نگاهی متفاوت به فیلم تسویه حساب
فیلم سینمایی تسویه حساب به‌کارگردانی تهمینه میلانی در ۱۳۸۶ در ژانر درام و ماجراجویی تولید شده است، داستان این فیلم درباره‌ی چهار زن زندانی است، که درگیر اتفاقات مختلفی می‌شوند، این چهار زن بەهمراه هم در زندان نقشه‌ای می‌کشند که پس از آزاد شدن علیه مردان و جهت انتقام‌جویی از آنان اجرایش کنند، آنها پس از آزادی بەطور مشترک خانەای را اجارە کرده و با دستگیری مردان هوسران سعی دارند انتقام خود را از آنها بگیرند.
تحلیل فیلم تسویه حساب
فیلم تسویه حساب یک واقعیت تلخ اجتماعی است، که در آن به مسئله‌ی زنان آسیب‌دیده یا در معرض آسیب پرداخته شده است، فیلم در کل، محتوایش در مورد آسیب‌های اجتماعی است، که دامن‌گیر زنان بوده و قربانی بی‌عدالتی و ذهنیت مردسالار جامعه بودند.
۴ زن که در تضاد خانوادگی و عدم آموزش صحیح قرار گرفته بودند، بەطور ناشیانه و از روی ناچاری، سعی داشتند تا از ذهنیتی که آنها را قربانی کرده انتقام بگیرند، اما چون راه‌حل معقولی نداشتند آن‌گونه که باید نتوانستند در این امر موفق شوند.
این فیلم اگرچه درصدد این بود که با دیدگاهی فمنیستی به مصائب زنان بپردازد، اما با رد کردن قاطع مردان و بەکار گرفتن راهکارهای غیرمعقول، زنان بر آن شدند که یک‌طرفه به حل مسائل بپردازند، این درحالیست که حذف مردان از جامعە بە همان اندازە آسیب می‌رساند که زنان از جامعە حذف شوند و این بەنوعی جامعە را از تعادل و دموکراسی بودن خارج می‌کند.
ذهنیت مردسالاری در طول فیلم کاملا در همە‌ی نقش‌هایی کە مردان بازی می‌کردند مشهود بود، چنانچه تمام مردان دستگیر شده توسط این زنان همگی یک تفکر مشترک داشتند و خطاب به زنان می‌گفتند که ''شما زن هستید و باید درخانه باشید به خانه‌داری و بچه‌داری بپردازید، زن نازک و ظریف است و باید باب میل مرد باشد''.
حتی زنان نیز با همان دیدگاه و ذهنیت سعی در حق‌خواهی بودند و نگاهی مردسالارانە بە این موضوع داشتند و در سکانس‌هایی از فیلم قربانی بودن زنان تن‌فروش را زیر سوال برده و می‌گفتند برای دست یافتن بە لحظەای آرامش با چنین مردانی هم‌خوابە می‌شوند، اما در نقش‌ها و دیالوگ‌ها واضح نبود که واقعا این زنان در آن لحظە خود را قربانی می‌دانستند یا نە.
اما در نهایت شخصيت‌های اين فيلم به تقليد از فيلم‌های فمنيستی از انفعال دست كشيده و عليه جامعه طغيان كردند، اگر چه زنان قصد دارند انتقام سوء استفادەهایی كه از آنها شده را بگيرند اما نهايتا خود آنها قربانی می‌شوند، چرا كه در جای درست و مقابل شخص درست، واكنش درست نشان ندادند.
اگر چه این فیلم از طرف مردان سینماگر و منتقدین و دیگر مردان جامعە به شدت مورد انتقاد قرار گرفت و به نحوی آن را بر علیه مرد معرفی کردند، اما واقعیت امر این است که تهمینه میلانی کارگردان این فیلم با بە تصوير كشیدن زنان خاص كه با عملی خاص در مقابل جامعه طغيان كردند، ناهنجاریها و مشکلات زنان را زیر پوست شهر و جامعەای که جنسیت‌گرایی در آن بیداد می‌کند، سعی نموده که به شیوه‌ایی لخت و عریان در معرض دید دوربین بگذارد.