هیما راد

  

آنچه در روزهای گذشته بر روژهلات گذشته است مصداق بارز ژینوساید خلق کورد بوده، صدمات و هزینه‌های جانی که شهرهای جوانرود، مهاباد، پیرانشهر، بوکان و سنندج و..... در این چند روز داده‌اند هیچ توجیهی ندارد جز اینکه حکومت جمهوری اسلامی در صدد نسل‌کشی ملت کورد است. همچنین استفاده از تیرجنگی، دوشکا، گاز شمیایی در جوانرود و پیرانشهر نقض کامل حقوق بشر و جنایت جنگی محسوب می‌شود. تعداد جانباختگان و زخمی‌ها هر لحظه بیشتر می‌شود زیرا علاوه بر اسامی اعلام شده بسیاری از توسط نهادهای امنیتی ربوده شده و نمی‌توان قطع به یقین آمار دقیقی از جانباختگان ارائە کرد.

 

«حتی لیدرها اجازەی پرتاپ سنگ را به مردم ندادند»

با یکی از انقلابیون و شاهدان عینی که خود این چند روز را در جوانرود سپری کرده و خود نیز تحت تعقیب ماموران سرکوبگر می‌باشد گفت‌وگویی داشتیم. وی با هویت «س.ت» دربارەی روز اول کشتارها (یکشنبه ٢٩)در جوانرود می‌گوید: عرفان کاکایی که از اهالی شناخته شده و مورد احترام جوانرود بوده است جلو منزل خود سعی می‌کند با سرکوبگران گفت‌وگو کند و آنها را از کشتن مردم بازدارد که جواب این حرفش را با گلوله می‌دهند و او را شهید می‌کنند و همان شب بهاالدین ویسی را نیز به شهادت می‌رسانند و روز بعد هم جوانرود پنج شهید دیگر به نام‌های مسعود تیموری، جوهر فتاحی، تحسین میری، جمال اعظمی، اسماعیل گلعنبر را به انقلاب تقدیم می‌کند.

وی در مورد روز بعد (دوشنبە ٣٠ آبان) کە مراسم تشییع پیکر جانباختگان با حضور هزاران تن از شهروندان برگزار شدە است، می‌گوید: برای خاکسپاری دو تن از شهیدان به قبرستان حاجی ابراهیم رفتیم و هزاران نفر از مردم در آنجا حاضر بودند، و با شعارهای «شهید نمی‌میرد، شهید زنده است، ژن ژیان آزادی، مرگ بر خامنه‌ای» و....  و خواندن بیانیه‌ای از طرف دوتن از روحیانیون این شهر  مراسم خاکسپاری را انجام دادیم.

وی جزئیات بیشتری را از حوادث بازگو کردە و می‌گوید: جمعیت به سوی شهر سرازیر شدیم تا به خانه شهیدان برویم و سپاه سر راه ما بود و شروع به تیراندازی به مردم کردند اما مردم اهمیت ندادند و راهشان را کج نکردند و حتی لیدرها اجازەی پرتاپ سنگ را به مردم ندادند، و به میدان فلسطین که رسیدیم جلوی ما را گرفتند راهی که ما می‌رفتیم به خانه شهیدان می‌رسید و در وسط شهر و میدان فلسطین با تیراندازی‌های شدید مردم را پراکنده کردند تعداد پانصد تا هزار نفر از مردم ایستادند و مقاومت کردند.

این مقاومت منجر بە آغاز کشتار شد و س.ت نیز پس از چند لحظە مکث می‌گوید: این مقاومت و درگیری‌ها منجر به شهید شدن و زخمی شدن بسیاری از مردم شد. مردم با دست خالی و آنها با استفاده از تیر جنگی، دوشکا و گازهای شیمیایی به جنگی نابرابر پرداختند و تا آنجا که اطلاع دارم بسیاری از زخمی‌ها و پیکر شهیدان را ربودند و ما تنها آمار هفت شهید را داشتیم و آمار مفقودی‌ها و زخمی‌های زیادی که در خانه‌ها به سرمی‌برند و از ترس به بیمارستان‌ها نرفته‌اند و از زنده بودن آنها هم خبری نداریم اطلاعی در دست نیست.

 

برخی از منابع ما آمار جانباختگان را ١٠ تا ١۵ تن  اعلام کردەاند

«س.ت» دربارەی تشییع پیکر جانباختگان در عصر دوشنبە می‌گوید: مردم در این روز دو بار برای خاکسپاری شهیدان رفتند، در خاکسپاری شهید مسعود تیموری برای مدت یک ساعت ونیم مردم با شعار «شهید نمی‌میرد، مسعود قهرمان است شهید کوردستان است و ژن ژیان آزادی» از این خیزش حمایت کردند.

وی در مورد حضور زنان در این مراسم می‌گوید حضور زنان در این خاکسپاری خیلی به چشم می‌آمد و بسیار پررنگ بود. س.ت ادامه می‌دهد: ما اینبار از جلوی سپاه رد نشدیم و از کوچه‌ها پایین آمدیم و مردم حاضر در کوچه و خانه‌های آنجا بسیار حمایت کردند و خود نیز به ما پیوستند ما نیروی‌های سرکوب را دور زدیم و از مسیر دیگری رفتیم و به میدان امام که رسیدیم پراکنده شدیم.

بە گفتەی «س.ت» «آمار دستگیر شدگان به سیصد نفر و آمار شهیدان با هویت مشخص به هفت تن رسید. این در حالی است تعدادشان بیشتر است چون بسیاری از پیکر کشته شدگان را ربودەاند.»

برخی از منابع ما آمار جانباختگان را ١٠ تا ١۵ تن  اعلام کردەاند اما ما نمی‌توانیم مستقلا این آمار را تایید یا رد کنیم.  

همچنین «س.ت» و دیگر منابع ما در شهر جوانرود از نیاز مبرم شهروندان این شهر بە دارو و تجهیزات پزشکی، دکتر و پرستار و خون سخن می‌گویند چرا کە بیشتر مجروحین در منزل پانسمان می‌شوند. هویت چند تن از مجروحین شهر برای ما احراز شدە است اما بە دلایل امنیتی و برای حفظ جان آنها اسامی‌شان محفوظ است.