کشتار و حملات دولت ترکیه آپارتاید علیه خلق کورد است
آپارتاید یک نظام سیاسی به معنای جداسازی و تبعیض نژادی اسن که جرم تلقی می‌شود و از سوی بسیاری از دولت‌ها به ویژه دولت ترکیه علیه خلق کورد اعمال می‌شود، اما کشورها در برابر آن سکوت کرده‌اند و آن را آپارتاید نمی‌دانند.
لاوه کورده
سلیمانی- از آنجایی که نژاد اساساً یک ساختار اجتماعی است، دادگاه‌های بین‌المللی به طور مداوم به گروه‌های نژادی از این نظر اشاره کرده‌اند که اگر به گروهی به عنوان یک گروه نژادی متفاوت و جداگانه نگریسته شود و با آن رفتار شود، به عنوان یک گروه نژادی به معنای جرم آپارتاید تعریف می‌شود.آپارتاید برای اولین بار به طور رسمی به عنوان یک سیستم قانونگذاری در سال ۱۹۸۴ توسط حزب ملی در آفریقای جنوبی تأسیس شد. اگرچه در سال ۱۹۹۴ در آفریقای جنوبی لغو شد، اما هنوز در بسیاری از کشورها ادامه دارد، به عنوان مثال، آپارتاید اسرائیل در فلسطین، آپارتاید دولتی ترکیه و ایران بر خلق کورد.
آپارتاید چیست؟
اصطلاح «آپارتاید» اساساً به یک سیستم سیاسی اشاره دارد که به طور رسمی در سال ۱۹۴۸ در آفریقای جنوبی تأسیس شد، که به دلیل قوانین، سیاست‌ها و اقداماتی که به طور آشکار تبعیض نژادی، سلطه و ستم یک گروه نژادی، را بر دیگران تحمیل می‌کند، شناخته می‌شود. حزب ناسیونالیست نژادی قوانین و سیاست‌هایی را ایجاد کرد که تسلط و سرکوب نژادی توسط آفریقایی‌ها« افراد اروپایی تبار» و سفیدپوستان را بر سایر گروه‌های نژادی به ویژه سیاه‌پوستان تضمین کند. تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی مدت‌ها قبل از اجرای رسمی آپارتاید در قانون و افشای آن در جامعه، وجود داشت، مانند قانون سرزمین بومیان که در سال ۱۹۱۳ سیاه پوستان آفریقای جنوبی را از حق خرید زمین محروم می‌کرد.
هنگامی که دولت آپارتاید به قدرت رسید، تعدادی از قوانین را برای اکثریت غیر سفیدپوستان تصویب کرد که حق حرکت، آزادی بیان و تجمع و همچنین دسترسی آن‌ها به منابع و ثروت را محدود می‌کرد. همچنین آپارتاید شامل بازداشت بدون محاکمه، محاکمه‌ی سیاسی و اعدام، سرکوب تجمعات و اقدامات و نشریات سیاسی و همچنین کشتار سیستماتیک مخالفان بود.
جرم آپارتاید زمانی رخ می‌دهد که اعمال غیرانسانی در یک رژیم نهادینه شده و ستم و سلطه‌ی سیستماتیک توسط یک گروه نژادی بر هر گروه یا گروه نژادی دیگر و به منظور حفظ آن رژیم انجام شود.
کنوانسیون بین‌المللی رفع تمامی اشکال تبعیض نژادی (ICERD) که اکنون توسط ۱۸۲ کشور تصویب شده است، اولین سند حقوق بین‌الملل بود که در آن کشورها تبعیض نژادی را محکوم کردند و خود را متعهد به جلوگیری، ممنوعیت و حذف تمامی اعمال از این دست کردند.
کنوانسیون بین‌المللی ۱۹۷۳ در مورد سرکوب و مجازات جنایت آپارتاید، به منظور تکمیل تعهدات مندرج در کنوانسیون بین‌المللی رفع تمامی اشکال تبعیض نژادی (ICERD)، قانون تبعیض را به عنوان جنایت علیه بشریت تعریف می‌کند و کشورهای عضو را مؤظف می‌کند که از افرادی که مظنون به مسئولیت ارتکاب جنایت هستند، تحقیق کنند.
ممنوعیت آپارتاید به عنوان یک هنجار دائمی حقوق بین‌الملل در نظر گرفته می‌شود، به این معنی که هیچ دولتی نمی‌تواند تحت هیچ شرایطی از تعهد خود در مورد احترام به قانون چشم‌پوشی کند.
آپارتاید اسرائیل علیه فلسطین
اسرائیل از زمان تأسیس خود در سال ۱۹۴۸، سیاست آشکاری برای ایجاد و حفظ هژمونی جمعیتی یهودیان و همچنین افزایش کنترل خود به نفع یهودیان اسرائیل، همچنین کاهش تعداد فلسطینیان و محدود کردن حقوق آن‌ها و جلوگیری از توانایی آن‌ها برای مقاومت در برابر این مالکیت، اتخاذ کرده است. اسرائیل این سیاست را از سال ۱۹۶۷ به کرانه‌ی باختری و نوار غزه که از آن زمان تاکنون اشغال کرده است، گسترش داد.
تا سال ۲۰۲۱، تمام مناطق تحت کنترل اسرائیل همچنان به سود اسرائیلی‌ها به ضرر فلسطینی‌ها فعالیت می‌کنند.
این تنش‌ها از زمان حمله‌ی حماس به اسرائیل در ۷ اکتبر افزایش یافته است و روز به روز حملات هوایی، زمینی و دریایی اسرائیل به نوار غزه ادامه داشته است. و براساس آمار رسمی، بیش از 11 هزار نفر جان خود را از دست داده‌اند که اکثر آن‌ها کودکان و زنان بودند. همچنین به غیر از تلفات، تمامی خدمات مختل شده و بخش بهداشت در حال سقوط است.
آپارتاید دولت ترکیه علیه خلق کورد دیده نمی‌شود
آپارتایدی که چندین سال است دولت ترکیه از باکور کوردستان تا باشور کوردستان و روژآوای کوردستان انجام می‌دهد جنایت بزرگ جنگی و تبعیض نژادی است. دولت ترکیه، دولتی است که فقط هویت ملت خود را به رسمیت می‌شناسد و هویت و وجود خلق کورد را در ترکیه انکار می‌کند و این آپارتاید را از طریق اشغال اراضی، تخریب محیط زیسا، تغییرات جمعیتی، سرکوب، قطع آب و خشکاندن خاک کوردستان انجام می‌دهد.
اشغالگری ترکیه که سابقه‌ای طولانی دارد، با استفاده از سلاح ممنوعه‌ی فسفر و سلاح شیمایی به خلق کورد حمله کرده و با تمام ملت کورد در کشور خود مخالفت می‌کند و کسانی را که صدای آزادی‌خواهی خلق کورد را بلند کنند زندانی می‌کند و بدون محاکمه آن‌ها را بازداشت و مجازات می‌کند.
تحت عنوان داعش، اشغالگری خود را به روژآوای کوردستان و باشور کوردستان گسترش داد. مزدوران داعش در این مناطق مرتکب انواع جنایات کثیف و فجیع شدند. هدف دولت اشغالگر ترکیه اشغال این دو بخش کوردستان و جدا کردن آن‌ها از دو بخش دیگر، ملت کورد و دیگر ملت‌ها بود. همچنین داعش در مناطق اشغال شده به صورت آشکار مرتکب آپارتاید نژادی شد و پس از شکست داعش، دولت ترکیه از طریق هواپیماهای بدون سرنشین به آپارتاید خود ادامه می‌دهد و در مقابل دیدگان جهانیان نسل‌کشی را که داعش نتوانست به سرانجام برساند، ادامه می‌دهد.
آنچه نگران کننده است سکوت مداوم در برابر این آپارتاید است، اگرچه آپارتاید یک جنایت است، اما هیچ کشوری حاضر نیست دولت ترکیه را مقصر بداند.
از سوی دیگر سرکوب، حبس بدون محاکمه، اعدام، تبعیض نژادی، انکار چند ملیتی و اتنیکی توسط رژیم ایران وجود دارد که در جریان خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» از سوی رژیم جمهوری اسلامی علیه تمامی خلق‌های ساکن ایران صورت گرفت و تمامی کشورها و سازمان‌هایی که آپارتاید را جرم می‌دانند، این جنایات را نمی‌بیند.
بنابراین تبعیض نژادی و سرکوب سیستماتیک تحت آپارتاید هر روز بر مردم تأثیر می‌گذارد. آنچه ملت‌ها و مردم باید در برابر آپارتاید انجام دهند اتحاد، اعتراض و تظاهرات و استقرار یک نظام دموکراتیک است که از طریق آن ملت‌ها حقوق، هویت و موجودیت خود را به دست آورند.