یک سال مقاومت و مبارزه در اردوگاه مخمور گذشت
سال ٢٠٢٣ سال مقاومت دیگری برای اردوگاه پناهندگان شهید رستم جودی مخمور بود و با فریاد «ژن ژیان ئازادی» بار دیگر به نمادی از قدرت و مقاومت زنان کورد تبدیل شد.
برژین کارا
مخمور- همانند تمامی سالهای گذشته، امسال نیز در اردوگاه آوارگان رستم جودی مخمور، مبارزه و مقاومت اثر خود را در تاریخ ٣٠ سالهی این اردوگاه بر جای گذاشت. ساکنان این اردوگاه، در تاریخ مقاومت خود و از روزی که به این مکان مهاجرت کردهاند تا به امروز، هر سال، هر روز و هر لحظه با انجام فعالیتهای خود، با رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان تجدید پیمان میکنند. مبارزهی آنها سن و سال نمیشناخت، از کودکانی که تازه پا گرفتهاند تا سالمندان ٨٠ تا ٩٠ ساله، از پیمان خود مبنی بر شکستن دروازههای زندان امرالی کوتاه نیامدند و در برابر حملات ارتش ترکیه، خیانت و جاهطلبی حزب دموکرات کوردستان عراق، ایستادگی کرده و سر خم نکردند.
در این مقاومت، زنان با نقش رهبری نه تنها در برابر حملات، بلکه قدرت قاطع خود را در برابر ذهنیت مرتجعی که زنان را به بردگی میکشد، نشان دادند. زندگی را با امید بنیان نهادند. با وجود سختیها و مشکلاتی که هر سال با آن زندگی میکنند، سال خود را با هنر و فرهنگ و صدا و رنگ و فعالیت و کار آراستند. آنها در طول زندگی خود برای آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان با فریاد «ژن ژیان ئازادی» که بە هویت زندگی زندگی آنها مبدل گشتە، روی پای خود ایستادند.
زنان علیه انزوای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در میدان بودند
امسال به عنوان بخشی از اقدام برای شکستن انزوا و آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در اردوگاه آوارگان مخمور، در ١١ دسامبر ٢٠٢٢ با شعار «دیروز تمام شد، فردا دیر است، اکنون انزوا را خواهیم شکست» کمپین آزادی راهاندازی شد. اعتصاب غذای آزادی در ١٠ فوریه ٢٠٢٣ به اعتصاب غذای دورهای تبدیل شد و اعتصاب غذا در ٨ مارس پایان یافت. در ٢٠ ژوئیه، با هدف رسیدن به آزادی جسمانی رهبر خلق وکرد، عبدالله اوجالان، کمپین دورهای آغاز شد و این فعالیت با قاطعیت ادامه دارد. ساکنان این اردوگاه راهپیمایی گستردهای برای محکوم کردن توطئه بینالمللی که در ١۵ فوریه ١٩٩٩علیه رهبر خلق کورد، رهبر عبدالله اوجالان صورت گرفت، انجام دادند و با خشم فراوان این توطئه و توطئه گران را محکوم کردند.
مجلس ایشتار روز ۴ آوریل، ٧۵مین سالگرد تولد رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان را با برگزاری مراسمی باشکوه جشن گرفت.
همچنین هر ساله در ماه آوریل، جشنوارهای به همت حوزهی آموزش و پرورش در ۴ آوریل برگزار میشود و امسال نیز پنجمین جشنواره ۴ آوریل برگزار شد. در بخشی از این جشنواره، یک نمایشگاه هنری افتتاح یافت که در آن دانشآموزان مهارتهای خود را به نمایش گذاشتند، مسابقات ورزشی در مدارس برگزار شد، درختکاری و مراسم شادی و سرور نیز برپا شد. در چهارم آوریل سالروز تولد رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان که مردم اردوگاه آن را روز رستاخیز خود میدانند، با یک مهمانی دستهجمعی و با شور و شوق فراوان جشن میگیرند.
با هماهنگی مجلس ایشتار یک کارگاه با شعار «با فلسفهی رهبر آپو و زن آزاد، جامعهی آزاد از نو بنیان نهاده میشود» برگزار شد. موضوعات ارائه شده در این کارگاه؛ اهمیت رهبری برای زنان و دستاوردهای زنان، چه نوع ارتباطی بین زنان و رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان وجود دارد؟ جنبههای فلسفی و زندگی در چارچوب شعار «ژن ژیان ئازادی» چیست؟ و ....
جنبش زنان جوان و جنبش جوانان مخمور ابتکاری را با شعار «شما هم برای رهبر خلق کورد نامهای بنویس» راهاندازی کردند و مقدمات نامهنگاری به رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان آغاز شد.
٩ اکتبر سالروز توطئهی بینالمللی علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، با صدور بیانیه و راهپیمایی گسترده محکوم شد. ساکنان اردوگاه مخمور در کمپین «آزادی برای عبدالله اوجالان، راهحل سیاسی مسئله کورد» شرکت کردند. در این کمپین، راهپیماییهایی برگزار و بیانیههایی نیز صادر شد.
پس از زلزلهی ۴ دسامبر در گملیک، ساکنان این اردوگاه بیشتر نگران و عصبانی شدند و راهپیمایی گستردهای برای برجسته کردن وضعیت رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان برگزار شد.
به طور کلی در طول سال هر از چند گاهی اطلاعیهها و راهپیماییها به رهبری زنان و جوانان با همان اهدافی که بیان کردیم برگزار میشد.
کار و فعالیت زنان و ساکنان اردوگاه
مجلس ایشتار با شعار «با فریاد ژن ژیان ئازادی، تار و پود زندگی را میبافیم» هشتم مارس، روز جهانی را زن با شور و اشتیاق فراوان و با افتتاح نمایشگاە مورد استقبال قرار داد و راهپیمایی برگزار شد. زنان جوان اعلامیه توزیع کردند، اطلاعیهها و سمینارهایی ارائه شد.
به مناسبت جشن نوروز، راهپیمایی مشعل آتش برپا شد، در اردوگاه و کوه قرهچوخ آتش روشن شد. ٢١ مارس نیز با هیاهوی زیادی گرامی داشته شد.
در طول سال در محکومیت حملات به روژآوای کوردستان، شنگال، مخمور، مناطق حفاظت شدهی میدیا، خیانت حزب دموکرات کوردستان عراق PDK و علیه اقدامات کثیف دولت ترکیه علیه جنازهی شهدای راه آزادی و آرامگاه شهدا بیانیههایی صادر شد.
فعالیتهای یادبود
ساکنان اردوگاە در طول سال یاد و خاطر جانباختگان خود را با فعالیتهای مختلف گرامی داشتند و بر وفاداری خود بە اهداف شهدا تاکید کردند. مراسمهای مختلفی برای گرامیداشت زنان مبارز از جملە شِوِ دمیز، فاطمە ایور، پاکیزە نایر، سکینە جانسز، فیدان دوغان، لیلا شایلمز، زینب اردم، ویان سوران، زیلان، روکن، سارا، بریتان، اوین گویی، جانباختگان حوزە آموزش، مادر اویش و ... برگزار شد.
بە مناسبت نخستین سالگرد شهادت ناگهان آکارسل، زنان اردوگاە مخمور با شعار «زنان جهان خود قاتلان ناگهان را محاکمە خواهند کرد»، بیانیەای صادر کردند. یاد دنیز فرات جانباختە راە آزادی نیز با برگزاری نمایشگاە عکاسی از سوی دوستاناش گرامی داشتە شد.
در فعالیتی مشترک آکادمی ژنئولوژی، آکادمی شهید ژیان و بهداشت، دورەهای آموزشی برای زنان برگزار کردند. بنیاد زن دورەهای آموزشی یادگیری خیاطی برای زنان برگزار کرد و زنان بسیاری در این دورەها مشارکت یافتند.
اول می، روز جهانی کارگران با صدور بیانیە گرامی داشتە شد. همچنین ٣١مین سالگرد جانباختن هوزان مزگین، توسط گروە کوان زیرین و ساکنان اردوگاە گرامی داشتە شد و بە همین مناسبت کوان زیرین اسم خود را بە ستار زیرین تغییر داد.
جنبش زنان جوان سمپوزیومی را با شعار «آزادی در برابر جنگ ویژە پیروز میشود» برگزار کرد. ستار زیرین در تعطیلات تابستانی یک دورە آموزش ساز برای کودکان و نوجوانان برگزار کرد. آموزش بە مدت ٣ ماە ادامە یافت و بیش از ١٢٠ تن در آن مشارکت یافتند. ششمین کنفرانس بهداشت با شعار «علیە سیستم کاپیتالیسم، بهداشت جایگزین خواهیم ساخت»، برگزار شد.
١٩ جولای سالگرد انقلاب روژاوا در اردوگاه مخمور با شور و شوق فراوان و با حضور گستردە مردم برگزار شد. در تاریخ ٢۴ جولای، با پایان رسیدن یکصدمین سالگرد انعقاد قرارداد لوزان، ساکنان اردوگاه مخمور علیه این قرارداد بیانیهای صادر کردند .
زنان مخمور از کمپین KJK حمایت کردند
هماهنگی KJK با شعار «علیە حملات مردان سلطه گر ما در کنار زنان شنگال و افغانستان هستیم»، از ٣ تا ١۵ آگوست کمپینی را برای حمایت از زنان شنگال و افغانستانی راهاندازی کرد و مجمع ایشتار در ٢ آگوست آغاز فعالیت خود را در چارچوب این کمپین اعلام کرد. برگزاری سمینار، صدور بیانیە، راهپیمایی از جملە فعالیتهای این کمپین بود. همچنین از طرف زنان اردوگاە مخمور نامەهایی برای زنان افغانستان و شنگال نوشتە شد.
ششمین کنفرانس معلمان زن مخمور با حضور ١٢٠ نمایندە و با شعار هدف ما زنان آزادی جسمی رهبر آپو است، برگزار شد.
١۶ سپتامبر با پیشگامی مجلس زنان ایشتار، بیانیەای بە مناسبت سالگرد آغاز انقلاب ژن ژیان ئازادی در روژهلات کوردستان و ایران، منتشر شد. ١١همین کنفرانس نهاد خانوادەی شهدا برگزار شد.
همچنین شورای ایشتار با شعار «با فریاد ژن ژیان آزادی، تاروپود زندگی را میبافیم»، فعالیتهای ١۶ روزەی ٢۵ نوامبر را آغاز کرد. برگزاری پنل، سمینار، وکنفرانس و همچنین راهپیمایی از جملە فعالیتهای ١۶ روز نارنجی منع خشونت علیە زنان بود.
١٩ اکتبر با شعار با زن آزاد بە سوی زندگی آزاد گام برمیداریم، شورای زنان ایشتار سیزدهمین کنفرانس خود را با حضور گستردەی زنان برگزار کرد.
سیاست و وضعیت اردوگاە
در تاریخ ٢٠ می، حکومت عراق در نظر داشت اطراف اردوگاە مخمور را با سیم و فنس محاصرە کند و اما ساکنان اردوگاە در مقاومت ١۶ روزەی خود، آنها را وادار بە عقب نشینی کردند. در این مقاومت ١۶ روزە، چادرهای اعتراضی برپا و بیانیەهای مختلفی صادر و در سطح عراق نیز با مقامات دیدار و گفتوگو صورت گرفت.
٧ اکتبر، مسجد اردوگاە مخمور توسط پهپادهای دولت ترکیە مورد هدف قرار گرفت و در نتیجە این حملە دو کودک و یک مادر زخمی شدند و همچنین در ١٣ اکتبر دولت اشغالگر ترکیە خانەای را مورد هدف قرار داد و در نتیجە آن مادر ۵٠ سالەای زخمی شد. ساکنان اردوگاە در واکنش بە این حملات راهپیمایی گستردەای انجام دادە و با انتشار بیانیەهای مختلف، اقدامات دولت ترکیە را محکوم کردند. در تاریخ ١٧ اکتبر نیز در شهر کویە، خودرو شخصی یکی از شهروندان ساکن اردوگاە مورد هدف قرار گرفت و در نتیجە جوانی با هویت دلوان ایشلک جانباخت.
در همان روز پنج کارگر ساکن اردوگاە از سوی نیروهای امنیتی حزب دموکرات کوردستان عراق بازداشت شدند. در ١٩ اکتبر فرماندە مرکز نیروهای مدافع خلق طی بیانیەای اعلام کرد نیروهای خود را از مخمور خارج کردەاند. پس از انتشار این بیانیە گردان ١۴هم ارتش عراق در مکانهایی کە نیروهای HPG عقب نشینی کردە بودند، مستقر شدند. پس از استقرار نیروهای عراقی در اطراف اردوگاە، در تاریخ ٢٢ اکتبر، در بین نیروهای ارتش عراق و نیروهای PDK، درگیری ایجاد شد و در نتیجە تلفاتی جانی در پی داشت.
در طول سال علیە خیانت و تحریم حزب دموکرات کوردستان عراق و اقدامات دولت عراق، بیانیەهایی صادر و راهپیماییهای مختلفی برگزار شد.