطبیق احکام شرعی علیه مردم را میسازد. برای طالبان مهم نیست اگر به صدها خانواده عزیزان شان را در نبود امنیت جانی و مالی، فقر و سرما از دست میدهند، فقط هدف طالبان این است که به هر شکل ممکن بین مردم ترس ایجاد نمایند تا حاکمیت خود را ادامه دهند. ولی همیشه فراموش میکنند که مردم هر روز بیشتر از پیش نسبت به آنان متنفر شده و در تلاشاند که چهرههای بهاصطلاح طالبان تغییر یافته را افشا بسازند و تنفر خود را بیان دارند.
ما با یک تن از شاهدان که در کابل مجبور ساخته شده است تا به تماشا شلاق زدن گروهی از زنان و مردان بنشینند مصاحبهای را انجام دادەایم. البته شایان یادآوری است که هیچگاهی این رویداد شلاق زدن مردم در ملاعام در کابل رسانهای نشد و پنهان مانده است.
ز.ب. زن ۳۵ سالهای است و میگوید: «به تاریخ ۶ جدی برای رسمی ساختن اوراق طلاقم به محکمه رفته بودم، ساعتهای ۹ صبح بود. هر فردی که وارد محوطه محکمه میشد دوباره اجازه بیرون شدن برای شان داده نمیشد. من با یگانه دخترم که ۶ سال سن دارد آنجا حضور داشتیم. تعداد زیاد از مراجعین که آمده بودند مشکلاتشان را حل نساخته همه را از اتاقهای دفاتر به زور بیرون کشیده شدند. در حیرت بودیم که چه بلای بر سر ما میآید.»
ز.ب با وحشت و تنفر که در چشمانش هویداست ادامه داد: «بعد از ساعتها انتظار در سرمای سوزان و حضور طالبان نظامی با تهدید وحشت در اطراف ما، متوجه شدم که ۶ زن و ۴ مرد را به جرم فرار از منزل، مسایل اخلاقی و دزدی برای اجرای احکام شرعی به شلاق بستند.»
او در ادامە میگوید: «دخترم و کودکان دیگر که در صحنه حضور داشتند با صدای بلند میگریستند و فریاد میکشیدند که خالهها و کاکاها را لت نکنید. برای من بارها از خانوادهام زنگ آمد ولی جواب داده نتوانستم چون با کوچکترین حرکت طالبان با تفنگ شان همه را تهدید میکردند. همه ما تا ساعت ۳ بعد از ظهر در محکمه حضور داشتیم تا مراسم طالبان برای شلاق زدن ختم شد و بعد به ما اجازه بیرون شدن را دادند.»
این در حالی است که ذبیحالله مجاهد یکی از سخنگویان طالبان در توییت خود در ۱۴ نوامبر ۲۰۲۲ به قول از رهبرشان ملا هیبتالله اخندزاده نوشت: «به تمام قضات دستور داده شده است که از این به بعد با زندانیان تمام شرائط شرعی حد و قصاص اجرا شود.»
بعد از دستور رهبرشان تا حال در ولایات چون لوگر، پروان، بدخشان، تخار، بامیان، لغمان، غور، جوزجان و کابل به دهها زن مرد در محضر عام در استادیومهای ورزشی شلاق زده شدهاند و در ۷ دسامبر اولین حکم قصاص را در ملاعام با حضور رهبران شان در فراه اجرا کردند.