ژونا اردلان

سنه_ پیشرفت و فعالیت یک هنرمند اگرچه رابطەی مستقیمی با توانایی و قدرت خود او دارد اما همچنین در گرو شرایطی است که در خانواده و جامعه فراهم است و نیز استادی که مهارت خود را تمام و کمال به هنرجویان بیاموزد، در شرایطی که بسیاری از استادان حاضر نیستند تمام آنچه را آموخته و تجربه کرده‌‌اند آموزش دهند، شرایط برای هنرمندان سخت‌تر می‌شود و این وضعیت برای زنان بیشتر اتفاق می‌افتد زیرا معمولا استادانِ مرد از موفقیت زنان هنرمند و سخت کوش که قرار است به جایگاه بالاتری دست پیدا کنند هراس دارند، اما زنان باهوش همیشه راهی پیدا می‌کنند.

ثریا لطفی نقاش، به خبرگزاری ما می‌گوید: در حال حاضر به مدت هفت سال است که مدرس آموزشگاه نژیاروان هستم، ما در اینجا تعدادی زن هستیم که شروع به آموزش کارهای هنری کرده‌ایم.

وی می‌گوید: در طول مدت فعالیتم نمایشگاه‌های زیادی در شهر سنه، اصفهان، تهران و همچنین خارج از ایران داشته‌‌ام که خوشبختانه موفقیت آمیز بوده‌اند.

ثریا لطفی از شروع کارش که از اول به شکل سرگرمی بوده می‌گوید: اوایلِ کارِ نقاشی من برمی‌گردد به دوران راهنمایی که تابستان‌ها به عنوان سرگرمی همراه خواهرم به کلاس‌های طراحی خانم اکرم کریمی می‌رفتیم و به مرور زمان هرچه که بزرگتر می‌شدم بیشتر احساس نیاز به نقاشی می‌کردم تا اینکه به دوران دانشگاه رسیدم، متاسفانه آن زمان دانشگاه‌های سنه رشتەی نقاشی نداشتند و من مجبور بودم رشتەی معماری را از لحاظ نزدیکی به نقاشی انتخاب کنم و یک سری چیزهایی که مرتبط به نقاشی بود را یاد گرفتم اما نقاشی خود یک دنیای دیگر است و بعد از اتمام رشتەی مهندسی معماری پی بردم که باید جدی‌تر نقاشی را دنبال کنم که متاسفانه در شهر سنه اگرچه استاد داشتیم اما استادی که با مناعت طبع هنرش را به من هنرجو یاد دهد وجود نداشت و من به شکل خودآموز در خانه کار خود را پیش بردم و چند سال به همین منوال ادامه دادم تا اینکه نزد استاد طالب علی رفتم و ایشان سبک رئالیسم امپرسیونیسم را به من آموختند و خوشبختانه اکنون با توان و قدرت بیشتری روبه جلو حرکت می‌کنم و کارهایم را آماده می‌کنم.

وی در رابطه با اهداف خود می‌گوید: در حال حاضر نیز که در حوزەی تدریس مشغول به فعالیت هستم تنها هدف و دغدغەی من آیندەی نقاشی شهر سنه و مخصوصا هنرجویان این شهر هستند و سعی دارم تمام آنچه را که یاد گرفته‌ام با صداقت کامل به آنها یاد دهم بدون اینکه اجازه دهم سختی‌هایی را که من تجربه کرده‌ام آنها نیز تجربه کنند.

ثریا لطفی به زنان علاقه‌مندی که جرات شروع بە کار را ندارند می‌گوید: توصیەی دوستانه‌ای که به زنان دارم این است که اینکه می‌گویند، بچه‌داری و شرایط اجازه نمی‌دهد، سن و سال بالا رفته و یادگیریم پایین آمده و... باید بگویم تمام اینها بهانه‌ای بیش نیستند و شما در روز می‌توانید با نیم ساعت وقت گذاشتن برای خودتان پیشرفت‌ زیادی در رشته‌های هنری بخصوص نقاشی داشته باشید.