گام‌های استوار یک رؤیا: تولد نخستین آکادمی باله عراق
لیزان سلام، با برگزاری کارگاه‌های آموزشی برای خانواده‌ها و تلاش برای افزایش آگاهی عمومی درباره اهمیت هنر و حرکات موزون، توانست مزایای واقعی باله را به جامعه معرفی کند و راه را برای تأسیس این آکادمی هموار سازد.
رجاء حمید رشید
عراق - لیزان سلام، هنگام افتتاح آکادمی آموزش باله برای کودکان و جوانان با چالش‌های بسیاری روبرو شد. کمبود آگاهی اجتماعی درباره هنر باله و دشواری یافتن مربیان واجد شرایط از جمله مهم‌ترین این چالش‌ها بودند.
باله، نوعی رقص احساسی است که موسیقی، حرکات نمایشی و صحنه‌های تئاتری را در هم می‌آمیزد. این هنر بر پایه حرکات بدنی با بیشترین انعطاف‌پذیری، سرعت، کنترل و چابکی استوار است.
لیزان، در سن ٢٧ سالگی، موفق شد رؤیای خود را برای راه‌اندازی یک آکادمی خصوصی آموزش باله در بغداد، پایتخت عراق، جامه عمل بپوشاند. او با پشتکار فراوان توانست بر بسیاری از موانع اجتماعی فائق آید. به منظور کسب اطلاعات بیشتر درباره این پروژه، خبرنگار ما مصاحبه‌ای با لیزان سلام، که دارای مدرک تخصصی در رشته باله است، انجام داده است.
چه انگیزه‌ای شما را به افتتاح آکادمی آموزش باله در بغداد سوق داد؟
علاقه شدید من به هنر باله و تمایلم به معرفی آن به جامعه عراق، انگیزه اصلی من برای تأسیس این آکادمی بود. من متوجه کمبود چشمگیری در زمینه هنرهای موزون و روایتی در صحنه هنری عراق شدم. این امر مرا بر آن داشت تا در توسعه این بخش مشارکت کنم و باله را به کودکان و جوانان معرفی کنم. هدفم این بود که آنها با این هنر ظریف آشنا شوند و از فواید جسمی و روانی آن بهره ببرند.
پیش از این، آموزش باله تنها در مدرسه دولتی هنرهای روایتی، زیر نظر اداره هنرهای موسیقی وزارت فرهنگ، گردشگری و آثار باستانی ارائه می‌شد. من در سال ٢٠١٣ از همین مدرسه فارغ‌التحصیل شدم. حال، با افتتاح نخستین مدرسه خصوصی باله در عراق، توانسته‌ام رؤیای خود را محقق کنم.
با توجه به ملاحظات اجتماعی، چه چالش‌هایی را پشت سر گذاشتید و چه رویکردی را برای آموزش باله به نوآموزان در پیش گرفته‌اید؟
در ابتدای راه‌اندازی آکادمی حرفه‌ای باله، با چالش‌های متعددی روبرو شدم. از جمله این چالش‌ها می‌توان به کمبود آگاهی جامعه درباره هنر باله، دشواری یافتن مربیان شایسته، و مسائل فرهنگی مربوط به پذیرش این هنر در جامعه ما، به ویژه برای دختران، اشاره کرد.
با این حال، به مرور زمان و با تلاش مستمر، توانستم بر بسیاری از این موانع غلبه کنم. راهکارهای من شامل افزایش آگاهی عمومی درباره اهمیت هنر و حرکات موزون، برگزاری کارگاه‌های آموزشی برای خانواده‌ها و ارائه دوره‌های حرفه‌ای برای آشنایی با مزایای واقعی باله بود.
در آکادمی ما از روش آموزشی جامع روسی «واگانووا» استفاده می‌کنیم. این روش تکنیک‌های پایه و پیشرفته باله را با بیان هنری و خلاقانه ترکیب می‌کند. آموزش را با تکنیک‌های اساسی حرکت و تعادل آغاز می‌کنیم و سپس به تدریج عناصر اجرای هنری را وارد می‌کنیم. این شیوه به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا اهمیت زیبایی‌شناسی و هنر را در هر حرکت درک کنند.
برنامه‌های شما برای تشویق هنر‌آموزان چیست و چه نمایش‌هایی را برای نشان دادن مهارت‌های آنها برگزار می‌کنید؟
ما برنامه‌های متنوعی برای سطوح مختلف، از مبتدی تا پیشرفته، ارائه می‌دهیم. برگزاری نمایش‌های تئاتر و رویدادهای فرهنگی عمومی از اولویت‌های ماست. این برنامه‌ها به آشنایی بیشتر جامعه با هنر باله و جذب علاقه‌مندان کمک می‌کند.
همچنین، نمایش‌های سالانه و فصلی دانش‌آموزان را برگزار می‌کنیم که طی آن، والدین و عموم مردم می‌توانند پیشرفت هنر‌آموزان را ببینند و از اجراهای هنری لذت ببرند. علاوه بر این، برنامه‌ریزی کرده‌ایم تا با برگزاری مسابقات محلی، هنر‌آموزان را به ارتقای مهارت‌هایشان و شرکت در رقابت‌های بین‌المللی تشویق کنیم.
واکنش جامعه محلی به هنر باله چگونه است و آیا در میان جوانان و خانواده‌ها علاقه‌ای به آن وجود دارد؟
در ابتدا، واکنش جامعه محلی متفاوت بود. ما برای شکستن موانع فرهنگی و اجتماعی نسبت به هنر باله تلاش زیادی کردیم. بسیاری با این هنر آشنا نبودند یا تصورات نادرستی درباره آن داشتند. این امر نیاز به تلاش بیشتر ما برای آگاهی‌رسانی و آموزش درباره مزایای باله به عنوان یک هنر فیزیکی و روایتی داشت.
با گذشت زمان و برگزاری مداوم نمایش‌ها و کارگاه‌های عمومی، علاقه فزاینده‌ای را در میان جوانان و خانواده‌ها مشاهده کردیم. البته این علاقه هنوز با چالش‌هایی ناشی از کلیشه‌های فرهنگی و مذهبی روبروست. ما می‌کوشیم با ارائه تجربیات مثبت و اشتراک داستان‌های الهام‌بخش به دانش‌آموزانی که شور و اشتیاق خود را در باله یافته‌اند، این برداشت‌ها را تغییر دهیم.
آیا برای حمایت و توسعه آکادمی، با مدارس یا مؤسسات آموزشی محلی و بین‌المللی همکاری می‌کنید؟
بله، ما پیوسته در تلاشیم تا با سایر مدارس و مؤسسات آموزشی همکاری کنیم، اما این مسیر پر چالش است. کمبود حمایت مالی و لجستیکی از شرکای محلی و بین‌المللی از جمله موانع اصلی است. برخی مؤسسات نیز به دلیل مشکلات امنیتی در بغداد، نسبت به همکاری محتاط یا بی‌علاقه هستند.
با این حال، ما موفق شده‌ایم با تعدادی از مؤسسات فرهنگی و مدارس بین‌المللی همکاری کنیم. هرچند این همکاری‌ها اغلب به دلیل شرایط دشوار مانند ناامنی و مشکلات سفر، محدود است. ما با نشان دادن تعهد و اشتیاق خود برای ارائه هنر باله در بغداد، می‌کوشیم بر این مشکلات غلبه کنیم.
چگونه کیفیت آموزش را در آکادمی خود تضمین می‌کنید و معیارهای انتخاب مربیان و معلمان چیست؟
تضمین کیفیت آموزش در آکادمی ما با چالش‌های متعددی همراه است، به ویژه در زمینه انتخاب مربیان و معلمان واجد شرایط. به دلیل کمبود متخصصان باله در عراق، ناچاریم از کارشناسان خارجی دعوت کنیم. همزمان، من نیز تلاش می‌کنم دانش و مهارت‌های خود را ارتقا دهم.
برای توسعه آکادمی، در دوره‌های آموزشی خارج از کشور شرکت می‌کنم. این امر هزینه‌های اضافی و مشکلات اداری به همراه دارد، اما برای بهبود کیفیت آموزش ضروری است.
در انتخاب مربیان، تجربه آکادمیک و عملی آنها را در نظر می‌گیریم. همچنین اطمینان حاصل می‌کنیم که آنها توانایی تعامل مؤثر با دانش‌آموزان در سطوح مختلف را دارند. برای به‌روز نگه داشتن مهارت‌های مربیان و تطبیق آنها با استانداردهای آکادمی، دوره‌های آموزشی منظمی برگزار می‌کنیم.
این رویکرد جامع به ما کمک می‌کند تا علی‌رغم چالش‌های موجود، کیفیت آموزش را در بالاترین سطح ممکن حفظ کنیم و مطمئن شویم که دانش‌آموزان ما بهترین آموزش را دریافت می‌کنند.
