نرمین احمد

سلیمانی – امروز چهارشنبه ١١ مهرماه، ۴٠ روز از ترور گلستان تارا و هیرو بهاالدین دو خبرنگار شرکت رسانه‌ای چتر پروداکشن که روز جمعه ٢٣ آگوست(٢ شهریورماه) در حین انجام وظایف رسانه‌ای خود در جاده سیدصادق - هلبجه در شهر سلیمانی باشور کوردستان توسط پهپاد رژیم اشغالگر ترکیه جانباختند، می‌گذرد. در این حملە ریبین بکر یکی دیگر از کارمندان شرکت رسانه‌ای چتر پروداکشن مجروح شد.

 

تاریخچه مبارزه روزنامه‌نگاران آزاد

نگاهی به تاریخ بشر نشان می‌دهد که نقش زنان در تاریخ به دلیل ذهنیت مردسالارانه بازنویسی نشده و مبارزات زنان در لابه لای صفحات تاریخ پنهان شده است.

همانطور که گفتە می‌شود «ماه همیشه پشت ابر نمی‌ماند»، تاریخ زنان در عصر ما با مبارزه زنان مقاوم برای اثبات وجودشان پنهان نخواهد ماند و زنان به مبارزه خود برای آشکار ساختن حقیقت تاریخ خود ادامه می‌دهند.

زنان کورد با مبارزات خود صفحه جدیدی از کتاب تاریخ گشودند و با نثار جان خود در راه آزادی نام خود را در تاریخ ماندگار کردند. گلستان تارا و هیرو بهاالدین نیز از جمله زنانی هستند که با تلاش‌شان برای رساندن صدای حقیقت و آزادی به گوش زنان و خلق‌شان نامشان در تاریخ ماندگار خواهد ماند.

گلستان تارا که اکثر دوستانش او را «گولی» می‌نامیدند، در سال ١٩٨٣ در شهر ایلح در منطقه باتمان باکور کوردستان متولد شد. وی زمانی که ظلم و ستم دولت اشغالگر ترکیه را علیه خلق کورد دید، تصمیم گرفت مسئولیت خود را در قبال خلق‌‌اش به عنوان یک زن کورد از طریق رسانه‌های آزاد ادا کند.

سفر مبارزاتی گلستان تارا تنها به باکور کوردستان محدود نشد و با قلم و دوربین خود صدای تمامی خلق کورد به ویژه زنان شد.

گلستان تارا کسی بود که به قول خودش گفت: زنان کورد توانستند تابوهای جامعه را با برداشتن خودکار و میکروفون در دستانشان بشکنند و نشان دهند که زن می‌تواند در هر زمینه‌ای صدای حقیقت و آزادی باشد.

گلستان تارا برای چندین رسانه آزاد از جمله رسانه‌های روژآوای کوردستان و کانال تلویزیونی «JINTV» محتوا تولید می‌کرد.

 

«شخصیت‌های مقاوم روزنامه‌نگاری کوردی ما را به امروز رسانده است»

این ارزیابی گلستان تارا در یکی از برنامه‌های کانال تلویزیونی ژن تی‌وی روژآوای کوردستان است، این جمله ای است که نشان دهنده کار و مبارزه روزنامه‌نگاری و مقاومت طولانی مدتی است که مروزنامه‌نگاری بر آن بنا شده است. گلستان تارا می‌گوید: یقیناً ما به عنوان زنان کورد و به عنوان روزنامه‌نگار می‌توانیم به این موضوع افتخار کنیم که در حال حاضر در روژآوای کوردستان و شرق سوریه در حال مبارزه ژورنالیستی هستیم و ما شهدای زیادی را نه تنها در جبهه‌های جنگ، بلکه در راە تغییر جامعه، تغییر زنان و در بسیاری از میدان‌های دیگر از دست دادەایم.

 

«صدای ما را به گوش جهانیان برسانید»

گلستان که قدرت جامعه را در جوهره‌ی زنان می‌دید، توانست با گفت‌وگو با زنان و به اشتراک گذاشتن تجربیات خود در جریان حملات دولت اشغالگر ترکیه به شهر سریکانی روژآوای کوردستان، قدرت زنان و تأثیر آن‌ها در پیشبرد پیروزی را به نمایش بگذارد. زنان شرکت کننده در برنامه به او گفتند که صدای ما را به گوش جهانیان برسان و گلستان نیز با مبارزه ژورنالیستی خود به وعده خود عمل کرد و توانست صدای زنانی را که نماد مقاومت در جهان بودند به گوش جهانیان برساند.

گلستان می‌گوید: «اگر میل به افشای حقیقت نبود، ما امروز در مسیر روزنامه‌نگاری کوردی قرار نمی‌گرفتیم». این آرزو افق اهداف گلستان را گسترده‌تر کرد و آخرین ایستگاه و دوربین گلستان، رسانه‌های آزاد باشور کوردستان بود و گلستان در سال ٢٠٢٠ توانست با رساندن صدای حقیقت در روزنامه‌نگاری پیشرو کسانی باشد که به دنبال حقیقت بودند.

گلستان که ٢٠ سال از عمر خود را وقف روزنامه‌نگاری آزاد کرده بود و با اینکه مشاور برنامه‌های سیاسی چتر پروداکشن بود، با به اشتراک گذاشتن تجربیات متفاوت زندگی خود با دوستانش، زندگی آزاد را به آن‌ها نشان می‌داد. هیرو بهاالدین نیز یکی از کسانی بود که با همراهی گلستان تارا و از طریق رسانه‌های آزاد توانست برای رسیدن خلق کورد به آزادی مبارزه کند.

 

فعالیت رسانەای هیرو

هیرو(نام کوردی یک گل به نام هیرو یا به فارسی گل ختمی) بهاالدین در سال ١٩٩٢ در شهر سنگاو باشور کوردستان چشم به جهان گشود و از دانشکده مهندسی دانشگاه شهر سلیمانی فارغ التحصیل شد. پس از اتمام تحصیلاتش در سال ٢٠١٨ در شرکت چتر پروداکشن به عنوان مونتاژکار شروع به کار کند. در آنجا با روزنامه نگار گلستان تارا آشنا شد و مدت شش سال برای رساندن صدای حقیقت به گوش جهانیان به فعالیت مشغول بود.

گلستان معتقد بود که وجود موانع برای زنان نه تنها مشکل آن‌ها بلکه مسئلە کل جامعه است در گفت‌وگو با خبرگزاری ژن‌ تی‌وی می‌گوید: «اگر در جامعه‌ای مشکلات بزرگی مانند دموکراسی و آزادی وجود داشته باشد، زنان و مبارزان آزادی‌خواه در این جوامع بیشترین آسیب را متحمل می‌شوند، به همین دلیل است که حضور زنان در سیاست و پارلمان بسیار مهم است.»

گلستان که راه حل آزادی زنان به ویژه در باشور کوردستان را در اتحاد آن‌ها می‌دید، در ارزیابی برنامه «روژڤ باشور کوردستان» در شبکه «مدیا هابر» به ترور فریال سلیمان خالد در کرکوک اشاره کرد و گفت: طی چند سال گذشته شاهد کشتار زنان در باشور کوردستان بوده‌ایم. اگر حملات پهپادی و هدف قرار دادن سیاستمداران و بمباران‌ها را بررسی کنیم، متوجه خواهیم شد آمار بسیار زیاد است، اما طی دو سال گذشته ترور شخصیت‌های سیاسی بسیار بیشتر شده است و این در حالی است که بیشتر عاملان این ترورها بازداشت نشده‌اند یا اگر بازداشت شده باشند نیز به سزای اعمالشان نرسیده‌اند.

 

گلستان و هیرو جان خود را فدای حقیقت کردند

همچنین گلستان تارا در یکی دیگر از برنامه‌های موضوعات روز باشور کوردستان درباره‌ی بازداشت روزنامه‌نگار سلیمان احمد و وضعیت روزنامه‌نگاران گفتە بود: «نفرت یا ترس زیادی نسبت به رسانه‌های آزاد، روزنامه‌نگاران و شخصیت‌های برجسته در باشور کوردستان وجود دارد، به‌ویژه حزب دموکرات کوردستان عراق (PDK) از روزنامه‌نگاران می‌ترسد. بنابراین همه اقشار جامعه باید در برابر این بی‌عدالتی علیه روزنامه‌نگاران که تنها کارشان بیان حقیقت بوده متحد شوند.»

گلستان تارا و هیرو بهاالدین دو روزنامه‌نگاری هستند که برای ادامه‌ی راه شهدای رسانه‌ی آزاد جسمشان را فدا کردند و نامشان بە موسیقی ترس دشمنان و صدایشان بە سرود آزادی زنان تبدیل شد. همانگونه که گلستان می‌گوید: «اگر شخصیت‌های مقاومت نبودند، ما امروز در مسیر روزنامه‌نگاری آلترناتیو قرار نمی‌گرفتیم.» گلستان و هیرو نشان دادند که اگر تاوان افشای حقیقت و آگاهی خلق و زنان و جوانان وطنشان جانشان باشد، آن را فدا می‌کنند.