ژیندا آمارا

مرکز خبر - در برابر مردسالاری و سیاست‌های سرکوبگرانه، اشغالگری و خشونت‌آمیز آن در سراسر کوردستان، زنان با شعار «ژن ژیان ئازادی»، آزادی را فریاد زدند و  با اراده‌ای راسخ برای شکستن انزوای رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان، و کسب آزادی، ۸ مارس، روز جهانی زن را جشن گرفتند.

 

در باکور کوردستان، بازداشت‌ها و بازجویی‌ها زنان را متوقف نکرده است

زنان در باکور کوردستان در برابر حکومت دیکتاتوری AKP و MHP که قصد دارد اراده آنان را شکست دهد، ایستادگی کرده‌اند. طی سال، به ویژه در باکور کوردستان، زنان تحت رهبری TJA فعالیت‌های گوناگونی را سازماندهی کرده‌اند. بازداشت‌ها، بازجویی‌ها و جنگ‌های ویژه علیه زنان، آنها را از خواسته‌های آزادی‌شان منصرف نساخته است. سال ۲۰۲۳ برای زنان سالی مملو از مقاومت و مبارزه بود. زنانی که مسر به مبارزه هستند، امسال در برابر خشونت فاشیستی AKP و MHP که در هر عرصه‌ای تقویت‌کننده نابرابری جنسیتی است، تسلیم نشدند. از حوزه سیاست تا رسانه، از دیپلماسی تا اقتصاد، نابودسازی‌هایی که به وسیله قدرت حاکم شکل گرفته‌اند از طریق کارگاه‌ها، کنفرانس‌ها، سمینارها و فعالیت‌های خیابانی تشریح گردیدند.

 

مسئله اصلی زنان، انزوای رهبری بود

پایان دادن به انزوا و آزادی جسمانی عبدالله اوجالان به موضوع اصلی در باکور کوردستان بدل شده است، که در این چارچوب ده‌ها فعالیت به پیشگامی جنبش و سازمان‌های زنان برگزار گردید. دولت ترکیه با وجود تلاش‌های خود برای جلوگیری از درخواست‌های زنان مبنی بر آزادی جسمانی عبدالله اوجالان، نتوانست مانعی بر سر راه فعالیت‌ها ایجاد کند، از این رو بازداشت‌ها و بازجویی‌ها از هر بخشی از جامعه و بخصوص زنان پیشگام صورت گرفت. با این موضع گیری، زنان بیش از پیش اراده خود را به نمایش گذاشتند. یکی از فعالیت‌ها که بیشترین بازتاب را داشت، فعالیت‌های زندانیان سیاسی در زندان‌ها بود.

با آغاز کمپین «آزادی برای عبدالله اوجالان، راه‌حلی سیاسی برای مسئله کورد» در سطح جهانی، زندانیان PKK و PAJK در زندان‌های باکور کوردستان و ترکیه نیز در ۲۷ نوامبر ۲۰۲۳ با شرکت در این ابتکار، اعتصاب غذا کرده و در این کمپین شرکت کردند. با آغاز این فعالیت، صدها خانواده‌ی زندانیان به خصوص مادران صلح برای حمایت از فرزندان خود و جلب توجه به انزوای شدید اعمال شده بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، در بسیاری از شهرهای باکور کوردستان و ترکیه فعالیت نوبتی عدالت را آغاز کردند. این فعالیت که تحت رهبری زنان آغاز شده بود، همچنان ادامه دارد.

 

برای آزادی دست به راهپیمایی زدند

یکی از فعالیت‌های مهمی که در باکور کوردستان برگزار شد، «راهپیمایی بزرگ آزادی» بود. این راهپیمایی که با هدف آزادی جسمانی رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان و حل مسئله کورد در ۱ فوریه توسط سیاستمداران و نمایندگان سازمان‌های برجسته دموکراتیک از وان و قرس شروع شد، در ۱۵ فوریه در روستای آمارا به اتمام رسید. این راهپیمایی که ۱۵ روز به طول انجامید، در هر شهری از باکور  کوردستان توسط زنان و مردم با استقبال چشمگیری روبرو شد. این راهپیمایی که توسط زنان پیشگام هدایت می‌شد، پیامش مقاومت و لحظه به لحظه آن مملو از زیبایی بود. در ادامه کمپین، زنان کورد در بسیاری از شهرها نامه‌هایی را برای رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان، به ایمرالی ارسال کردند.

 

زنان خواستار بازپس‌گیری دستاوردهای خود هستند

همزمان، زنان کورد برای انتخابات پیش‌رو که قرار است در ۳۱ مارس در باکور کوردستان و ترکیه برگزار شود، به منظور بازپس‌گیری شهرداری‌هایی که توسط قیم غصب شده‌اند، خود را آماده می‌سازد. نامزدهای زن حزب دموکراسی و برابری خلق‌ها با موضع ریاست مشترکی نسبت به سیاست بنفش خود، نه تنها در مقابل دولت بلکه در برابر خشونت‌های واپس‌گرایانه‌ای که علیه زنان اعمال می‌شود، ایستادگی می‌کنند. زنان کاندیدا در خیابان‌ها با دیگر زنان دیدار کرده، در مورد مشکلات زنان و راه‌حل‌های آنها گفت‌وگو می‌کنند و با ایده‌های بزرگی به پیش می‌روند. زنان کورد که تحت رهبری جنبش آزادی زنان سازماندهی و رهبری می‌شوند، در سال ۲۰۲۴ هم با شعار ژن ژیان ئازادی در هر بخش از جامعه حضوری فعال دارند و در برابر خشونت مردسالارانه مبارزه خود را ادامه می‌دهند.

 

زنجیر سکوت، تخریب دیوارهای اطراف زندانیان سیاسی

یکی از این اقدامات بسیار مهم، کنفرانس جنبش زنان آزاد (TJA) با عنوان «زنجیر سکوت، تخریب دیوارهای اطراف زندانیان سیاسی» بود. کنفرانس که با حضور نویسندگان بین‌المللی، سیاستمداران، اعضای مادران صلح، زنانی که پس از دوره‌های طولانی در زندان بوده و سپس آزاد شده‌اند، خبرنگاران و بسیاری از زنان دیگر تشکیل شد، با مباحث مهمی در طول سه روز به پایان رسید و با صدور بیانیه پایانی به کار خود خاتمه داد. یکی از اصلی‌ترین موضوعات امسال، اعلامیه‌ای با نام «بیایید صدایی برای صلح باشیم» بود. این اعلامیه که در آمد و استانبول توسط صدها هنرمند و سیاستمدار تهیه شده بود، بر انزوا، فراخوان برای صلح دائمی و نقش رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان در روند صلح تأکید داشت. نتایج این دو اعلامیه که تهیه شده بود، به اطلاع عموم رسید.

 

شمال و شرق سوریه

با آغاز انقلاب روژاوا، زنان شمال و شرق سوریه در میانه‌ی انقلاب، انقلاب دیگر را آغاز کردند. این انقلاب که به عنوان انقلاب زنان شناخته شده، ۱۱ سال است که مقاومت بی‌نظیری را پیش می‌برد. در شمال و شرق سوریه، زنان در حوزه‌های نظامی، دیپلماتیک، سیاسی، فرهنگی و هنری سازماندهی شده و نظام خودمدیریتی خود را پیش می‌برند. هر سال که در شمال و شرق سوریه سپری می‌شود، به ویژه در حوزه زنان،  موفقیت‌های مهمی به دست می‌آید.

زنان شمال و شرق سوریه که در تمام طیف‌های خود را سازماندهی می‌کنند، هدف حملات دولت ترکیه قرار می‌گیرند. دولت ترکیه پس از شکست داعش، نقش خود را آشکار ساخت و نقشی که در چند سال گذشته به صورت مخفیانه به داعش اعطا کرده بود، اکنون به صورت آشکار به خود اختصاص داده است. در حملات، زنان پیشرو اولین هدف هستند، چرا که همه این مسئله را درک کرده‌اند که انقلاب به وسیله زنان پیشرو آغاز شده و به پیش برده می‌شود. با این حال، علی‌رغم حملات و کشتارهای هدفمند دولت ترکیه در جنگ علیه شمال و شرق سوریه، زنان در برابر هر نوع حملات دولت ترکیه در زندگی و جنبش خود مقاومت می‌کنند. زنانی که بانیان اصلی انقلاب هستند در برابر حملات دولت ترکیه علیه منطقه که زیرساخت‌ها را نیز مورد هدف قرار می‌دهد، پیام‌های مقاومت ارائه داده‌اند.

 

مقاومت در برابر حملات بر پایە ارزش‌های اخلاقی بود

زنان پیشرو، جنبش‌ها و سازمان‌های زنان هم در مقابل حملات مقاومت می‌کنند و هم گام‌های مهمی برای ساخت یک جامعه اخلاقی و سیاسی برداشته‌اند. اداره خودمدیریتی دموکراتیک منطقه شمال و شرق سوریه در ۱۲ دسامبر، قرارداد اجتماعی جدیدی را که از ۱۳۴ ماده تشکیل شده است، به تصویب رسانده است، که حقوق زنان، قوانین خانواده و تمام خلق‌ها در مناطق شمال و شرق سوریه را در بر می‌گیرد. در این قرارداد اجتماعی که ریاست مشترک یکی از مهم‌ترین مواد آن است، جایگاه دستاوردهای زنان که در انقلاب به دست آمده، محکم‌تر می‌شود.

 

در برابر انزوا در میدان بودند

از مسائل اصلی زنان شمال و شرق سوریه، می‌توان به مبارزه برای رفع انزوا و دستیابی به آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، و همچنین حملات دولت ترکیه به منطق، اشاره کرد. زنان در طول سال برای آزادی جسمانی عبدالله اوجالان، فعالیت‌های گوناگونی را سازماندهی کردند که مهم‌ترین آن کمپین جهانی «آزادی برای عبدالله اوجالان، راه‌حل سیاسی برای مسئله کورد» بود. این کمپین در شمال شرق سوریه نیز با حمایت قدرتمند کنگره ستار و جنبش‌های زنان در سطح منطقه اجرا شد و در هر شهر راهپیمایی‌ها، کنفرانس‌ها، کارگاه‌ها، سمینارها و جلسات سازماندهی شد. در هر فعالیتی که زنان به صورت فعال مشارکت داشتند، اعلام کردند که نظام ملت دموکراتیک که در شمال و شرق سوریه در جریان است، به وسیله عبدالله اوجالان، رهبر خلق کورد، بنا نهاده شده است و آن‌ها آزادی خود را در آزادی او می‌بینند و همچنین تا زمان دستیابی به آزادی جسمانی او، مبارزه خود را ادامه خواهند داد. همچنین، هزاران زن کورد و زنان دیگر خلق‌ها از دیرک تا شهبا در سراسر شمال و شرق سوریه برای محکوم کردن ۱۵ فوریه ۱۹۹۹، روزی که رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان، در یک توطئه بین‌المللی دستگیر و به دولت ترکیه تحویل داده شد، به میدان آمدند و مانند هر سال، امسال نیز قدرت‌های هژمونی که در توطئه نقش داشتند را محکوم کردند. زنان در بسیاری از مکان‌ها درباره دیدگاه‌های رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان، کارگاه‌هایی برگزار کردند.

 

مبارزه در برابر خشونت و جنگ ویژه

با پیشگامی کنگره ستار و انجمن زنان زنوبیا برای آگاه‌سازی جامعه در مورد آزار و کشتار زنان، در برابر سیاست‌های جنگ ویژی شامل خشونت، فحشا، اعتیاد و موارد دیگر، در بسیاری از شهرها سمینار، کلاس‌های آموزشی و نشست‌های متعدد برگزار گردید. همچنین بسیاری از مردان با هدف رسیدن به زندگی مشترک آزاد که تحت رهبری کنگره ستار پیش می‌رود، آموزش دیدند.

 

پیشگامان مبارزه علیه داعش هدف قرار گرفته شدند

دولت ترکیه از آغاز انقلاب، دستاوردها و مقاومت زنان شمال و شرق سوریه را نپذیرفت و در راستای سرکوب انقلاب، زنان پیشگام که به ساختن جامعه‌ای اخلاقی و سیاسی می‌پردازند را هدف قرار داد. در ۱۱ فوریه، دولت ترکیه با استفاده از پهپادهای خود به ساختمان فدراسیون جانبازان حمله کرد و در پی آن، سورخوین روژهلات و آزادی دیرک که در انقلاب شمال و شرق سوریه در مبارزه علیه مزدوران داعش شرکت داشته و جانباز شده بودند، جان خود را از دست دادند.

نیروهای سوریه دموکراتیک و نیروهای امنیت داخلی تحت رهبری YPJ، مرحله سوم عملیات انسانی و امنیتی را در ۲۷ ژانویه در اردوگاه هول آغاز و در ۶ فوریه به پایان رساندند. در این عملیات که آغاز شده بود، ده‌ها عضو گروه دستگیر شده و تجهیزات نظامی ضبط گردیدند. همچنین در این عملیات، یک زن ایزدی به نام کووان ایدو خورتو که در سال ۲۰۱۴ توسط گروه‌های داعش ربوده شده بود، آزاد شد.

زنان در برابر هر نوع کشتار، حمله، آزار و سرکوب از سوی دولت ترکیه با ایستادگی زنان پیشگام و با هدف حفظ دستاوردهای خویش با شعار ژن ژیان،ئازادی، به استقبال ۸ مارس ۲۰۲۴ رفتند.

 

انجمن زنان زنوبیا

انجمن زنان زنوبیا، به صورت جدی در منبج، تبقا، رقه و دیرالزور، در پی بنا نهادن یک جامعه آزاد و دموکراتیک، فعالیت‌های خود را ادامه می‌دهد. این انجمن با هدف تأکید بر مشکلات اجتماعی و افزایش آگاهی، به طور مستمر کمپین‌ها و فعالیت‌های متنوعی را برگزار می‌کند. مبارزه علیه مسائلی چون خشونت علیه زنان، ازدواج کودکان، چند همسری و خشونت دیجیتالی، بخشی از این فعالیت‌های آگاه‌سازی است. کمپین‌های «برای زنان، زمان آزادی است» و «قوانین خانواده را به اجرا بگذارید» از مهم‌ترین کمپین‌های آن‌ها بوده‌اند. این کمپین‌ها همچنین با هدف محکومیت توطئه بین‌المللی علیه رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان و انزوای وی توسط دولت ترکیه، برگزار شده‌اند.

 

در روژهلات قیام ژن ژیان ئازادی ادامه دارد

زنی به نام ژینا که در ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۲، به دلیل پوشش آزاد توسط پلیس اخلاق( گشت ارشاد) به قتل رسید، موجب آغاز انقلابی شد که بر جهان تأثیر گذاشت. در این انقلاب که با شعار ژن  ژیان ئازادی شناخته می‌شود، زنان در برابر سیاست‌های دشمنانه رژیم ایران علیه زنان مقاومت کردند و خواهان آزادی شدند. حکومت ایران به زنان معترض با خشونت پاسخ داد. صدها نفر به دلیل شکنجه در زندان‌ها جان خود را از دست دادند و با دستگیری‌ها و مجازات‌های سخت مواجه شدند. با وجود همه ترس‌ها و تهدیدها، زنان از تصمیم خود کوتاه نیامدند و مبارزات خود را ادامه دادند.

 

خشونت علیه زنان

امسال نیز، زنان روژهلات کوردستان و ایران با قوت انقلاب ژن ژیان ئازادی مبارزه خود را ادامه می‌دهند. زنان نه تنها در خیابان‌ها بلکه در زندان‌های ایران نیز مقاومت می‌کنند. زندانیان سیاسی در زندان‌های ایران برای به دست آوردن حقوق و خواسته‌های خود، با محدودیت‌های فراوان، دست به مبارزه می‌زنند. از جملە زینب جلالیان، نرگس محمدی، نیلوفر هامدی، الهه محمدی، سپیده قلیان، وریشه مرادی، پخشان عزیزی، در هر فرصتی، صدای خود را به بیرون می‌رسانند و نشان می‌دهند که در هر شرایطی ایستادگی می‌کنند. اما دولت ایران از آنها انتقام می‌گیرد، حقوق زندانیان را پایمال می‌کند. حق درمان، که یکی از بنیادی‌ترین حقوق است، گرفته شده و اجازه نمی‌دهد زندانیان زن در بیمارستان درمان شوند، بیمارانی که سال‌ها در زندان‌های ایران مقاومت می‌کنند. ده‌ها زندانی زن که در زندان‌های ایران به نمادهای مقاومت تبدیل شده‌اند، از حقوق خود محروم هستند. زینب جلالیان که ۱۶ سال است در زندان ایران به سر می‌برد، به حقوق خود دسترسی ندارد. مورد تهدید قرار گرفته شده بود که اگر می‌خواهد خانواده‌اش او را ببینند و خدمات درمانی دریافت کند، باید پوشش تحمیلی دولت ایران را قبول کند. اما زینب جلالیان این تهدیدها را نپذیرفت و در حمایت از ۶۱ زن زندانی که علیه حکم اعدام اعتصاب غذا کرده بودند، دست به اعتصاب غذا زد.

در طول سال، زنان روژهلات کوردستان به صورت مستمر و با استفاده از انواع روش‌ها، علیه خشونت و سیاست‌های مردسالارانه دولت ایران مقاومت کرده‌اند. دولت با به‌کارگیری تمامی روش‌ها برای سرکوب مبارزات و اراده زنان روژهلات کوردستان و ایران، سیاست‌هایی مانند تصویب قوانین جدید علیه زنان و همچنین روش‌هایی برای قانونمند کردن خشونت علیه زنان را پیاده کرد. برای اولین بار، فعالان، هنرمندان و فعالان جامعه در مبارزه و جنبش اجتماعی زنان علیه دولت، در کنار زنان و مردم ایستادند. شعار ژن ژیان ئازادی و همچنین وحدت در میان خلق‌ها به عنوان کلید موفقیت برجسته شد. وریشه مرادی و پخشان عزیزی نیز در این سال بازداشت شده و وضعیت آنها نامشخص است.

کنفرانس ژن ژیان ئازادی در سوئیس برگزار شد. این کنفرانس یکی از رویدادها و اقدامات مشترک مهم زنان روژهلات کوردستان و ایران بود که در روزهای  ۲۸ و ۲۹ ژانویه ۲۰۲۴ برگزار شد.

 

زنان انتخابات ایران را تحریم کردند

در انتخاباتی که اخیرا در ایران برگزار شد، زنان با هدف نشان دادن بی‌اعتمادی به دولت ایران و همچنین نامزدهای حکومتی، به صورت فعال از رفتن به صندوق‌های رأی خودداری کرده و اعتراض نمودند. مبارزه زنان روژهلات کوردستان و ایران در خیابان‌ها همچنان ادامه دارد.

 

باشور کوردستان

 زنان باشور کوردستان نیز علیه حکومتی که با قوانین ناکافی، فرصت بیشتری به مردان برای افزایش خشونت علیه زنان می‌دهد، نارضایتی خود را ابراز داشتند. بسیاری از فعالان، سیاستمداران، هنرمندان، و وکلای حقوق بشر سیاست‌های دولت جنوب کوردستان را مورد نقد قرار داده و خواستار تدوین قانونی جامع که بتواند در پیشگیری از خشونت علیه زنان مؤثر باشد، شدند. در طول سال، زنان باشور کوردستان تحت رهبری RJAK علیه خشونت بر زنان و همچنین سیاست‌های جنگ ویژه نظیر فحشا و اعتیاد که توسط دولت ترکیه رواج داده می‌شود، راهپیمایی، سمینار، جلسات و کمپین‌های آگاه‌سازی را برگزار کردند.

 

زنان پیشگام مورد هدف قرار گرفته شدند

در ۱۹ ژانویه ۲۰۲۴، حمله مسلحانه‌ای علیه سیاستمدار کورد روژاوا کوردستان، فریال سلیمان خالد، توسط میت ترکیه انجام شد. در نتیجه این حمله، فریال سلیمان خالد کشته شد. وی در جوانی با جنبش آشنا شد و برای آزادی زنان و خلق کورد ۳۰ سال مبارزه کرد. فریال سلیمان خالد از روژاوا کوردستان تا ارمنستان همیشه در جنبش آزادی زنان پیشرو بود.

همچنین دولت ترکیه سیاست‌های اشغالگری خود را در باشور کوردستان ادامه داد. پس از فعالیت‌های گریلاهای YJA STAR و HPG، دولت ترکیه دیپلماسی خود را بر پایه اشغال اراضی باشور کوردستان تشدید کرد، آخرین نشست مقامات دولت ترکیه، دولت عراق و دولت باشور کوردستان، حملات بر روستاها و مناطق حفاظتی میدیا افزایش یافت که در نتیجه آن علاوه بر زیان‌های مادی، چند شهروند غیرنظامی جان خود را از دست دادند. زنان در برابر حملات دولت ترکیه و همکاری دولت عراق و همچنین حومت اقلیم کوردستان اعتراضات خود را نشان دادند.

یکی از موضوعات مهم که در طول سال مطرح شد، انتخابات مجلس عمومی استان‌ها بود. در انتخابات برگزار شده در کرکوک، YNK توانست ۵ کرسی را به دست آورد و در جایگاه اول قرار گیرد. این انتخابات نشان داد که زنان با سیاست‌های جنگ ستیزانه موجود مخالف هستند و خواهان تغییری دائمی می‌باشند. پس از انتخابات، برخی طرف‌های حامی دولت ترکیه تلاش کردند تا با انجام برخی سوءقصدها و بازیهای سیاسی، مردم کرکوک را بترسانند و انتخابات را باطل کنند. قتل فریال سلیمان خالد، تخلیه خشونت‌بار محله نوروز  کە کوردها در آن ساکن هستند و سوءقصدی که در بازار مرکزی کرکوک که علیه یک عضو نیروهای امنیتی انجام شد، از جمله این موارد بود.

 

معلمان در میدان هستند

اعتصابات معلمان ناراضی که چندین ماه است ادامه دارد، به یکی از رویدادهای اصلی باشور کوردستان تبدیل شده است که در آن، اکثریت معترضان زنان معلم هستند. آنها خواستار استخدام دائم و پرداخت به موقع حقوق هستند. حکومت اقلیم کوردستان به جای رسیدگی به خواسته‌های معلمان و حل مشکلات، با تهدید و فشار سعی در شکستن اعتصاب دارد. معلمان نیز بر عزم خود برای ادامه اعتراض تا برآورده شدن خواسته‌هایشان اصرار دارند.

 

شنگال

زنان ایزدی در طول سال، مبارزه‌ای شایسته تقدیر را پیش برده و دستاوردهای مهمی داشتند. با تکیه بر تجربه‌ی ۱۰ سال مبارزه، جنبش آزادی زنان ایزدی (TAJÊ) شروع به فعالیت و کارهای متعددی کرد. به ویژه در جهت پیشرفت زنان و توسعه سازماندهی خود، تلاش‌ها و کوشش‌های مهمی انجام داد. در برابر هر نوع حمله، سیاست و نقشه‌های پلید خارجی و داخلی علیه زنان ایزدی و جامعه، با مقاومتی قاطع مقابله کرده و موضع گرفته‌اند. جامعه ایزدی با پیشگامی زنان، مبارزه خود را بر اساس سه اصل سیاسی، دیپلماتیک و اجتماعی پیش برده است. در شنگال، بغداد، سلیمانیه، لبنان و اروپا، در مورد مبارزه زنان ایزدی و شناختن فرمان ۷۴ به عنوان نسل‌کشی، سمینارها و کنفرانس‌هایی برگزار شده است. زنان ایزدی در این فعالیت‌ها حضور داشته‌اند و در آن‌ها، امیدها و خواسته‌های جامعه خود را مطرح کرده‌اند و به ویژه برای به رسمیت شناخته شدن فرمان رخ داده برای زنان و جامعه ایزدی به عنوان نسل‌کشی، فعالیت‌های مهمی انجام داده‌اند.

 

زنان ایزدی و عرب برای مقابله با انزوا، در فعالیت‌ها شرکت کردند

در ابتدا، دوره‌های آموزشی برای زنان، مردان و جامعه در شوراها و آکادمی‌ها برگزار شد تا ایده‌ها، فلسفه و پارادایم رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان، شناخته و به دیگران شناسانده شود. این گام‌ها بخشی از تلاش‌هایی برای آزادی جسمانی عبدالله اوجالان بود. زنان و جامعه ایزدی معتقدند که حمایت از رهبر آپو، حمایت از فرهنگ، اعتقادات و موجودیت خود می‌باشد. آنها دو سمینار برگزار کردند که تحت رهبری TAJÊ و شورای زنان عرب بود. پیام این سمینارها، آزادی جسمانی عبدالله اوجالان، پیشرفت اتحاد زنان ایزدی-عرب، گسترش مبارزه و مقاومت در برابر ذهنیت مردسالارای بود.

مبارزه زنان ایزدی-عرب که در شنگال جریان داشت، قطعاً تأثیر عمیقی بر زنان عراقی، زنان باشورکوردستان و دیگر ساکنان عراق گذاشت.

با شعار «ما با ژن، ژیان، ئازادی، انتقام۷۴  فرمان را خواهیم گرفت»، زنان ایزدی سال را آغاز کردند و برای پیاده کردن این شعار، مبارزه و مقاومت خود را ادامه دادند. در برابر طرح‌های مردسالارانه دولت ترکیه و همپیمانش PDK، و در مواجهه با جنگ ویژه و داخلی که به صورت هدفمند علیه زنان و جامعه ایزدی اجرا می‌شود، مبارزه زنان ایزدی و زنان عرب به صورت مستمر در طول سال ادامه یافت و با تمام قاطعیت پیش رفت.

 

مخمور

در مدت ٣٠ سال پناهندگی ساکنان اردوگاه پناهندگان شهید رستم جودی (مخمور)، مقاومت اصلی ترین ویژگی زندگی آنان بوده است، به ویژه برای زنان کمپ. آن‌ها سال‌ها، ماه‌ها و روزها را در هر زمینه‌ای از زندگی خود، به طور جدی به مبارزه برای آزادی پرداخته‌اند. امسال نیز مانند سال‌های گذشته، زنان کمپ مخمور از تلاش و مبارزه خود دست نکشیده‌اند و سالی پر از مبارزه و مقاومت را پشت سر گذاشته‌اند. در هر حوزه‌ای از زندگی، حضور و تأثیر خود را در تاریخ مبارزه زنان به جا گذاشته‌اند، چه در مواجهه با سختی‌های زندگی پناهندگی و چه در برابر چالش‌ها و دشواری‌های زندگی.

آن‌ها مبارزه برای آزادی را زنده نگه داشته و اساس قرار داده‌اند. در برابر انزوای اعمال‌شده بر رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان، مبارزه کرده‌اند. در هر لحظه از زندگی، در مقابل انزوا ایستادگی کرده و با شعار ژن ژیان ئازادی، فعالیت‌های خود را برای آزادی جسمانی عبدالله اوجالان پیش برده‌اند. لحظه به لحظه با فعالیت‌هایی چون راهپیمایی، اعلامیه، سمینار، کمپین، کنفرانس، یادبود، جشن و غیره، اراده و عهد خود به رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و مبارزه برای آزادی را تکرار کرده‌اند. با روحیه ۸ مارس، که روحیه‌ای از جنس انقلاب و امید است، زندگی خود را همراه با مبارزه ادامه داده‌اند. به وسیله هنر، فرهنگ و دیگر فعالیت‌ها و روحیه ۸ مارس، سال خود را پر از مقاومت ساخته‌اند. نه تنها در برابر انزوا، بلکه در مقابل تمامی ستم، ظلم، حکمرانی، ذهنیت واپسگرا و مردان حاکم، مقاومت کرده‌اند.

با مبارزه زنان در ۸ مارس، زنان کمپ نه تنها در ماه مارس بلکه در تمام طول سال با تمام قوا به سیستمی که زنان را تحقیر می‌کند، پاسخی درخور دادند.