زنان در باشور کوردستان سال ٢٠٢٣ را با مبارزه گذراندند؛ زندگی آزاد ممکن است
زنان RJAK در باشور کوردستان طی سال ٢٠٢٣ میلادی، با برپایی تظاهرات و رویدادهای متعدد، پیامی مبنی بر امکان دستیابی به زندگی آزاد را مخابره کردند.
توار پینجوینی
سلیمانی- دستور کار این زنان در سال ٢٠٢٣ در باشور کوردستان عمدتاً معطوف به مقابله با سیاستهای جنگافروزانه دولت ترکیه که اهداف غیرنظامی را نیز هدف قرار میدهد، مبارزه با فساد اجتماعی ناشی از حمایت دولت از این سیاستها، کاهش خشونت علیه زنان و رفع بحران اقتصادی فزاینده بوده است. همچنین پایان دادن به انزوای سخت عبدالله اوجالان، رهبر خلق کورد، از دیگر اولویتهای محوری این زنان به شمار میرفت. آنها در طول سال، به منظور آزادی عبدالله اوجالان، تظاهرات و رویدادهای متعددی را سازماندهی کردند. در این رویدادها، فلسفه "زن زندگی آزادی" عبدالله اوجالان مورد بحث و بررسی قرار گرفت. زنانی که در مرکز انقلاب زنان روژاوا و خیزش انقلابی "زن زندگی آزادی" در روژهلات حضور داشتند، مبارزه خود را به منظور ممکن ساختن زندگی آزاد ادامه دادند.
رژاک سال ٢٠٢٣ را با مبارزه سپری کرد
سازمان زنان آزاد کوردستان(RJAK) در طول سال ٢٠٢٣ میلادی به فعالیتهای گستردهای در عرصههای مختلف برای پیگیری مطالبات زنان کورد و حل مشکلات اجتماعی مبادرت ورزید. این جنبش با انتقال فلسفه «زن زندگی آزادی» به جامعه باشور کوردستان، نقش محوری در شکلگیری جامعهای اخلاقی-سیاسی ایفا کرد. RJAK با برپایی مراسمی به مناسبت سالگرد شهادت پیشگامان زن همچون ویان سوران، لیلا کاظم، شیرین الامحولی و گوربت آیدین، به آنها ادای احترام نمود. همچنین روز جهانی زن (٨ مارس) با شعار «با زن زندگی آزادی به سوی انقلاب زنان گام برمیداریم» و برپایی رویدادهای گوناگون به رهبری RJAK جشن گرفته شد. در روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان (٢۵ نوامبر) نیز، RJAK با برگزاری راهپیماییای که زنان با پوشش ملی در آن حضور داشتند، ضمن شعار «مبارزهمان علیه نسلکشی زنان را با فلسفه زن زندگی آزادی ادامه خواهیم داد»، پیامهای همبستگی منتقل نمود. همچنین زنان در طول سال با سازماندهی علیه عادت قماربازی که به عنوان بخشی از سیاست جنگی ویژە علیه فساد اجتماعی در جامعه رواج یافته است، اقدام به فعالیتهای آگاهیرسانی کردهاند.
مبارزه علیه انزوای بلند مدت
سازمان زنان آزاد کوردستان(RJAK) در واکنش به حملات دولت ترکیه و استفاده از سلاحهای شیمیایی، اعلامیهها و اقدامات متعددی را صادر کرده و خواستار مداخله نهادهای بینالمللی شده است. RJAK همچنین با ابراز همبستگی با مردم اردوگاه پناهندگان مخمور که توسط دولت عراق محاصره شدهاند، در کنار آنها و علیه سیاستهای اشغالگرانه ایستاد. این سازمان با برگزاری تظاهرات و صدور اعلامیههایی به منظور جلب توجه به انزوای طولانی عبدالله اوجالان، در جنبش «آزادی برای عبدالله اوجالان، راه حل برای مسئله کوردها» مشارکت فعال داشته است. فعالیتهای RJAK در این زمینه شامل نوشتن نامههای اعتراضی، هشتگ سازی و راهاندازی کمپینهای آنلاین بوده است.
زنان فعالانه در کمپین «١۶ روز فعالیت» شرکت کردند
سازمان زنان آزاد کوردستان(RJAK) به همراه سازمانهای جامعه مدنی و سازمانهای زنان به طور فعال در کمپین ١۶ روزه «فعالیت علیه خشونت بر پایه جنسیت» که از ٢۵ نوامبر روز بینالمللی مبارزه با خشونت علیه زنان تا ١٠ دسامبر روز بینالمللی حقوق بشر برگزار میشود، مشارکت نمود. در این کمپین با برگزاری سمینارهای متعدد به منظور افزایش آگاهی عمومی درخصوص معضل خشونت علیه زنان و همچنین انجام فعالیتهایی همچون کاشت درخت و اجرای برنامههای آگاهیرسانی، اقدام شد. زنانی که از شهرهای مختلف در این رویدادها حضور یافته بودند، بر این موضوع تأکید داشتند که خشونت علیه زنان، نقض آشکار حقوق بشر محسوب میشود.
پروژە ناگهان آکارسل به مرحله اجرا درآمد: هیچ رویایی ناتمام نخواهد ماند
در تاریخ ٢ ژوئن، «کتابخانه، بایگانی و مرکز تحقیقات زنان کورد» که به عنوان یک پروژه از سوی ناگهان آکارسل، عضو مرکز تحقیقات ژنولوژی و ویراستار مجله ژنولوژی که در ۴ اکتبر ٢٠٢٢ در شهر سلیمانی به قتل رسیده بود، آغاز شده بود، افتتاح گردید. این برنامه ٢ روزه تحت شعارهای «نگارش تاریخ زنان از زبان خودشان» و «هنگامی که آرزوهایمان را مینویسیم، ثبت و به اشتراک میگذاریم، آنها را محقق ساخته و حافظهمان را به نسلهای آینده منتقل میکنیم»، به یاد ناگهان آکارسل برگزار گردید. در این برنامه حدود ٣٠٠ زن از مناطق باشور، باکور، روژاوا، روژهلات، شنگال و همچنین آلمان و اسپانیا حضور داشتند.
زنان برای آزادی فیزیکی عبدالله اوجالان مبارزه کردند
طی سال ٢٠٢٣، زنان باشور کوردستان به منظور لغو انزوای طولانی عبدالله اوجالان، رهبر خلق کورد، و آزادی فیزیکی وی، مبارزات گستردهای را سازماندهی و پیگیری کردند. این زنان که پارادایم ملت دموکراتیک عبدالله اوجالان را راه حل بحرانهای منطقهای میدانستند، به صورت فعال در جنبش «آزادی عبدالله اوجالان، راه حل مسئله کوردها» که از ١٠ اکتبر در ٧۴ مرکز آغاز شده است، مشارکت نمودند. کمیته آزادی اوجالان کوردستان نیز در ۴ آوریل با شعار «فرا رسیدن زمان پایان توطئه بینالمللی» به منظور محکومیت حملات اشغالگرانه دولت ترکیه و جلب توجه به انزوای طولانی اوجالان، کمپینی را راه اندازی کرد. در چارچوب این کمپین، اعتصاب غذاهایی نیز برپا شد. همچنین در سالگرد توطئه بینالمللی در ١۵ فوریه، راهپیمایی بزرگی با حضور انبوه مردم در شهر سلیمانی برگزار گردید.
برگزاری نوروز پرشور در قندیل
نوروز با حضور هزاران نفر در میدان نوروز قندیل، با شور و هیجان فراوان برگزار گردید. در این مراسم که پیام گسترش مبارزه و حفاظت از سرزمین منتقل شد، با اشاره به صدمین سالگرد قرارداد لوزان، تأکید گردید که پیمانهای نسلکشی نقض خواهد شد. زنانی که با پوشش ملی در جشن نوروز حضور یافته بودند، با سردادن شعار «زن زندگی آزادی»، بر اتحاد خود در اطراف فلسفه عبدالله اوجالان تأکید نمودند.
پاسخ بە روش هنری به مشکلات اجتماعی
زنان باشور کوردستان طی سال ٢٠٢٣ میلادی، فعالیتها و برنامههای متعدد فرهنگی و هنری را با هدف پاسخگویی به مشکلات اجتماعی برگزار کردند. در این راستا، نمایشگاههای متعددی از آثار نقاشی، مجسمهسازی و عکاسی برپا شد. همچنین جشنوارهها و نمایشهای تئاتری روی صحنه رفتند. در برخی از این آثار هنری، مسائل و مشکلات زنان مورد توجه قرار گرفته و به مبارزات آنها پرداخته شده بود. همچنین محیط زیست تحت اشغال نیز بخشی از محتوای این آثار بود. به عنوان نمونه معلمان شهر رانیه نمایشگاهی با عنوان «احساس عواطف، رنگها و جوانی» برپا کردند که در آن به آثار هنرمندان زن روژهلات نیز پرداخته شده بود.
همچنین نمایشگاه مشترکی از ٣٠٩ هنرمند از روژهلات و تهران با عنوان «پناهگاه رنگها» و نمایشگاهی از هنرمندان باشور و روژهلات با عنوان «زنان و زندگی روژاوا» در شهرهای هلبجە و سلیمانی برپا گردید.
حمایت از سیاستهای اشغالگرانه باعث تشدید بحران اقتصادی شد
حمایت حکومت باشور کوردستان از سیاستهای اشغالگرانه و جنگافروزانه ترکیه، تبعات منفی بسیاری برای مردم منطقه به همراه داشته است. در پی این سیاستها، خشونت علیه زنان و مرگهای مشکوک در منطقه افزایش یافته و بحران اقتصادی نیز عمیقتر شدە است. این بحران بیش از همه بخش آموزش را تحت تأثیر قرار داده است. در حالیکه بورسیه تحصیلی دانشجویان قطع و به معلمان برای ماهها حقوق پرداخت نشده، نرخ بیکاری نیز در باشور کوردستان افزایش یافته است. معلمان در طول سال در شهرهایی مانند سلیمانی، هلبجه، کویه، گرمیان و راپرین با برگزاری تظاهرات اعتراضی و تعطیل کردن مدارس، اعتصاب کردند که این اعتراضات همچنان ادامە دارد.
برخی از اقدامات مهم انجام شده عبارتند از:
* کمیته مشترک چپ کوردستان و ائتلاف زنان کوردستان، در مرکز تصمیمگیری و صلحسازی کوردستان در مورد مسائل زنان جلسهای برگزار کرد.
* اتحادیه زنان کوردستان (KWU) به مناسبت روز جهانی زن با شعار «قدرت زن از اتحاد ناشی میشود» برنامه هنری برگزار کرد.
* سازمان روابط زنان کورد (REPAK) با هیئتی متشکل از نمایندگان زن از کشورهای مختلف از جمله بولیوی، کره، ایران، اریتره و روژهلات کوردستان دیدار کرد.
* هیئتی متشکل از زنان به رهبری جنبش زنان آزاد کوردستان (TJA)، با احزاب سیاسی و سازمانهای زنان در باشور کوردستان دیدارهایی داشتند.
* در سالگرد شهادت ژینا امینی در ١۶ سپتامبر، رویدادها و سمینارهای مختلفی برگزار شد. مرکز فرهنگی ژین نیز با برنامههای مختلف به یاد ژینا ادای احترام کرد.
* در زلزله ۶ فوریه در ترکیه و باکور کوردستان، میلیونها نفر آسیب دیدند. سازمان زنان آزاد کوردستان و RJAK برای همبستگی با زلزلهزدگان، کمپین کمکرسانی از جمله ارسال تجهیزات پزشکی به راه انداختند.
* در سالگرد کشتار شنگال، زنان از ادیان و اقوام مختلف در سلیمانیه کنفرانسی برگزار کردند.
* گروهی از زنان باشور کوردستان در کنفرانس «تجربه جنبش زنان با ژن ژیان آزادی» در ١٨-١٩ آگوست در بیروت به رهبری سازمان زنان ژین و انجمن فرهنگی-اجتماعی نوروز شرکت کردند.
* زنانی که در شهر کویه باشور کوردستان گرد هم آمده بودند، به زنانی که برای حقوق و آزادیها مبارزه میکنند «جایزه خواهر ملک» اهدا کردند.
* در هولیر کنفرانسی با عنوان «صدمین سالگرد لوزان، نقش زن در حفظ سرزمین و هویت» برگزار شد.
* دانشکده علوم انسانی دانشگاه سلیمانی به همراهی دانشگاه جهانی، کنفرانس بینالمللی «زنان، آینه جامعه و تاریخ» را برگزار کرد.