«ما زن‌ها بسیار قوی‌تر از تابوها و ممنوعیت‌ها هستیم»
محدود کردن زنان در تمام عرصه‌های مختلف اجتماعی، شغلی، ورزشی و البته هنری «موسیقی و خوانندگی» زوایای مختلف ایدئولوژی زن ستیز را تشکیل می‌دهد و حکومت جمهوری اسلامی لبه تیز تیغ سرکوبش را در تمام این عرصه‌ها بر گلوی زنان گذاشته است.
سویدا خراسانی
خراسان - تاریخ پنج‌هزار ساله‌ی جهان گواه آن است که زنان و موسیقی پیوندی جدایی ناپذیر داشته‌اند. سنگ‌بریده‌هایی به جا مانده از دوران تمدن‌های ایلامیان و بین‌النهرین نشان می‌دهد که دراکثر مناطق جایگاه زنان موسیقی‌دان هم‌سنگ مردان بوده است. ولی زنان در جهان باستان نیز در هیچ دوره‌ای نبوده که به دلیل جنسیتشان از پرداختن وفعالیت در زمینه موسیقی محروم بوده باشند.
نه تنها اثر موسیقی زنان در داستان‌ها آمده که در تاریخ و سنگ‌بریده‌ها نیز ثبت شده است. در قوانین زن ستیز جمهوری اسلامی ایران نیز خوانندگی زنان همیشه ممنوع و سوژه سانسور بوده است و همین امر باعث خانه نشین شدن خوانندگان زن شده و صدای زیبای آنان در پستوی خانه ها به فراموشی سپرده شده است.
محدود کردن زنان در تمام عرصه‌های مختلف اجتماعی، شغلی، ورزشی و البته هنری «موسیقی و خوانندگی» زوایای مختلف این ایدئولوژی زن ستیز را تشکیل می‌دهد و حکومت جمهوری اسلامی لبه تیز تیغ سرکوبش را در تمام این عرصه‌ها بر گلوی زنان گذاشته است.
با یکی از زنان خوش صدای خراسان با نام «ل ـ ر» که در زمینه موسیقی، خوانندگی، دکلاماتوری که به صورت سکرت و در فضای مجازی فعالیتش را با وجود ممنوعیت‌ها و محدودیت‌های خانواده بدون چشم اندازی به آینده ادامه می‌دهد گفت‌وگویی ترتیب داده‌ایم.
«برای پنهان کردن هویتم مجبورم از نام مستعار استفاده کنم»
«ل ـ ر» در ابتدای سخنان خود می‌گوید: ٢۴ ساله‌ام و تقریبا از همان نوجوانی میخوانم البته کارهایم بیشتر بصورت دکلمه هست چون آواز خواندن بصورت تک خوانی ممنوعه بیشتر فعالیتم رو دکلاماتوری هست و فعالیتم فقط در سطح مجازیه ولی آواز خواندنم فقط خلاصه می‌شود به مراسمات و دورهمی‌های خانوادگی و از پانزده سالگی میخوانم و بیشتر بە خواندن به زبان مادریم (کوردی) علاقەمندم اما ترکی و فارسی هم میخوانم.
در مورد اینکە چرا تاکنون بە صورت جدی و حرفەای فعالیت نداشتە است می‌گوید: دلایل زیادی وجود دارد که سبب بی انگیزگی می‌شود، یکی عدم حمایت خانواده به تبعیت از قوانین و عرف جامعه که خانواده‌ها را مجبور می‌کند با خواندن و شنیده شدن صدای دخترانشان یا همسرانشان مخالفت کنند.
وی ادامە می‌دهد: نه تنها من بلکه بسیاری از زنان خواننده درگیر این مشکلات هستند و تنها قادریم از صدا و هنرمان در محافل خصوصی خانوادگی بهره ببریم. متاسفانه این محدودیت‌های و قوانین ضد زن تا حدی بر جامعه حاکم شده که من به عنوان یک خواننده اگر بخواهم در شبکه‌های اجتماعی فعالیت هنری داشته باشم برای پنهان کردن هویتم مجبورم از نام مستعار استفاده کنم.
«انقلاب ژن ـ ژیان ـ آزادی تاثیر مثبتی بر ساختار شخصیت زنان گذاشت»
این فعال هنری می‌گوید: می‌توان گفت دلیل اصلی کمرنگ بودن حضور ما زنان در عرصه موسیقی همین ممنوعیت‌ها و قوانین و عرف جامعەست که بر معیار مرد سالاری بنا شده و زنان به جرم زن بودن صدایشان به فراموشی سپرده می‌شود و متاسفانه زنان در ایران در تمام عرصه‌ها همیشه قربانی قوانین ضد زن و تبعیض‌های جنسیتی هستند.
وی با تاکید براینکە «هنر و موسیقی و آواز یکی از پدیده‌های فرهنگی هر ملتی شناخته می‌شود و یکی از ارکان شناخت هویت یک ملت به حساب می‌آید»، می‌گوید: ولی متاسفانه این هنر در جمهوری اسلامی تبدیل به نوعی ابزار جهت سرکوب زنان و اعمال نظام مرد سالارانه شده که صدای زنان را در عرصه موسیقی و آواز خاموش کرده و گویی به حبسی نامعلوم محکوم شده است.
ل.ر در پایان سخنان خود تاکید می‌کند: ما زن‌ها بسیار قوی‌تر از تابوها و ممنوعیت‌ها هستیم و من از زنان و دختران خوش صدای سرزمینم می‌خواهم که دنبال آرزوهایشان باشند و اجازه ندهند صدایشان به فراموشی سپرده شود.
و در مورد تاثیر انقلاب ژن ژیان آزادت می‌گوید: بنظر من انقلاب ژن ـ ژیان ـ آزادی تاثیر مثبتی بر ساختار شخصیت زنان گذاشته و چیزی که من خودم تجربه کردم را اگر بخواهم بگم، بالا رفتن اعتماد بنفس و شجاعت بوده و اینکه فلسفه این شعار ارزش و جایگاه واقعی زنان در جامعه را معرفی می‌کند.