در دهمین سالگرد انقلاب روژآوا ۹ بُعد ملت دمکراتیک ... ۷- دیپلماسی
انقلاب روژآوا که توسط زنان رهبری شد، تبدیل به نقطه امیدی برای همه‌ی مردم آزادیخواه جهان شد و با کار و فعالیت زنان در عرصه‌ی دیپلماسی، همه‌ی زنان خاورمیانه و جهان را در بر گرفت.
ویان تامارا
قامشلو - در نظام ملت دمکراتیک یکی از ابعادی که سیستم بر آن استوار است، دیپلماسی است.
انقلاب روژآوا که به انقلاب زنان معروف است، ده سال است بر اساس روابط و اتحادهای مبتنی بر دمکراسی موجودیت خود را حفظ کرده است. در این خصوص، روکن احمد، عضو کنگره‌ی ستار و ائتلاف‌های دمکراتیک با خبرگزاری ما گفت‌وگویی انجام داد و اهمیت دیپلماسی در ملت دمکراتیک، کارهای انجام شده در طول ده سال انقلاب و همچنین اهداف و مقاصد آنها را در آینده مورد بحث و بررسی قرار داد.
روکن احمد در ابتدای سخنان خود بر اهمیت دیپلماسی در نظام ملی دمکراتیک تاکید کرد و گفت: «با اندیشه و فلسفه‌ی رهبر آپو بسیاری از مفاهیم مانند سیاست مدیریت جامعه و دیپلماسی که بازتاب جامعه و پل ارتباط مابین خلق‌ست، را از نو تعریف کردیم. نظام ملت دمکراتیک چنین نظامی است که به همه‌ی خلق‌ها اجازەی هم‌زیستی آزاد را می‌دهد. به عنوان کمیته‌ی دیپلماسی وظیفه داریم این سیاست را چه در سطح داخلی و چه در سطح بین‌المللی اعلام کنیم.»
«مشارکت زنان در انقلاب زمینه‌ساز دیپلماسی شد»
روکن احمد با اعلام اینکه از ابتدای انقلاب تاکنون با جوامع آزادیخواه روابط و ائتلافاتی انجام شده است، گفت: «به عنوان کمیته‌ی دیپلماسی کنگره‌ی ستار در هشتمین کنگره نام خود را به ارتباط و اتحاد دمکراتیک تغییر دادیم. زیرا ما بیشتر در حال برقراری ارتباط با سازمان‌های اجتماعی و جوامع دمکراتیک هستیم. کنگره‌ی ستار در سال ۲۰۰۵ تاسیس و در سطح روژآوا زمینه‌ساز مشارکت زنان، به رسمیت شناختن انقلاب زنان در همه‌ی عرصه‌های اجتماعی، سیاسی، نظامی، دیپلماسی و تصمیم‌گیری شد. کمیته‌ی دیپلماسی در سال ۲۰۱۳ در کنگره‌ی کنگره ستاره تاسیس شد.»
«دیپلماسی نتیجه‌ی سطح مبارزات جامعه است»
سال ۲۰۱۳ با ترویج انقلاب روژآوا، مبارزات YPJ در سراسر جهان به رسمیت شناخته شد، بنابراین این یک پایه‌ی عالی برای روابط و اتحادهای قوی بود. روکن احمد درباره‌ی فعالیت‌های این فرآیند گفت: «با پیشرفت سطح مبارزات در سال ۲۰۱۳، مبارزه‌ی زنان در شخصیت آرین میرکان در مقاومت کوبانی درهای دیپلماسی را گشود. مقاومت زنان سمبل مبارزات زنان در سطح جهان شد. در انقلاب روژآوا زنان به تمام جهان نشان دادند که می‌توانند در همه‌ی عرصه‌ها مبارزه‌ی بی‌نظیری داشته باشند. در سطح جهان، هیئت‌های بسیاری به روژآوا آمدند و ارتباطات زیادی انجام گرفت.»
وی در ادامه افزود: «مستندهای زیادی درباره‌ی انقلاب روژآوا و انقلاب زنان ساخته شد. در دانشگاه‌های جهان، بسیاری از دانشجویان می‌خواستند در مورد انقلاب روژآوا و مبارزات زنان به عنوان پروژه‌ی فارغ‌التحصیلی بنویسند. بدون شک اگر مبارزه‌ای وجود نداشته باشد، دیپلماسی نمی‌تواند موفق عمل کرده و توجه جهانیان را به اتفاقات موجود جلب کند.»
«بیش از ۳۰ سازمان زنان در شمال و شرق سوریه وجود دارد»
روکن احمد، با اشاره به روابط دمکراتیک مابین اتنیک‌های شمال و شرق سوریه گفت: «انواع سازمان‌های اتنیک‌های عرب، سریانی، ادیان و عقاید مختلف، تشکل‌های زنان و نهادهای جامعه‌ی ملی گسترش یافته است. می‌توان گفت که بیش از ۳۰ تشکل زنان در شمال و شرق سوریه وجود دارد. هر عرصه در زمینه‌ی فعالیت خویش همزمان به فعالیت دیپلماسی می‌پردازد.»
«جنایات دولت اشغالگر ترکیه برملا شد»
روکن احمد جنگ و مقاومت عفرین و نحوه‌ی عملکرد آنها در زمان اشغال عفرین را ارزیابی کرد و گفت: «نظام دیپلماسی اجتماعی توانست پشتوانه‌ی بزرگی برای ما باشد. اما در جنگ عفرین علیرغم مقاومت ۵۸ روزه، از نظر دیپلماسی ملی در بُعد بین‌المللی کاستی‌هایی داشتیم و تخصص ما در مستندسازی جنایات انجام شده تا حدودی ضعیف بود. پس از اشغال عفرین تلاش کردیم تا حد امکان در عرصه‌ی بین‌المللی فعالیت کنیم. انترناسیونالیست‌ها نقش بسیار مهمی در جنگ عفرین داشتند و حتی بسیاری از مردان و زنان انترناسیونالیست به انقلاب روژآوا پیوستند. در عرصه‌ی انترناسیونالیستی توانستند اسنادی را به زبان‌های مختلف تهیه کنند و جنایات دولت اشغالگر ترکیه و همدستانش را در سرزمین‌های اشغالی تا به امروز نشان دهند. در جنگ سرکانی و گری‌سپی در سال ۲۰۱۹، حمایت زیادی صورت گرفت. شاید هدف دولت ترکیه تحت سلطه درآوردن کل شمال و شرق سوریه بود، اما با حمایت مردم آزادیخواه و دمکراسی‌خواه، واقعیت انقلاب شمال و شرق سوریه را به جهانیان شناساندند.»
«در سطح جهانی، ۳۵ سازمان زنان از ۱۲ کشور از انقلاب روژآوا حمایت می‌کنند»
روکن احمد درباره‌ی روابط و اتحاد خود با سازمان‌های زنان در خاورمیانه و در سطح جهانی گفت: «در سطح جهانی، ۳۵ سازمان زنان در ۱۲ کشور از انقلاب روژآوا حمایت کردند و خود را به عنوان کمیته‌ی «زنان از روژآوا (Women Defend Rojava) دفاع می‌کنند»، معرفی کردند. در حال حاضر ۲۵ کمیته در ۱۲ ایالت وجود دارد. ما همیشه در تماس هستیم، برنامه‌های شمال و شرق سوریه را از طریق دیپلماسی ارزیابی می‌کنیم. ما همچنین در باشور کوردستان، اروپا و لبنان نمایندگی داریم. می‌خواهیم روابط زیادی را از طریق این کمیته‌ها ایجاد کنیم. چون هنوز در کوردستان جنگ ادامه دارد، اگر سیستم خود را گسترش ندهیم، با نسل‌کشی مواجه خواهیم شد. بنابراین نقش دیپلماسی بخصوص در زمان جنگ، بسیار مهم است. ما به عنوان کمیته‌ی دیپلماسی در بسیاری از کنفرانس‌های بین‌المللی شرکت می‌کنیم.»
روکن احمد در ادامه‌ی سخنانش خاطر نشان کرد: «به دلیل حملات، رفت‌و آمد هیئت شمال و شرق سوریه با مشکلات زیادی مواجه هستند. همین امر سبب شد تا دولت ترکیه اشغال و حملات روزانه‌ی جنایات جنگی در مناطق اشغالی، شهبا، زرگان و تل‌تمر را افزایش دهد. اگرچه مشارکت در فعالیت‌ها و ابراز نظر به صورت آنلاین وجود دارد، اما به مانند دیدارهای حضوری تاثیرگذار نیست.»
«راەحل، نظام ملت دمکراتیک است، این توهم نیست، واقعیت است»
روکن احمد به لزوم ارتباط با زنان خاورمیانه اشاره کرد و در ادامه گفت: «مبارزات زنان از ابتدای انقلاب تاکنون توجه بسیاری از کشورهای غربی را به خود جلب کرده است. بحران موجود در خاورمیانه، بحران همه‌ی ماست. برای گذار از این بحران، پیشرفت سطح فعالیت‌هایمان در خاورمیانه امری ضروریست. از این رو اولین و دومین کنفرانس زنان خاورمیانه تشکیل شد. در سوریه، هدف ما ایجاد اتحاد بین زنان و مردم سوریه است. اما دولت مدعی‌ست که می‌خواهیم تفرقه ایجاد کنیم. این موارد عامدانه هم در سوریه و هم در کشورهای عربی نشر می‌شود. دولت ترکیه تحت لوای اسلام در کشورهای عربی دست به فریبکاری می‌زند. کار به جایی رسیده است که کشورهای عربی از تغییر دموگرافی در سرزمین‌های اشغالی حمایت می‌کنند. ما می‌خواهیم این واقعیت را روشن کنیم که ما مبارزیم و یک سوریه و یک خاورمیانه‌ی دمکراتیک می‌خواهیم. در مواجهه با بحران سوریه که ۱۲ سال است ادامه دارد، نظام ملت دمکراتیک جایگزین است این توهم نیست و واقعیت دارد. نظام دولت - ملت همواره خاورمیانه را با بحران مواجه کرده است، ما می‌خواستیم در سال‌های اخیر به این مسائل اهمیت دهیم.»
روکن احمد درباره‌ی اهداف و برنامه‌های خویش برای آینده گفت: «سال گذشته کنگره‌های خود را برگزار کردیم. فعالیت دیپلماسی برای ما در روژآوا موضوع جدیدی است، بنابراین با مشکلاتی روبرو شدیم. مشارکت زنان در فعالیت‌های سیاسی و دیپلماتیک نه تنها در روژآوا، بلکه در سطح جهانی به حد مطلوبی نرسیده است. جلسات و دوره‌های آموزشی برگزار کردیم. همچنین مسئله‌ی اصلی ما آزادی جسمانی رهبر آپو است که پیشگام آزادی زنان است و رهنمود‌های بسیاری را در رابطه با موضوع زنان ارائه داد. هر چه روابط و ائتلاف داخلی قوی‌تر باشد، تهاجم و اشغال دولت ترکیه ضعیف‌تر خواهد شد. ما بر روی این موضوع کار می‌کنیم. همچنین یک رایزنی در روژآوا انجام دادیم و در رایزنی، «ابتکار عمل علیه اشغالگری» اعلام شد.»
«جنگ انقلابی خلقی برای حفظ هستی ضروریست»
روکن احمد در پایان سخنان خود حملات و تهدیدات بر علیه شمال و شرق سوریه را ارزیابی کرد و گفت: «حمایتی که ما در سطح جهانی می‌خواهیم فقط برای ما نیست. اما این یک واقعیت است که با انقلاب روژآوا، ما زنان دستاوردهای زیادی به دست آورده‌ایم. این به یک نقشه در عرصه‌ی مبارزه‌ی زنان تبدیل شد و ما می‌خواهیم این تجربه را در خدمت جهانیان قرار دهیم. ما همزمان با ایجاد اتحاد، هم حمایت کرده و هم درخواست حمایت می‌کنیم. همچنین سعی داریم موضوع اشغال عفرین، سرکانی (راس‌العین)، گرسپی (تل ابیض) و جنایات انجام شده را آشکار کنیم. درخواست می‌کنیم که کمیته‌هایی برای تحقیق به این مناطق آمده و این جنایات را بررسی کنند، متجاوزان را مورد بازخواست قرار دهند. ما نیز بتوانیم مناطق اشغالی را آزاد سازیم. حملاتی علیه ما وجود دارد، ما را تهدید می‌کند. اگر از نظر استراتژیک روابط و ائتلاف ما با اتنیک‌های منطقه‌ای و نیروهای آزادیخواه جهان قوی‌تر باشد، می‌توانیم این جنایات جنگی را افشا کنیم و از دستاوردهای خود محافظت کنیم. ما باید جنگ انقلابی خلق را ادامه دهیم تا بتوانیم موجودیت خود را حفظ کنیم. ما باید به نیرو و اراده‌ی خود تکیه کنیم، بنابراین هر چه بیشتر متحد شویم، بیشتر می‌توانیم از پیشرفت توطئه‌های دشمن نیز جلوگیری کنیم.»
پایان