صدای زنان؛ حفظ هنر و مبارزه برای آزادی
گلستان ابراهیم، سرپرست گروه موسیقی شهید سکینه، از روزهای آغازین این گروه و تلاش‌هایشان برای حفظ هویت و فرهنگ کوردی در تاریکی ظلم و ستم می‌گوید: ما هنر کوردی را در سخت‌ترین شرایطی که رژیم تحمیل کرده بود، زنده نگه داشتیم.
زینب عیسی
قامشلو - گروه موسیقی شهید سکینه در سال ۲۰۱۳ به یاد سکینه جانسز که در پاریس به قتل رسید، تأسیس شد. اما فعالیت این گروه به سال‌های پیش از آغاز انقلاب روژاوا در ۱۹ جولای ۲۰۱۲ برمی‌گردد. در آن دوران پرمخاطره، اعضای گروه با وجود خطرات و موانع بی‌شمار، به طور پنهانی به فعالیت‌های هنری خود ادامه می‌دادند و شعله‌ی امید را در دل تاریکی روشن نگه می‌داشتند.
«فعالیت‌های هنری را در شرایط سخت به طور پنهانی انجام می‌دادیم»
گلستان ابراهیم، به روزهای آغازین شکل‌گیری گروه اشاره کرد و گفت: پیش از آغاز انقلاب روژاوا و به رسمیت شناخته شدن حقوق زنان، گروه موسیقی شهید سکینه به عنوان اولین گروه موسیقی زنان کورد در روژاوا پا به عرصه وجود گذاشت. در آن دوران تاریک، تحت ظلم و ستم رژیم و اشغال سرزمین‌مان، فعالیت‌های فرهنگی و هنری ما کوردها ممنوع شده بود. با وجود این محدودیت‌ها، ما زنان گروه شهید سکینه، با عزمی راسخ و روحیه‌ای پویا، فعالیت‌های خود را به صورت پنهانی ادامه می‌دادیم. اما سرانجام، در سال ۲۰۱۳، با شهادت "شهید سکینه جانسز" و آغاز انقلاب روژاوا، ورق جدیدی در تاریخ رقم خورد. زنانی که پیشگامان این انقلاب بودند، در سایه مبارزات خود، خواستار به رسمیت شناخته شدن حقوق خود شدند و سرانجام به خواسته خود رسیدند. در این فضای انقلابی، گروه موسیقی شهید سکینه نیز فرصتی دوباره یافت و فعالیت خود را به طور رسمی و علنی آغاز کرد. از آن روز تاکنون، این گروه با تلاش و پشتکار اعضای خود، به مسیری پرفراز و نشیب اما پربار گام نهاده و همچنان به خلق آثار هنری فاخر و ماندگار ادامه می‌دهد.
«عشق ما به هنر کوردی، گلی که با گذر زمان شکوفاتر شد»
گلستان ابراهیم با اشاره به دشواری‌های مسیر و فرصت‌های طلایی که پس از انقلاب روژاوا به دست آمده، می‌گوید: در آغاز، راهمان پر از سنگلاخ بود. سایه ترس از رژیم، بر سر گروه موسیقی ما سنگینی می‌کرد و کسی جرأت همراهی با ما را نداشت. اما ما تسلیم نشدیم و با تلاش بی‌وقفه، به فعالیت خود ادامه دادیم. در آن روزهای سخت، با برگزاری آموزش‌ها و تمرینات، خود را برای اجرا در مناسبت‌هایی چون نوروز و هشتم مارس آماده می‌کردیم. تهیه ساز و ابزار موسیقی، کار آسانی نبود و کمبود امکانات، بر دشواری‌ها می‌افزود. با این حال، روحیه یاری‌گران و حامیانمان، عشق به هنر کوردی را در قلبمان شعله‌ورتر می‌کرد. پس از انقلاب روژاوا و آزادسازی منطقه از چنگال رژیم، در مرکز فرهنگی و هنری محمد شیخو مستقر شدیم و با آسودگی خاطر به گسترش فعالیت‌های هنری خود پرداختیم. آن عشق اولیه، در گذر زمان به گلی شکفته تبدیل شد و عطر خوش آن، روز به روز در فضای زندگی‌مان پراکنده‌تر گشت.
نغمه‌های انقلابی با زنان نوازنده
گلستان ابراهیم از زنانی روایت می‌کند که با ساز و آواز، حماسه‌ای نو می‌آفرینند: گروه موسیقی ما در ابتدا با حضور ۸ زن تشکیل شد، اما با شعله‌ور شدن آتش انقلاب و گذر زمان، اکنون ۱۰ زن هنرمند در این گروه حضور دارند. نغمه‌های حماسی ما با نوازش دلنشین دو تنبور و سه ساز کوبه‌ای، جان می‌گیرد. من نیز در این گروه، با نواختن تنبور، سازهای کوبه‌ای، بوزوکی و در جشن‌های بزرگ مانند نوروز و هشتم مارس، با ارگ، به خلق سمفونی انقلاب می‌پردازم. گروه موسیقی شهید سکینه با حضور در تمامی جشن‌ها، با آهنگ‌های متنوع خود، شور و نشاط را به ارمغان می‌آورد. برای آماده‌سازی جهت حضور در جشن‌ها و حفظ و مرور آهنگ‌ها، دو روز در هفته تمرین می‌کنیم. در بدو تأسیس گروه، در رثای سه رفیق سفر کرده، سکینه جانسز، فیدان دوغان و لیلا شایله‌مز، با همدلی یاران، آهنگی سروده و ضبط شد. دومین اثر، به ژینا امینی تقدیم شد و پس از آن، آهنگ‌های متعدد دیگری نیز به گنجینه آثارمان افزوده شد.
زنان پیشگام، پرچمداران آزادی
گلستان ابراهیم از جنگ ویژه سخن می‌گوید، جنگی که زن را در میدان‌های سیاست، هنر و نبرد هدف قرار داده است: امروز شاهدیم که جنگ ویژه علیه زنان در جبهه‌های گوناگون، از سیاست و نظامی‌گری تا عرصه هنر، شعله‌ور شده است. پیشگامان زن، در خط مقدم این نبرد قرار گرفته‌اند. اما زنان شمال و شرق سوریه، تسلیم این تاریکی نمی‌شوند. ما با تمام توان، چه در سنگر هنر و چه در میدان سیاست، به مبارزه ادامه خواهیم داد تا پرچم آزادی را به اهتزاز درآوریم. زیرا تاریخ گواه است که رهایی جامعه، حاصل دلاوری‌ها و پیشگامی‌های زنان بوده است. من صدای خود را به گوش تمام زنان جهان می‌رسانم و می‌گویم: هنر خود را پاس بدارید! این میدان، فرصتی برای اثبات هویت و توانایی‌های زنان همه‌ی خلق‌هاست.