کوه ۲۰۰۰ ساله نمرود، واقع در منطقه‌ی کاهتا آدیامان، به دلیل قله‌ای که تعدادی مجسمه‌ی بزرگ در آن نصب شده است، قابل توجه است. مجسمه‌های هلنیستی ساخته شده در زمان پادشاهی کوماگنه هنوز هم با وجود تخریب ثابت هستند.

 

مدینه مامداوغلو

سمسور - سمسور (آدیامان) در طول تاریخ میزبان تمدن‌های بسیاری بوده است. این شهر همچنین خانه‌ی تاریخی بزرگی است که در کوه نمرود قرار دارد. این کوه که در ارتفاع ۲۱۵۰ متری در منطقه‌ی کاهتا شهر قرار دارد، مملو از مجسمه‌های عظیمی است که ارتفاع آنها حدود ۸ تا ۹ متر است که برای پادشاه آنتیوخوس تئوس از کوماگنه در سال ۶۲ قبل از میلاد ساخته شده است. در سال ۱۹۸۷ به فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه شد. این کوه که یکی از بزرگترین پارک‌های ملی ترکیه است، سالانه مقصد هزاران گردشگر داخلی و خارجی است.

 

کوه نمرود به خاطر منظره‌ی طلوع و غروب خورشید معروف است

 گردشگرانی که می‌خواهند مجسمه‌های بالای کوه را ببینند، هنگام طلوع یا غروب خورشید به آنجا صعود می‌کنند. گردشگران قبل از طلوع خورشید از خواب بیدار می‌شوند و به کوه صعود می‌کنند تا طلوع خورشید را در قله ببینند. قبل از کاوش باستان‌شناسان آلمانی و آمریکایی، این کوه به دلیل ناآرامی‌های مذهبی یا سیاسی در طول تاریخ در معرض تخریب قرار گرفته بود. پس از کشف، کوهی که حاوی اسرار باستانی و تاریخی طولانی است، پاسخ اکثر سوالات مربوط به دو هزار سال پیش را دارد.

 

مجسمه‌های بزرگ روی کوه

 گردشگرانی که برای رسیدن به قله‌ی کوه باید ۱۵ تا ۲۰ دقیقه از پله‌ها بالا بروند، مجسمه‌های بزرگی را در بالای آن می‌بینند. نام و تاریخچه‌ی مجسمه‌ها بر روی تابلوهای جلوی آنها نوشته شده است. تراس غربی شامل یک تخته‌ی بزرگ با یک شیر است که آرایشی از ستارگان و سیارات مشتری، عطارد و مریخ را نشان می‌دهد. بخش شرقی به خوبی حفظ شده است و از چندین لایه سنگ تشکیل شده است و مسیری که در پی کوه قرار دارد، گواه یک گذرگاه دیواره‌دار است که تراس‌های شرقی و غربی را به هم متصل می‌کند. مجسمه‌های بزرگ کوه نمرود از بلوک‌های سنگ آهک ساخته شده‌اند.

 

پل بین تمدن‌های غربی و شرقی

پادشاهی مستقلی توسط میترادات یکم در این منطقه تأسیس شد که در زمان‌های قدیم به آن کوماگنه می‌گفتند. این پادشاهی در دوره‌ی پسرش آنتیوخوس اول (۶۲-۳۲ قبل از میلاد) اهمیت یافت. استقلال پادشاهی پس از از دست دادن جنگ علیه روم در سال ۷۲ پس از میلاد به پایان رسید. قله‌ی کوه نمرود یک شهرک نیست. این تومول و مناطق مقدس آنتیوخوس است. این تومول در نقطه‌ای مشرف به گذرگاه‌ها و دشت‌های رودخانه‌ی فرات است. این تومول به ارتفاع ۵۰ متر و قطر ۱۵۰ متر، جایی که استخوان‌ها یا خاکستر پادشاه در اتاقی که در سنگ بستر حک شده بود قرار می‌گرفت، با پوشاندن قطعات کوچک سنگ محافظت می‌شد. اگرچه در کتیبه‌ها آمده است که مقبره‌ی شاه در اینجاست، اما هنوز کشف نشده است. مجسمه‌های آنتیوخوس و خدایان و الهه‌ها و مجسمه‌های شیر و عقاب در تراس‌های شرقی و غربی وجود دارد. یک طالع بین شیر منحصر به فرد در تراس غربی وجود دارد. مجسمه‌ها با ترکیب هنر هلنیستی، ایرانی و هنر اصیل کشور کوماگنه حکاکی شده‌اند. به همین دلیل کوه نمرود را پل بین تمدن‌های غربی و شرقی می‌نامند.

 

۲۰۰۰ سال منتظر ماند تا کشف شود

 با ناپدید شدن پادشاهی کوماگنه از صحنه‌ی تاریخ، آثار کوه نمرود حدود دو هزار سال به حال خود رها شد. در سال ۱۸۸۱، مهندس آلمانی کارل سستر که در منطقه‌ مشغول به انجام وظیفه بود، با مجسمه‌های کوه نمرود برخورد کرد و با اشتباه گرفتن ویرانه‌های پادشاهی کوماگنه و کتیبه‌های یونانی در پشت پایه‌هایی که خدا بر روی آن قرار داشت، کنسول آلمان در ازمیر را مطلع کرد. مجسمه‌ها را گذاشتند و فکر می‌کردند که خرابه‌های آشوری هستند. کارل سستر که از کشف مجسمه‌های غول پیکر هیجان‌زده بود این اشتباه را مرتکب شد. در سال ۱۸۸۲، اتو پوچشتاین و کارل سستر مطالعه‌ای را در نمرود انجام دادند. عثمان حمدی بیگ، مدیر موزه‌ی امپراتوری، با یک تیم در سال ۱۸۸۳ آمد و در نمرود کار کرد. باستان‌شناسان آمریکایی ترزا گول و کارل دورنر آلمانی پس از جنگ جهانی دوم کاوش‌ها، تحقیقات و مطالعاتی را در نمرود و منطقه‌ی آن انجام دادند.